"Rain....အတန်းချိန်ပြီးပြီလား..."
"အင်း...သွားရအောင်လေ....ဒီနေ့ရုပ်ရှင်ကြည့်ရအောင်နော်...."
"ဟာမဖြစ်ဘူး....ကျွန်တော်ညမအားဘူး..."
"ဟာ...မရဘူးနော်..Rainကိုလိုက်ပို့ပေးမှရမယ်....လိုက် မပို့ရင်စိတ်ဆိုးမယ်..."
မိန်းမလှလေးသည် နှုတ်ခမ်းဆူကာ ပူဆာတော့ အကြံအိုက်နေပြီ....။
"စိတ်တော့မဆိုးပါနဲ့....ခနနော်...ဖုန်းဆက်လိုက်အုန်းမယ်..."
Jeonသည် ဒယ်ဒီ့ဖုန်းကိုခေါ်လိုက်ပြီး....
"Hello...ဒယ်ဒီလား....သား...သားဒီနေ့အိမ်ပြန်တာနောက်ကျမှာမလို့....ဆရာ့ကိုဒီနေ့မသင်တော့ဘူးလို့...ပြောပေးပါလား...ဟို...သားအရေးကြီးလို့ပါ..."
"ဘာ!....မင်းလာပြန်ပြီလား...ပြီးရောကွာ....ဆရာလည်းမလာဘူးဒီနေ့....သူ့အသိတစ်ယောက်နဲ့ချိန်းထားလို့တဲ့...စောစောကပဲဖုန်းဆက်တယ်.."
"ဗျာ!...အသိလား..."
"အေး...ဆရာမလာလို့သက်သာသွားတယ်မှတ်...ဒါပဲ..."
အသိတစ်ယောက်....ဘယ်ကအသိတစ်ယောက်လဲ...။
စိတ်ထဲတွင် အလိုမကျမှုဖြစ်လာသည်။
"Rain...ရပြီ...သွားရအောင်နော်..."
"Kookက...လိမ္မာသားပဲ...Rainကြွေချင်လာပြီ..."
Jaungkookသည် ကြည်နူးနေရမည့်အချိန်ဖြစ်ပါလျှက် မကြည်မသာမျတ်နှာထားဖြင့်...။
ရေလာမြောင်းပေး လုပ်နေသော ကောင်မလေးစကားတွေကိုလည်း သူမကြားနိုင်တော့....။
************************************************
"Yoongi Hyung.....Minဒီမှာ...."
လက်ဝေ့ရမ်းပြလိုက်ပြီး...Yoongi Hyungဆီသို့လျှောက်သွားလိုက်ပြီး...
"ဒီနေ့...Minကို...ရုပ်ရှင်ပြရမယ်နော်...Minအလုပ်တွေပိပြီး...အရမ်းပင်ပန်းနေတာ....Hyungပြန်လာမယ်ဆိုတော့...ဝမ်းသာသွားတယ်...ဟီးးး..."
မျတ်လုံးလေးတွေ ပိတ်သွားသည်အထိ ချစ်စရာပြုံးပြတော့...Park Jiminတို့က ငယ်ငယ်တုန်းကလိုချစ်စရာကောင်းနေဆဲ....။
"ဟုတ်ပါပြီ...Minသွားချင်တဲ့နေရာလိုက်ပို့ပေးမယ်...ဟုတ်ပြီလား..."
