18.Bölüm

28 1 1
                                    

Hayal sevinmişti Aynı şekilde Fatma da ama belli etmiyordu "Evet gitsin bu Gereksiz" Furkan hayale baktı "Gitmiyor hiç bir yere Kardeşin o senin ve bir daha bu konu açılmayacak Hayal nasıl benim kızımda o da aynı şekilde kızım" Hayal sanki Eslemi yiyecek gibi bakıyordu Çünkü babası hep onunlaydı daha sonra Çağrının yanına gidip oturdu Ve oynamaya başladılar.
Gülcan anne konu dağılsın diye Konuşmaya başladı "E kızım senin tedavilerin nasıl?" Herkesin bana baktığını hissediyordum Hafif gülümseyerek konuştum "İyi anne" diyip geçirdim Ekrem elini elimin üstüne koydu Ve açıklama yaptı "Gayet iyi annem zaten gerek de yoktu bunlara ama olsun" dedi.
Kahvaltı bitince herkes kalktı Ekrem işe gidecek olduğu için Kapıya kadar eşlik ettim bana dönüp yanağıma bir öpücük kondurdu "Tedavi ile ilgili bir şey sorarsalar açıklama yapma zorunda değilsin" Başımı tamam anlamında salladım Ve bende onu öptüm Daha sonra evden çıktı ben de masaya dönüp toplamaya yardım ettim.
Fatma'nın aklında Hâlâ Eslem vardı gitmesini istiyordu Furkan sadece Hayali ve çağrıyı sevsin istiyordu omlar ile ilgilensin.
Çağrıyı tek görüp yanına gittim ve kucakladım "Minnoş" Fatma ikimize gülümseyerek baktı "Keşke sizin bebek de doğsaydı" Dedi gözlerim dolduğu için çağrıyı yerine bıraktım "Keşke" diyebildim sadece.

Hayal eslemin olduğu odaya gidip uzun uzun yüzüne baktı daha sonra küçücük çocuğa vurmaya başladı tabi kimse görmeyince daha çok devam etti.
Daha sonra odaya Gülcan Anne girince bıraktı "Napıyorsun Burda?" Dedi hayal baktı biraz korkmuş olsa da belli etmemeye çalışıyordu "Hiç oynuyorduk" dedi Gülcan anne gülümseyip çıktı Hayal biraz daha Esleme baktıktan sonra odadan çıktı.

Furkan Ve Ekrem akşam eve gelip yemeğe geçtiler Furkan herkes yemek yerken fırsat bulup Fatma'nın bacağını okşamaya başladı Fatma ne kadar çekmek istese de o devam etti.

5 yıl sonra
Hayal 10 Eslem 5 yaşındaydı Hayal sürekli Eslemi azarlıyordu arada sıkıştırıyordu sevmemiyordu Hâlâ
İkisi birlikte avluda otururken Eslem yerinden kalkıp hayale yaklaştı "Oyun oynayalım mı abla?" Dedi nazik bir şekilde hayal ise sert bir bakış attı Ve yerinden kalktı "Eslem biliyor musun kimse sana söylemedi herkes sakladı senden ama sen üveysin Annen öldü senin ucube gibisin bu evde" dedi Eslemin gözleri doldu "Yalan söyleme" dedi Hayal tek eli ile omzundan itti "Niye yalan söyleyeyim öylesine üveysin sen sevmiyorlar seni" Eslem elindeki oyuncağını yere düşürdü dolu gözlerle Hayale biraz bakıp odaya gitti ve ağlamaya başladı.
Hayal mutluydu istediğini yapmıştı çünkü kendi odasına çıktı Ve oturup ödev yapmaya başladı.

Ben ise nidayı giydirmeye çalışıyordum 1 ay önce 2 yaşına girmişti dolaptan kıyafetleri alıp giydirmeye başladım "Üşürsün sen bunla" üstüne bir tane daha ceket giydirdim daha sonra ayağına bir çorap daha Odaya Ekrem girip baktı "Nida yaşıyor musun kızım?" Dedi çok komikti "Niye yaşamasın ne varmış?" Ekrem Nidaya yaklaşıp üstündekileri çıkardı ve inçe şeyler giydirmeye başladı "Güzelim hava o kadar da soğuk değil Hem hadi sen de hazırlan da çıkalım" dedi ve Nidayı kucakladı Nida da onu öpmeye çalıştı.
Bende hazırlandıktan sonra birlikte Dışarı çıktık.

Bir kaç saat sonra Furkan eve geldi ve Eslemin odasına gitti Onu ağlarken görünce önüne eğilip Ellerini tuttu "Noldu benim prensesime?" Eslem göz yaşlarını sildi ve konuşmaya başladı "Ben üvey miyim benim annem öldü mü?" Dediğinde Furkan'ın aklına Ece geldi "Kim söyledi sana bunu?" Dedi ve kalktı "Hayal abla" Furkan bu sefer iyice sinirlenmişti çünkü Hayalin Esleme sürekli böyle şeyler dediğini duymuştu ama bu bardağı taşıran son damlaydı Hayalin odasına girdi "Hayal!" Hayal korkudan yerinden kalktı "Noldu baba?" Dedi Furkan kapıyı kilitledi "Ben sana bir daha esleme böyle şeyler demeyeceksin demedim mi?!" Hayal Eslemin hemen yumurtladığını anladı "Öyle üvey o annesiz o" Furkan "annen ölseydi o sana bunu deseydi hoş mu olurdu hayal?" Hayal "Bana ne gitseymiş o da" Furkan sinirlendiği için Hayalin bileğini tuttu Ve konuşmaya başlayacağı sırada Kapıya vuran Fatma'nın sesi geldi "Furkan bırak çocuğu!" Furkan dinlemedi ve eğildi konuşmaya başladı "Bir daha sakın Hayal Sakın" bu sefer gözleri dolan kişi Hayaldi babası ona hiç böyle davranmamıştı "T-tamam" diye kekeledi sadece Furkan bileğini bırakıp çıktı Fatma durdurup sordu "Bir şey yapmadın demi?" Furkan gözlerine baktı "Kızına sahip çık Fatma Hanım Eslem de benim evladım o da" dedi "Allah belanı versin Furkan" dedi ve hayalin yanına girdi.

🌸Devam edicek

Bir Mardin AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin