Ayaz'dan
"Baraan!"
"Efendim Ayaz?"
"Bana yardım eder misin?"
"Ne konuda?"
"Ödevler. Kafama hiçbir bilgi girmiyor. Sen anlatırsan anlarım."
"Benim derslerim iyi değil ki."
"Nasıl iyi değil Baran? Tüm notların seksenin üstünde!"
"Sen bunu nereden biliyorsun?"
"Imm biraz çok azıcık evini karıştırmış olabilirim."
"Ayaz!"
"Ama çok sıkılmıştım."
"Off peki peki. Hangi ders?"
Yüzüm anında buruşmuştu:
"Matematik. En iyi dersin."
"Öyle. Getir bakalım."
Çözemediğim soruları önüne koyup bir kendime bir de ona kalem çıkardım.
"Silgi?"
"Biz hata yapmayız evlat."
Gülmesiyle ben de güldüm. Çok güzel gülüyordu yiğidim.
"Hadi hadi Ayaz."
"Ne zaman Ayaz demekten vazgeçeceksin?"
"Ne diyeyim?"
Kaşlarını çatmıştı. Çok karizma duruyordu. Acaba bunun farkında mıydı? Yüzü şaşkın bir hâl aldı birden.
"Sen deyince farkına vardım."
"Hı? Neyin?"
Bana yaklaştı. Donmuş kalmıştım.
"Karizmaymışım ya."
"Hı hı öylesin. Hem de çok."
"Sağ ol Ayaz. Sen de çok..."
"Ney?"
"Şapşalsın."
"Hadi ama! Gerçekten mi?"
İç çekip kafamı elime yasladım. Hâlâ gülüyordu.
"Tamam tamam. Öhm öhm. Ders zamanı!"
"Ağlayacağım."
"Ağlama."
"Neden üzülür müsün?"
"Hem de nasıl."
Dalga geçerek söylediğini bilsem de canımı yakıyordu.
"Bunu yapmışsın ki."
"Nasıl ya? Bulduğum cevap şıklarda bile yok!"
"Bölme işleminin sonucunu yanlış bulursan tabii olmaz. Onun dışında her şey doğru zaten."
"Çok zekiyim."
"Ama bunu göstermeyecek kadar sabırsız ve tembelsin."
"Kır kır. Bir şey olmaz."
"Seni kırmak istemediğimi biliyorsun."
"Sevsene o zaman beni."
"Sevmemek için zaman bırakmıyorsun ki."
"Pşt çok tatlı değiller mi Beyaz?"
"Öyleler."
"Uuu havada aşk kokusu vaar!"
Duyduğumuz seslerle ikimiz de aynı anda yardımcılarımıza döndük.
"Siz sussanıza!"
"Siz sussanıza!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yardımcı (bxb)
Ficção Geral[Tamamlanmıştır (×11)] Herkesin yanında gezen minik, kendisine ait yardımcıları olsaydı dünya nasıl değişirdi? Hayır, yardımcınızı değiştiremezsiniz. Bir istisna dışında. Ola ki ruh eşinizi bulursanız ikiniz de birbirinizin yardımcısını görebilir...
