frénos

Kimsin Sen?

O anlık sürat ile bir anda yere doğru çakıldım. Çocuk ise elini kulaklığından çıkardı ve bana doğru uzattı. Ben ise onun açık yeşil gözlerinin tam içine bakarken kaybolmuştum, bana endişeli bir şekilde yaklaşık 5-6 defa durmadan özür diledi. Ben ayağa kalkmaya çalışırken bana baktı ve, bir yerinde yara var mı diye sordu. Ben ise, sadece küçük bir kesik dedim. Eli kollarıma doğru yöneldi ve beni yerden çekti. Sonuna ayağa kalktığımda gözlerim giydiği beyaz kırmızı okul formasına takıldı hangi okul yazdığını göremeden gözlerimi ona doğru yöneltim ve teşekkür ettim ardından ise yürümeye başladım yaklaşık 3 dakika sonra okulumuzun beyaz çatısını gördüm.

O sırada gözümün önünde kara kara garip yüzler çıktı gözlerimi ovuşturdum ancak hiçbir işe yaramadı Dolly'nin kahkahasını tekrardan duydum ve o an bir nöbet geçirdiğimi anladım okulun giriş kısmında aniden yere çakıldım en son gördüğüm ise okulun öğretmenlerinin ve öğrencilerinin bana koştuğuydu.

Gözlerimi açtığımda gece olmuştu, yanımda sadece annem vardı. Gözleri yaşlı bir şekilde dua ediyordu. Ona doğru bakıp gülümsedim, ellerini bana doğru uzattı ardından yüzümü okşamaya başladı. ''Tanrım çok şükür'' dedi ve ardından kahverengiye kaçan suyu uzattı büyük ihtimalle bu bir haptı. Elimi suya doğru uzattım ve yavaşça içmeye başladım. Ardından tuvalete doğru gitmek istediğimi söyledim. Tuvalete doğru yürürken karşıma o çocuk çıktı gözünün yeşilinde kaybolduğum çocuk beni gördü ve hızlı bir şekilde bana doğru yürüdü. 

''Selam ben Ege Seni yerde baygın gördüm çok merak ettim daha iyi misin? seni çok merak ettim.''  

dedikten sonra gözlerim aydınlandı ilk defa annemden sonra tanımadığım biri merak etmişti. Benim annemden başka kimsem yoktu... ta ki o gelip bana söyleyene kadar.

Ege...