Şizofren

Melis

Evin bir terası var.Terasın içeriye açılan kapısı açık.Hızlıca terasa yöneldim.Arada arkama bakıyorum.Tuna uzaktan beni izliyor.Korkmuyorum.Hastaneden birkaç saat önce kaçtım.Yokluğumu fark etmiş,beni aramaya çıkmışlardır.Ama içimi soğuk bir ruh kapladı.Ölü gibiyim.Kimse umrumda değil.Beni bulduklarında bu sefer hastaneye kapıyıcaklarına eminim.

Ben böyle düşünürken terasa çıkmıştım ve kendimi Melis'in odasında buldum.Tuna haklıydı.Kızlar tıpatıp aynıydı.Hiç ses çıkarmadan,sessizce öldürmeliydim Melis'i.Napiyordum ben.Ben bir katil değilim sadece bir iş kazasıyla Bir çocuğu öldürdüm.Ama şimdi bile bile,kafamda yarattığım bir çocuğa uyup katil olacağım.Bunu ne kadar istemesemde engel olamıyorum.İsteksizce
Hareket ediyorum.Kukla gibiyim adeta.Kızlardan birisi sırtını döndü.Onun dönmesiyle kendime geldim.Bu kızın ensesinde çarpı falan yok.O zaman diğer kız Melis tir diye düşündüm.Onu öldürmem gerektiğini çok iyi biliyorum.Ama öldürsem de öldürmesemde kötü şeyler olucak.Tuna birden yanımda belirdi.

"Öldürsene ne bekliyorsun hala."

Haklıydı.Ne bekliyordum ki cebimden bir bıçak çıkarttım.Bunun burda ne işi olduğuna dair hiçbir fikrim yok.Bıçak çok keskin.Dururken birden içim ürperdi ve hızlıca Melis'e yaklaştım.Hic düşünmeden tek seferde boynunu kestim.Çığlık atmaya vakti dahi kalmamıştı.Melis ölmüştü işte.Ben şok bir şekilde kıza bakarken Tuna "Aferin sana.Şimdi hemen buradan uzaklaş"dedi.Koşmaya başladım.Yavaş yavaş sabah oluyordu.Hemen hastaneye gittim.Çıktığım yerden yeniden içeriye girdim.Yine nasıl olduysa kimse beni fark etmedi.Odama girdim.Oysaki kimse kaçtığımı bile fark etmemiş.Hemen yatağıma uzandım.Hastaneye girdiğimden beri Tuna yok.Neler olucağını çok merak ediyorum.Ben böyle düşünürken görevli içeriye geldi.İlaç vaktim gelmiş bile.Hemen ilaçlarımı aldım ve yattım.Ne yapmıştım ben.Bu sefer resmen katil olmuştum.Bunları düşünürken uyuya kaldım.
Sabah kalktığımda güneş görevini yapmıyor beni iğrenç bir karanlıkla baş başa bırakıyordu. Kafamı yana çevirdim ve her zamanki gibi Tunayla karşılaştım. Bu sefer yanında başka biri daha vardı. Sarı saçları odanın karanlığında bile belli oluyor ama yüzünü kapatıyordu. Onu seçememistim.Tuna elini kızın saçlarına götürdü ve bir tutam saçı kulaklarının arkasına itti.

-Tanıyamadınmı?O Melis.Aferin.Iyi bir iş başardın.Ama bir sorunumuz var.Yani senin sorunun.Çarpının hikayesi diye biraz bahsetmiştim.Bu sana biraz sorun açabilir.

Melis şaşkın şaşkın bakıyordu.

"Onun olaydan haberi yok değilmi? Diye sordum.

Hafifçe başını salladı.

"Beni tamam ama o masum kızı neden oyunlarına âdet ediyorsun ki.Ben herşeyin farkındayım." Dedim ve tam devam edecekken sözümü böldü.

-Melis'in suan buradan gitmesi gerek.dedi
ve kızı tutup odadan ayrıldı.

Bende yavaşça doğruldum ve ilacımı içmeye yöneldim.Bu sırada birden Tuna belirdi.

-O ilacı içmeden önce beni dinle.Ne tahmin ettiğini bilmiyorum ama sana bu hikayeyi anlatıcam.Sadece biraz bekle.Herşeyin bir zamanı var.

"Ne zamanı ya zamanmı kaldı.Bak evet beni ele geçirmiş olabilirsin.Ama ben uzman bir doktordum.Herşey o kadar kolay unutulmuyor.Hala kendi aklım var ve bunun birazını da olsa kullanmayı başarabiliyorum."

Beni alay eder bir şekilde dinledi.Ama yinede dinlemesi de güzel bir durum.

- süper doktor Özge (!)

Dedi alaycı ses tonuyla.

-Benî öldüren de sendin ve yaşatan da sen olacaksın.

Yüzümü korku dolu bir ifade alırken gözlerimi Tunadan kaçırdım.

"Git buradan" dedim ses tonumu sakin tutmaya çalışarak. İçten içe bağırmak ve bu lanet olası hastaneden arkama bakmadan kaçmak istiyordum. Ama ne diyordum ki ben? Buradan kaçmam imkânsızdı.Hem buraya bütün bunlardan kurtulmak için gelmiştim. Kaçamazdım. Kaderimden kaçamazadım.

İlacımi içmek için kalktığımda Tuna gitmiş yerini soğuk bir yalnızlığa bırakmıştı. Gitmesine seviniyirdum. Başımda bin türlü bela varken bir de gerçek olup olmadığını bilmediğim lanet olası bir Hayaletletle ugrasamazdim. Resmen katil olmuş bir de şizofreni ile ugrasiyordum.

İlacımi alıp biraz olsun rahatladigimda yatağıma yeniden oturup kafamı soğuk duvara yaslasim.

Ben nelerle ugrasiyordum böyle?