Mahkeme

403 13 4
                                    

Daha yeniyim.Umarım beğenirsiniz.Yorumlarınızı bekliyorum 》》
Tuna 15 yaşında,böbrek yetmezliği sorunu var.Birkaç aydır hastanede.Bir diyaliz makinesine bağlı.Bu tür vakalarla ben ilgileniyorum.Böbrek yetmezliğini yenecek bir ilaç yok ama ben üzerinde çalışıyorum.İşe yarayacağına eminim.Tabi bir kişiye enjekte etmem gerek.Tuna daha genç ve bu hastalıktan biran önce kurtulmak istiyor.Bende onunda istekleriyle ilacı ona enjekte etmeye karar verdim.

İlacı enjekteden birkaç gün sonra ilaç etki etmeye başladı.Bende biraz acele davranıp diyaliz makinesinin fişini çektim.Aslında kademeli bir doktor olmama rağmen bunları düşünememiştim işte.Beni bir telaş aldı ne yapacağımı bilemediğim gibi kimsedende yardım isteyemedim.Birkaç gün izin alıp yalnız kalmaya karar verdim.

Bu arada Tuna ölmüştü.
Nedeni araştırılıyor,bende ölümünden hemen önce izine ayrıldığım için benden şüpheleniliyordu.Yaptığım ilacı birtek yardımcım Mert biliyordu.Onunda beni ele vermeyeceğine emindim.Ama ben bu acıyla yaşayamazdım.Birkaç güne beni göz altına aldılar.

Hiçbir şey söylemememe rağmen bir gün neden öldüğü ortaya çıkacak ve ben hapse atılacaktım.Bu yüzden herşeyi anlatmaya karar verdim.1-2gün daha gözaltında kalıp herşeyi anlattım.Kasıtlı bir şey olmadığını herkes biliyordu ama hastayı denek olarak kullanmam bir suçtu.Az da olsa bir ceza alacak,hasta yakınlarından büyük tepkiler görecektim.

Bunun yüzünden kendimi çok suçlu hissediyorum.Ben bunları yapacak bir doktor değilim.Bir anlık heves,hastalığı yenme çabalarım üstün gelmişti işte.

Otopsi sonuçlarıylada doğrulandı anlattıklarım.Tuna'nın ailesi perişan halde,bana bir dava açmışlardı.

Onlarda haklılar aslinda: oğullarını büyük bir güvenle teslim etmişlerdi elime.Tunayı iyilestiricegime söz vermiştim.Şimdi ise bile bile ölüme sürükledim çocuğu.

Mahkeme gününe kadar rezarathanede kalacağım.Bir kadın olarak böyle bir yerde kalmak oldukça zor.Dahada genç sayılırım aslında.Bu yaştan böyle bir suçu işlemem iyi olmayacak benim için.Hem kim evlenmek ister ki benim gibi bir çocuk katiliyle.

Aradan birkaç gün daha geçti.Sabırsızlıkla mahkeme gününü bekliyorum ama oda bir türlü gelemedi.

Bazı rüyalar görmeye başladım.Tuna rüyalarıma girer oldu.Beni tehdit ediyor.Korkmaya başladım ama geçiceğine eminim.Benim fazla endişelerimden kaynaklanıyordur.

"Peşimi bırak Tuna"

Hergün etrafımda dolanıyor.Kulağıma bir şeyler fısıldayıp duruyor.
Artık iyice korkuyorum.Kimseye söyleyemiyorum bunu deli der geçerler diye ama kimsem yok ki zaten.Annem ve babam birkaç yıl önce öldü.Hiçbir akrabamla iletişim kuramıyorum.

Bir tek Mert var:arada sırada ziyaretime geliyor işte.İyidir aslında,5-6senedir birlikte çalışıyoruz.Yani çalışıyorduk.O hiçbir zaman benim suçlu olduğumu düşünmedi,hep yanımda oldu.
Tatlı bir sempatikliği var.Aramızda bir şey yok ama hep var gibi.Göz göze geldiğimizde istemeden ikimizde gözlerimizi kaçırıyoruz.

"öldür"
-sen kimsin ??
"Öldür dedim,öldürmelisin."

Ne oluyor bana,kendi kendime konuşmuyorum ya.Artık galipten sesler duymaya başladım sanırım.
Sende kimsin!Tuna,sen olamazsın değilmi?Ama,ama sen ölmüştün...

Korkuyorum.Tuna karşımda duruyor.Bir köşeye çömelip ağlamaya başladım.Neler oluyordu şimdi,buda neyin nesiydi.Olmaz asla olmaz bunu kimseye anlatamam.Eğer anlatırsam benim deli olduğumu düşünür işimden sonsuza dek men ederler.En azından mahkemeye kadar bu durumla baş başa kalmalıyım.Şizofren falanda değilim aslında buda ne şimdi?Bunları düşünürken uyuya kaldım.

Aradan günler geçti,hergün daha çok görüyorum Tuna'yı.Etrafımda dolanıp duruyor.Dediği tek kelime "öldür"oluyor.Artık zor duruyorum onu dinlemeden. Direnmeye çalışıyorum.

Mahkemeye saatler kaldı.Tuna her saniye etrafımda.Bana:
"korkaksın sen.Mahkemeden önce öldürmessen daha kötü olacak,hapse atılacaksın.Bu senin için iyi olmaz."
deyip duruyor.Artık onu dinlemek geçiyor içimden.Hayır asla olmaz.Ben onu dinlemiyicem.

*********************

Gardianlar geldi.Ellerime kelepçe takıp beni mahkeme salonuna götürdüler.İyice suçlu kılığına büründüm.Hasta yakınları ve salondaki herkes korkutucu gözlerle bana bakıyordu.Ben bile Tuna'yı isteyerek öldürdüğümü düşünmeye başladım.Ne diyordum ben ne istemesi ne öldürmesi.Herşey bir anlık hevesle gerçekleşmişti işte.Bu sırada Tuna geldi.
"öldürsene ne bekliyorsun"
deyip etrafımda dönmeye başladı.Ben ise kimi öldüreceğimi,neden öldüreceğimi bile bilmiyordum.
-Kimi öldüreyim.
diye sordum.Cevap vermedi etrafımda dönüp birşeyler sayıklıyordu sadece.Hakim falan geldi iyice sinir oldum.Tuna neden böyle yapıyordu ki.Hem o ölmemişmiydi.mahkeme boyunca hiç konuşmadım.Sadece Tuna'yı izledim.Mert'te buradaydı.Sanırım tanık olarak gelmişti.Aslında benim bir avukatım dahi yoktu.Mert tuttu herhalde.Oda olmasa ben naparim.

Ben bunları düşünürken mahkeme sona erdi.Ceza almamıştım.Benim için ceza alsam daha iyiydi.Çünkü ceza almak yerine yüklü bir miktar tazminat ödeyip işime bir süre gözetim altında devam edeceğim.Bu parayı nereden bulacağım hakkında hiçbir fikrim yok.Biraz birikmişim var.Varımı yoğumu herşeyimi satıcam sanırım.Ama yinede yeteceğine emin değilim.

Mert geldi ve birlikte bir kafeye gittik.Bana parayı dert etmememi,bir şekilde bulacağımızı söyledi.Umarım dediği gibi olur.Bir süre sessizce oturduk ve Tuna yine yanıma geldi.Bana onu gördüğümü kimseye anlatamamamı söyledi.İçimdeki ses onu dinlememi söylesede direndim ve olanları büyük bir zorlukla Mert'e anlattim.

ŞizofrenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin