Kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlamıştı, çok heyecanlıydım. Yerimde duramıyordum.
''Geldim açmak ister misin?''
''Hayır'' dedi, sonra durdu. Biraz kaygılıydı, açmak istiyordu. ''Sen yapsan daha iyi.'' dedi.
''Peki.''
Çok heyecanlıydım. O kadar zamandır John amca bizden ne saklamıştı acaba. Bize söylemediği çok önemli şeyi ikimizde çok merak ediyorduk.
Ahşap kutunun kilidini açıp Kapağı yavaşça kaldır maya başlamıştım ki;
''Dur!!'' dedi Eve. ''Belki de bizim bilmememiz gereken şeyler vardır.'' dedi. Sesi çok çatallanıyordu. Hafiften endişeliydi.
''Ama orada ne varsa bilmek bizimde hakkımız. Annemiz hakkında bize çok az şey söylüyor.'' dedim. Bana hak verdi ve kapağı açtım.
İçinden çıkanlar şunlardı; Annesinden bir mektup, ince uzun bir tüp içerisinde yeşil bir sıvı, eski bir parşömen, kahverengi deri bir kılıfta bir gözlük ve üstünde bir telefon numarası ve bir isim yazan bir kart vardı. Eve, parşömeni eline aldı ve incelemeye başladı.
''Ama ......ama bu annemin ölüm kayıtları.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARŞÖMEN
Ciencia FicciónAmy ve kız kardeşi Eve amcaları ile depoyu toplarken annelerinin adı yazılıolan bir kutu bulurlar ve olaylar gelişmeye başlar...
