Biliyorum şimdi düşünüyorsun. düşünüyorsun. düşünüyorsun. düşünüyorsun. düşünüyorsun. düşünüyorsun. Ama bu düşünmekten daha ileri gidilmiyor ve yanında ki alkole gidiyor sol elin. Yine yakıyorsun ağzında ki tütünlüğünü gökyüzünü izlemeye acılarını sayıklamaya devam ediyosun. Her hangi bi sofrada anasonla yaşıyorsun. Sana kaşarı soruyorlar ve patlatıyorsun cevabı... "benim masamda sadece acı, kuruntular ve beyaz peynir var. Kaşara soframda yer kalmıyor kusura bakıyorsa da yüzüne işeyim diyip vuruyorsun rakının dibine".. Acı hep olacak yaraları deşmeye gerek kalmayacak benim ütopyam da sadece acı olacak acı dediğim ruhen veya insanlar tarafından kalıcı bi acı değil. Espri kalitem bile düşük. Tanrı sanırım beni yaratırken 'bakmadan' veya 'paint' kullanarak çizmiş böyle şanssızlık olamaz.. Gökyüzündeki ütopyamda ben herkesle özenerek ilgileneceğim. Kendi dünyanda mutluluklar..
