9. Bölüm

37 1 1
                                    

Ertesi gün Kahvaltı yaptıktan sonra Hayal'i parka götürmek için hazırladım.

Giydirip saçını yaptım elini tutup aşağı indiğimizde beni bırakıp amcasına koşmuştu hemen Ekrem bir yandan Hayal'i kucaklayıp bir yandan benim elimi tutuyordu evet biraz da olsa alışmıştık birbirimize sonuçta Ölene kadar ayrılmayız sanırım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Giydirip saçını yaptım elini tutup aşağı indiğimizde beni bırakıp amcasına koşmuştu hemen Ekrem bir yandan Hayal'i kucaklayıp bir yandan benim elimi tutuyordu evet biraz da olsa alışmıştık birbirimize sonuçta Ölene kadar ayrılmayız sanırım.
Parka geldiğimizde Hayal kendi kendine oynarken biz de Ekrem ile bankta sohbet ediyorduk Elimi bacağıma koyunca geri çektim ama o hâlâ devam ediyordu "Millet var olmaz" dedim ve çekmeye devam ettim "Bize ne onlardan karım değil misin hem istediğim zaman öper severim" elini elinin üstüne koydum ve ikna etmeye çalıştım 10 dakika sonra elini çekti Hayal'e bakmak için kalktığımda Hayal yoktu? "Hayal!" Sesimi yükseltip aramaya başladığımda ses yoktu Ekrem'in yanına gittim "Ekrem Hayal yok"
"Ne demek yok oynamıyor muydu burda?" O da ayağa kalkınca birlikte aramaya başladık "bilmiyorum Gözümüzün önündeydi yok şimdi" İkimiz dağılıp başka yerleri aramaya başladık o korumaları arayıp çağırdı herkes Hayali arıyordu.

~2 saat sonra~
Herkes aramaya devam ediyordu Bir banka oturup Fatma'yı arayacakken Ekrem telefonu elimden aldı
"Aramak yok Haberleri de olmayacak anlaşıldı mı" Dedi Emir vererek
"Olmaz Ekrem Ailesi onlar" telefonu kapatıp cebine koydu elini yanağıma koyup yaklaştı "Bulunca her şeyi anlatırız" dedi ve aramaya devam etti.


•1 Hafta sonra•
Hayal hâlâ ortalıklarda yoktu Fatma ile dün konuştuğumda ikiz hamile olduğunu söyledi Ama ben ona Hayalin kaybolduğunu söyleyemedim.
Ama onlar zaten bugün geleceklerdi Odada bilmem kaçıncı turumu atıyordum bilmiyorum ne diyecektik biz? Çocuğa bakamadık mı? Veya başka bir şey mi bir haftadır yalan söylüyoruz zaten.
Bir kaç saat sonra geldiklerinde herkes Konağın avlusundaydı Furkan ve Fatma herkese sarılıp konuşmaya başladılar tabi Fatma fark etti kızı ortalıklarda yoktu "Hayal nerde normalde gelirdi hemen" işte şimdi hepimizin bir Şeyleri yediği yerdeydik.
Gülcan anne "uyuyor odasında siz de oturun hadi yemek yiyin yoldan geldiniz hem yüklüsün kızım" dedi ama Fatma meraklıydı ve haklıydı da hâlâ ısrar ediyordu görmek için daha fazla dayanamadım söylememiz lazımdı "Hayal kaçırıldı" ağzımdan çıkan kelime ile herkes bana bakıyordu.
"Ne demek kaçırıldı küçücük çocuğa sahip çıkamadınız mı?!" Diyordu Furkan hakkıydı o da Bakamadık
Fatma karnını tutuyordu yanına gidip elini tuttuğumda elini sertçe çekti bana nefretle bakıyordu "Sana emanet etmiştim ben onu" Ne diyeceğimi bilemiyordum "Özür dilerim sahip çıkamadım" karnıma bıçak saplanırcasına ağrılar giriyordu onun da benden farkı yoktu kendini daha fazla tutamayıp bayıldı.

🐥Devam edicekk

Bir Mardin AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin