Done Late (Epistolary)

75 #Narration

Cassade POV

All student here are busy since it's our finals for this last year sa Arts. Nasa isang room lang kami walang kahit anong gamit kundi ang nasa harapan ko na kawayan na upuan. Ang canvas at mga materials na kailangan ko para sa pag do-drawing lamang ang laman ng silid.

Before pumasok sa silid ay kinausap muna siya ng aming Instructor before magstart since it's a nude portrait there's a paper you need to sign na we have your concent to draw your nude body.

I was just waiting here for almost ten minutes and finally. Narinig kong bumukas sara ang pintuan. Nilingon ko ang kabilang pader. Kamusta naman kaya si Lulu sa kabila? I heard na breastfeeding mother ang kanya.

Hinawakan ko na ang brush na gagamitin ko but to my surprise I saw first his...

I creased my forehead for a moment. Umayos ako ng upo. Pumwesto siya sa kawayan na upuan na walang sandalan. Naka side view ang katawan niya pero nakaharap saakin ang muka.

Seryoso ba? I look at the door for a minute pero binalik din ang tingin sa harap ng bigla siyang magsalita.

"Are you planning to fail all your exams?" Salubong niya.

Mas lalo lang kumunot ang nuo ko.

"You got zero sa Midterm natin. And you submit your name for the list of drop out." sunod sunod na aniya.

I start to draw him and focused while his talking to me. He looks annoyed. Nakakunot nga ang nuo niya ngayon saakin habang ginuguhit ko siya.

I can't stop looking at his... well...

Socrates POV

Pagkatapos akong kausapin at papirmahain sa isang silid nakita ko agad siya na naghihintay sa gitna ng silid sa harap ng isang malaking canvas. Ilang minuto pa bago ako nagpakita dahil kailangan ko pang mag tanggal ng mga damit sa katawan.

I just can't believe I'm walking fully naked na kami lang sa isang silid! Ganito ba talaga rito? Ilang beses na kaya siya nakapag figure nude painting? Pagpasok ko pa sa loob kanina grabe na ang garbo ng lugar na para bang nasa ibang bansa ka na.

Nagsalita agad ako bago pa man ako maka upo sa bilog na kawayan na may apat na paa.

"Are you planning to fail all your exams?" I said.

Napasinghal ako ng hindi man lang niya ako pinansin. Pumwesto ako. She just stare for a minute then begin stroking the brush. Na para bang wala ako sa harapan niya.

"You got zero sa Midterm natin. And you submit your name for the list of drop out." I added.

I clenched my jaw. Hindi ko kapigilang mainis dahil hindi naman niya dapat gawin yon.

"Pwedi bang wag mo naman idamay ang pag-aaral mo sa problema mo Cassade? Pwedi naman tayo umisip ng solusyon sa problema mo."

Tiningnan niya ko. Akala ko mag sasalita na siya pero hindi, balik ulit ang tingin niya sa malaking canvas.

"Hindi ko sinasadyang makita... w-what happen that day...Cas..." I shutter nervously.

"Can you side view instead? I think that's more better." she suggested with her voice without looking at me.

Ginawa ko ang sinabi niya.

"Ilang beses ka na bang binagbubuhatan ng kamay ng parents mo Cassade?" I pist my hand because of bitterness. Hindi ko mapigilang mainis sa tuwing naaalala ko na pinagbubuhatan siya ng kamay ng kanyang ina.

"Bakit ka pumapayag ng ganon? You should depend yourself! Explain to your mother that... you don't want to follow their step. That you have your own dreams to achieve." daldal ko.

Nagsalubong ang kilay ko. "Hindi ibigsabihin na doktor sila---magdodoktor na rin ang anak!" I hissed.

Dahil totoo naman iyon.

"Madali lang naman sumopprta ng anak ah? Di ba sila proud na may anak sila na matalino kagaya mo?" Nilingon ko siya. Hoping na naagaw ko ang atensyon niya pero hindi pala. Kaya nagpatuloy ako. Nakakalimutan na nakahubad ako sa harapan niya.

"Third year college na tayo... wag mo naman sana pabayaan ang pag-aaral mo. Sayang din kasi lahat ng pagod mo... malapit na rin naman tayo gum-rad-weyt. Pwedi namang magtapos ng nursing then magtrabaho sa gusto mong trabaho, diba?"

This time paglingon ko nakatingin na siya saakin. For a second I caught her eyes on my buddy. Diko tuloy maiwasang babaan ng tingin yon kung ayos lang ba siya.

Tangina talaga kanina ko pa na papansin kung gaano siya ka propesyonal na ngayon ay nakahubad ako rito sa harap niya.

"Don't worry natulog lang ako noon, nothing to worry about, greek philosopher from Athens." she said trying to joke around.

Nakalipas na yata ang kalahating oras ng bigla ko siyang nakita sa gilid ng aking mga mata na nakahinto lang.

"What happen?" I asked, curiosity.

Nilingon niya ko. Tatayo na sana ako para lapitan siya pero pinigilan niya ko bago ko pa man maiangat ang sarili ko sa upuan.

"Wag kang malikot. Nahihirapan ako kapag gumagalaw yang ano mo... tsk..." aniya. Hindi ko alam kung inirapan ba niya ako o ano at kubg matatawa ba ako o pamumulahan ng muka.

Kalma lang Socrates...

"Kung alam mo lang kung gaano na ko nahihiya dito. Buti nga hindi pa ako nakaharap sayo ih." sabi ko.

"Are you getting a bonner---"

"Hindi!" Inunahan ko na sa kung ano mangsasabihin ng bibig niya. "Bilisan mo dyan, marami ng tao sa shop..." sabi ko nalang para hindi matuloy dahil hindi ko talaga maiwasan tyka nilalamig na rin ako.

Ilang minuto pa bago kami nagbreak. Tinakpan ko muna ang katawan ko dahil mahirap na. She's sipping a cold coffee from Starbucks. Ngumuso ako.

Sinamaan ko siya ng tingin. "Bakit hindi ka na bumibili sa shop namin ng kape mo?"

Bumagsak ang mata niya sakin. Kumagat muna siya sa slice ng cake na mukang galing din sa Starbucks.

"Just not in the mood to go to your shop." she answered. Walang bahid ng kahit ano sa tono nya pero alam kong dahil sakin 'yon.

"I'm sorry it's all my fault."

Kibit balikat lang ang sinukli niya. Likod lang ang kita ko sakanya kaya nagpatuloy pa rin ako.

"I'm sorry if nasira ko yung tiwala mo... hindi ko kasi talaga alam na ayaw mo palang sabihin kay Doktora. Calmona na iba ang hilig mo." kumirot ang isang bahagi ng dibdib ko.

Hindi siya nagsalita.

Tumalikod ako para makapagbihis pero na pakunot ako sa daing niya sa gilid.

"Ouch... shit... why it can't stop from bleeding..."