King Of My Heart

Special Chapter

"King Of My Heart"

-Short Chapter-

Dexter's POV

"C'mon bro." sabi ni Fred.

Nandito kami ngayon sa Resort namin. It is Yuan's Birthday.

He's turning 21 today.

Pagdating ko sa Venue ay nandun na ang lahat. Si Mama na Mama ni Yuan. Si Mom and Dad. SI Claire, and her boyfriend and also Family Friends.

Nagsalita na yung Emcee. I'm trying my best to be okay pero parang hindi ko kaya.

-

Five Years Earlier...

"I will, Yuan." sabi ni Mom.

Lumapit ako sa kanya at hinawakan kong muli ang kanyang kamay.

"Don't act like your saying goodbye." sabi ko. Hinawakan niya ang mukha ko at pinunasan niya ang aking luha.

"I will do it while I still have time." aniya habang lumuluha.

"Don't leave us Yuan. Don't leave me. Please." pagmamakaawa ko.

"I will not leave you or anyone of you. I will always be in your heart and memory." sabi niya kahit nahihirapan na siyang makapagsalita.

"I want to grow old with you, I don't want you to be just a memory." sagot ko at agad ko siya yinakap. "Mahal kita Yuan. Please hold on." dagdag ko.

-

Mag-aalas dose na ng madaling araw ng maalimpungutan ako. Ang ingay ng hallway dito sa hospital. Nakita kong nagtatakbuhan yung mga nurse. Nakita ko din na pumasok sila sa room ni Yuan.

Napatayo ako nung nag sink-in saakin.

"What happened?" tanong ko sa nurse pero hindi ito sumagot. Pinalabas nila yung Mama ni Yuan na umiiyak.

"Anong nangyayari tita?" tanong ko. Hindi makapagsalita si Tita dahil umiiyak siya. Yinakap ako at ganun din ako sa kanya.

Ilang minuto pa ay lumabas yung Doctor at nanghina ako sa aking mga narinig.

"I'm sorry Mrs. Gadia. We did our best." aniya ng malumanay. Nagtuloy-tuloy ang luha ko at napaupo nalang ako sa hospital floor.

"Yuaaannn!" sigaw ko habang humahagulgol.

-

"... and now, let's welcome Mr. Dexter to the stage for his special message." pagtawag saakin ng Emcee.

Umakyat ako sa stage. Tumingin ako sa mga taong mahalaga saakin at kay Yuan.

"Good evening to all. Thank you for coming to this special event of my special person." pauna kong salita. "I know that he's been gone for five years but he will always be here in my heart." hindi ko na napigilan ang maluha. "I am thankful that I met him eventhough I bullied him before. I am so glad that we share our love to each other kahit na maikling panahon lang yung naibigay." paghinto ko.

Huminga ako ng malamim. Tumingin ako muli kila Mom and Dad. I smiled.

"Yuan, my love. I know you can hear me..." hindi ko na naman mapigilan ang maluha. "Thank you for loving me, thank you for changing me. You're the reason kung bakit nagbago ako. Ikaw yung dahilan ng lahat ng success ko. I miss you so much!" pagtitigil ko dahil naiyak na ako. Namimiss ko na si Yuan. "We miss you and we will never forget you, until we see each other again. I promise you that I will be the King of your Heart." pagtatapos ko.

Agad akong bumaba sa stage at lumapit ako sa Mama ni Yuan at agad ko siyang yinakap. Lumapit din si Mom at Dad upang yakapin ako.

I love you forevermore, Yuan.

-

THE END