Chapter 17(Im letting you...)

203 4 3
                                    

JOSH's POV

I am here once again nakaupo sa bench ng garden namin,nakati ngin sa kalangitan...those stars they were witness when I told Eliz that I do Love her...Napapikit ako,I remember that same night,your birthday...when I told you that I love you...

hangang ngayon sariwa pa sa alaala ko yun Eliz...hangang ngayon...

ELIZ's POV

Pagmulat ng mga mata ko...bat ikaw parin ang naiisip ko?

ipinikit ko muli ang mga mata ko...

Napasinghap ako...

"I wanna move on...pero bat ang hirap...ang hirap mong kalimutan Josh...Tell me how to unlove you please?..."sambit ko as I open my eyes umiiyak na naman ako.

Days gone by...Mas pinili kong idivert ang atensyon sa company namin at sa Shop ko.

I see it to a point that I keep my self busy then and then para mas madali saking makalimot sa mga alaala namin ni Josh.

"Yeah Im on my way there paakyat na ako"sagot ko sa secretary ko.

May meeting kasi ako ngayon sa mga stock holders namin and it happends nasa 36floor ang Function room.I am near Ayala at the moment dito sa hotel na partly owned din namin.

papasok na akong Elevator,atlast walang tao!

pumasok na ako sa loob but somebody get in after me!and it was...

Its Josh!what is he doing here?!

In his expression,I can see it on his eyes that he was also surprise!

an inches away beside me,he stands.

The door closes and it is only the two of us.

"Uhm,hi!going somewhere?"nakangiting sabi nya.

I miss that smile...dalangin ng utak ko.

"Yeah...Im having a meeting,ah Ikaw?"I ask,pinilit ko ding ngitian sya...pilit.

Napansin kong tila hindi mawala ang paningin ni Josh sa mukha ko...it seems like why are those eyes are trying to tell something?...

Nang mapansin nyang tila napansin kong naging ganun sya.

"My meeting din..."maikling sagot ni Josh at napaharap na ulit sa pinto ng elevator.

"Oh I forgot"sabi ni Josh at akmang pipinditin nya na ang numbers ng floor,

Ang tanga Oo nga pala!2minutes na yata kmi dto sa loob hindi pa umaandar ang elevator parin!

nakakahiya sucks!

"what floor number?"tanong ni Josh.

"Am,36..."maikling sagot ko.

Then he key in the number.

"Eh Ikaw?"tanong ko.

"37..."maikling sagot nya.

hindi na kmi muling nagsalita after nun...the edges of this square seems full of hessitant to start a conversation with him.

Tunog lang ng elevator ang nadidinig naming dalawa.

Ewan ba ano bang iniisip mo Josh?

yung kabog na naman ng dibdib ko tinatraidor na naman ako eh...

'Til nagulat nalang kami ng biglang mahinang kalabog then ang pagkamatay ng ilaw sa loob ng Elevator! "What the---!"inis na sambit ni Josh.Ako naman natatakot syempre pero mas pinili kong magchill at kapain ang Phone ko sa bulsa ng bag ko pero sa tingin ko sa sobrang dilim sa loob nabitawan ko pa to!now what?!

Another Second ChanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon