Inconnue

Seven

IMEE

" Hindi ba nakarating dito yung news three years ago? " Tanong ni Aimee pero umiling lang kami ni Irene. She's telling us something about Vida.

" Vida and Her Ex Boyfriend got into a serious accident because she found out that he is currently cheating with her bestfriend, Samantha. Vida is the one who got the serious injuries because she flew through the windshield that cause for her to code multiple times in the OR and in the ICU. She almost lost her eyesight at muntik ng ma-comatose." hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa balitang nalaman ko

" Why didn't you tell us, Aimee? " Irene asked

" Halos araw araw akong tumatawag sa inyo Ate! Naka tutok ako kay Vida at hindi ko siya pwedeng pabayaan sa mga oras na yon. Akala ko alam niyo na. " Aimee madly said

" A year after that accident, she was attacked and almost got killed by her patient. She was battered. When she woke up, she was unable to hear anything due to barotrauma. Her leg and arm were broken, as well as her jaw. Her elbow was dislocated. They had to reduce her jaw para ma-intubate siya. She had multiple surgeries again to repair the damage. After she woke up, she had to communicate using a whiteboard, because her wired jaw left her unable to speak. Inabot ng ilang linggo bago makarecover si Vida. " Aimee said

" Sobrang daming nangyari on the past five years, Manang. And all she wanted is to be with you. Ikaw lang ang gusto niyang makasama after everything that's happened to her. " dagdag pa ni Aimee

" That's why she really wants to come home to you, Manang. " Irene says that made me cry

My poor Ricci. I am very sorry anak kung wala ang Mommy sa tabi mo nung kailangan mo ako. I'm really sorry.

Kahit nanghihina pa ako dahil sa nalaman ko, pinilit kong tumayo at lumabas ng bahay at magbakasakali na maabutan ko pa si Vida. Pero huli na ng makalabas ako dahil nasa loob na ng sasakyan si Vida at nakaalis na.

" Okay ka lang Ate? " lumapit sa akin si Bonget

" Sundan natin si Vida, Bong. Bilisan natin. " I told them

" S-sige. " nalilito siguro siya sa desisyon ko

Agad naman kaming sumakay ng van para bumiyahe na. Naiwan sa bahay si Aimee dahil walang makakasama si Mommy. All the boys insisted na sumama, excited silang lahat dahil makakasama na nila si Vida. Iba talaga ang tuwang dulot ng anak ko sa kanila.

Pagdating na pagdating namin sa Aiport. Nakita namin si Vida na may kayakap na lalaki at umiiyak. Ang pagkakasabi ni Aimee kanina walang boyfriend si Vida ngayon pero It turns out na manliligaw pala niya at katrabaho sa Hospital. Sobra akong nagi-guilty at naawa sa anak ko kaya hindi ko maatim na magsalita man lang. Nakatingin lang ako sa kaniya the whole time na nasa aiport kami.

Hayaan mo anak, babawi sayo si Mommy. Babawiin ko yung limang taon na yon. Kung kailangan na sumama ako sayo pabalik, gagawin ko.

" Manang? Ano bang nangyari at nagbago ang isip mong pauwiin dito si Vida? " nakaupo ako sa swing sa garden ng lapitan ako ni Bonget

" Sobrang dami na palang nangyari sa buhay ng anak ko, Bong. At sobrang laki ng pagkukulang ko sa kaniya bilang nanay dahil wala ako sa tabi niya sa mga oras na kailangan niya ako. Feeling ko napaka walang kwentang ina ko kay Vida. " hindi ko na napigiling umiyak kaya tinabihan na ako ng kapatid ko at niyakap

" Manang, hindi totoo yan. Matalino ang pamangkin ko at naiintindihan niya yung nangyayari. " Bonget still doesn't know pala

" Hindi, ading. Ilang beses muntik mamatay si Vida ng hindi ko alam at patuloy ko siyang itinataboy palayo sa akin. Ipinangako ko kay Daddy na hinding hindi ko pababayaan ang apo niya sa unang pagkakataong masaktan ang puso niya katulad ng hindi pagpapabaya sa akin ng Daddy pero nandito ako inaasikaso ang ibang tao kesa sa anak ko. " hindi ko maimagine kung gaano kasakit ang pinagdaanan ni Vida lalo na't magisa lang siyang lumaban para sa sarili niya