You Shine The Brightest - Rose Anglaise

Pang-apat | Mga Bisita

You Shine The Brightest - Rose Anglaise

Pang-apat | Mga Bisita

Olivia's POV:

Kakagising ko pa lang kung saan agad akong dumiretso sa sala para tingnan kung nandun pa rin ba si Ken. 

Pero ng makarating ako sa sala ay wala  na sya dun kasi naayos na din ang unan at kumot na ginamit niya ka gabi.

(Siguro umuwi na siya. Ikaw naman kasi late kana nagising eh. Di mo man lang siya tuloy na aya para mag-agahan dito - reklamo ko sa sarili ko)

(Maka-punta na nga sa kusina para maka-kain na)

K-KEN! - gulat na sabi ko pagkarating ko sa kusina.

Oh, hey! Good morning. - naka-ngiting bati niya sayo.

Nandito ka pa? Akala ko umuwi ka na. - nahihiyang sabi ko.

Bakit, hindi na ba ko welcome dito? - tanong niya.

Wala naman akong sinabing ganun eh. - mahinang sagot ko.

Umupo ka na muna dyan at tatapusin ko lang to. - bumalik na siya sa paghihiwa nya ng mga ingredients.

Marunong ka bang magluto? - sabay upo ko pero di siya sumagot.

Aray! - rinig kong reklamo niya kaya mabilis din akong tumayo at lumapit sa kanya.

Anong nangyari? - nag-aalalang tanong ko.

Wala to. Konting daplis lang. - habang pinapadaluyan ng tubig ang daliring nya.

If hindi mo kasi kayang magluto wag mo ng ipilit. Ayan tuloy nahiwa pa yang daliri mo. - kinuha ko ang emergency kit ko.

Sorry, medyo masakit to ah. - sabi ko habang ginagamot na ang sugat niya.

Thank you... - malumanay na sabi niya.

(Pagkatingin ko sa kanya nakatingin din pala siya sakin ng seryoso kaya agad akong umiwas)

Gusto ko lang talagang pagsilbihan ka. - ramdam ko ang sincerity niya habang sinasabi niya yun.

Pero hindi mo naman pwedeng ipilit ang sarili mo kung alam mong hindi mo talaga kaya. Oh ayan, okay na yan. - ibabalik ko na sana ang emergency kit sa lagayan pero hinawakan niya ang kamay ko.

Olivia... - bumilis ang tibok ng puso ko ng binigkas nya ang pangalan ko.

May kailangan ka pa? - pilit na tinatago ang kaba.

(Kinuha pa niya ang isang kamay ko at hinawakan din ito ng mahigpit. Pagkatapos nun ay hinawi nya ang buhok ko ay nilagay ito sa likod ng tenga ko. Ang the weird thing is, hindi ko maiwasang mapatingin sa mga mata nya at sa labi niya)

(Bakit naman kasi napaka-pungay ng mata nya na parang hindi ko na alam kong paano umiwas ng tingin. Dagdagan pa nito ng puso ko na palakas na ng palakas ang kabog.)

Magagalit ka ba sa'kin kaba pag sinabi kong nakikita ko ang future ko na ikaw ang kasama? - (shet! hindi ko alam if kikiligin ako dun or ewan)

Kaka-kilala mo pa lang sakin. Kaya napaka-imposible na yan na ang nakikita ko naiisip mo - trying to fake a smile.

I'm serious. Yung feeling na ramdam ko na agad yung connection nating dalawa nung unang araw pa lang na nagkatinginan tayo. - dagdag pa niya.

(Tapos nanlaki ang mata ko ng hinatak niya ang waist ko papalapit sa kanya)

W-What are you doing? - kinakabahang tanong ko.