"သွားကြရအောင် လေယာဥ်ချိန်နီးနေပြီ"
UKကိုပြန်ကြတော့မှာမလို့ လေယာဥ်ကွင်းသွားဖို့ jiminနဲ့mochiကို taehyungခေါ်နေရသည်
mochiက jiminရဲ့အရမ်းမပူသေးတဲ့ဗိုက်ကိုသဘောကျလို့ဆိုပြီး အချိန်တိုင်းjiminနားကိုကပ့်နေတတ်သည်
နှစ်ယောက်သားပြဿနာမတတ်ဘဲ အဆင်ပြေနေတာကိုသဘောကျပေမယ့် အနာကိုသိပ့်မကပ့်တော့တဲ့mochiကြောင့် taehyungစိတ်အဆင်မပြေချင်တော့
"လာပါပြီdadyရ "
"လေယာဥ်နောက်ကျမှာဆိုးလို့ပြောနေတာ နှစ်ယောက်သားဘာလုပ့်နေကြတာလဲ ကြာလိုက်တာ"
"ဟီး ဘာမှလုပ့်ပါဘူး jiminie..ရဲ့ဗိုက်ကိုအသည်းယားလို့ ကိုင်နေတာ"
"ဟုတ်တယ် ထယ်ရေ မင်းဟာလေးက ငါ့ရဲ့ဗိုက်ကိုလိုက်ကိုင်နေတာ လနုသေးလို့ အလုံးသေးသေးလေးပဲရှိသေးတာကို သူကအသည်းယားနေလေရဲ့"
"သူများဗိုက်ကိုအသည်းယားမနေနဲ့ နောက်မှကိုယ့်ဗိုက်ကိုယ်အသည်းယား "
"ဟမ် ဘယ်ကဗိုက်လဲ babeမှာမှမရှိတာ"
"စိတ်မပူနဲ့ ကိုယ်ကရှိအောင်လုပ့်ပေးမယ်"
"ရှိအောင်"
mochiစဥ်းစားရင်း သဘောပေါက်သွားတော့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီးရဲလာပြီး စကားတွေအါထစ်ကုန်သည်
"မ မရှိချင်ပါဘူး ရတယ် မလုပ့်ပေးနဲ့"
"ဟားး ထယ်ပေါက်ကရပြောမနေနဲ့တော့ ဟိုမှာရှက်နေပြီ"
"ဘာ ဘာရှက်တာလဲ မ မရှက်ပါဘူး သွားမယ် နောက်ကျနေပြီ"
ရှက်ပြီးတော့ ကားပေါ်အမြန်ပြေးတတ်သွားတဲ့ လူဆိုးလေးကိုကြည့်ပြီး jiminရောtaehyungရောပြုံးလိုက်မိသည်
jiminနဲ့ခင်တာမကြာသေးပေမယ့် ဗိုက်ထဲက ကလေးကိုမရင်းခံပြီးအတင်းလိုက်ကပ့်နေတဲ့ လူဆိုးလေးကို jiminသူ့ရဲ့ညီလေးတစ်ယောက်လိုချစ်သည်
jungkookကိုသတိရဖို့တောင် လူဆိုးလေးကြောင့် တခါတလေဆိုသတိရဖို့အချိန်တောင်မရှိခဲ့ဘူး
jungkookကိုသတိရလာတိုင်း မျက်ရည်ကျမိတယ် jungkookကိုမုန်းပါသည် ဒါပေမယ့်ချစ်နေတုန်းပဲ ခံစားချက်တွေကိုအလွယ်တကူဖျက်စီးဖို့တော့ ဘယ်လွယ်ကူပါ့မလဲ
YOU ARE READING
LOVE❤️ (Completed)
Fanfiction"မောင်" ငါရင်ထဲမှာခေါ်နေမိတဲ့နမ်စားလေး ချစ်တယ် မောင် မောင့် အတွက်ဆိုငါရဲ့မာနတွေကိုပါငါကိုယ်တိုင်နင်းခြေပစ်ခဲ့တဲ့အထိချစ်တယ် တခါလောက်ကို့အချစ်ကိုမြင်အောင်ကြည့်ပေးပါ မောင် ငါပင်ပန်းနေပြီ မောင် ငါ့ကိုအမြဲနားလည်ပြီးချစ်ပေးတဲ့ ထယ် ငါမင်းကိုမောင့်လောက်မခ...
