bir ruh hastasının zaafı olmak~liskook

LLM

Kaç saattir yürüyordum bilmiyorum ama artık ayaklarım yara almuştu.

Beni ne kadar uzağa götürdüyse ruh hastası.

Artık kendimi yere bırakacaktım ki karşıdan ışıklar geliyordu. Sanırım ana yola gelmiştim.

Hemen beni şehire götürmesi için araba aramaya başladım.

Yarım saattir kimse durmuyordu.

Anıden arkamdan ses geldi.

"Lisa daha gitmedin mi?"

Jungkooktu.

"Hayır..."

"Bu saatten sonra hiçbir arabanın duracağını sanmıyorum. İstersen..."

"Hayır! Ben kendim giderim gerek yok"

"Sakin ol şampiyon tamam ne istiyosan onu yap"

Ha yani gerçekten sinir hastası olacağım bir haftada bana yapmadığını bırakmadı sonra hiçbir şey olmamamış gibi salıverdi beni,şimdide gol sono yordom odoyom oldu ben sana güvenirim çünkü.

İçimden saydırırken yolun kenarından yürümeye başlamıştım belki ilerlerde falan benzinlik vardır ordan yardım isterim. Anlaşılan daha yürüyeceğim.

Ne kadar oldu bilmiyorum ama kesin olarak 3 saatir yürüyordum. 

Zaten her yerim yara bere içinde
Yer yerim morarmış ağzım burnum kanıyor bide yürüyorum bu halimle.

İlerde bi benzin istasyonu görmemle rahatlamıştım. Dayan lisa 'kurtuldun'.

Hemen benzin istasyonunun içine girdim ve birisinden telefonunu istedim.

Hemen jennie'yi aradım.

"Alo?"

"Alo jennie"

"Lisa!?"

Jennie'nin sesini duyduğumda gözlerim dolmuştu...

"Jennie kurtar beni..."

"Lisa, nerdesin?!"

"Ben bilmiyorum bi benzin istasyonundayım."

"Tamam bak şimdi o elindeli telefondan bana konum atabilir misin?"

"Evet, sanırım"

"Hah tamam sen bana konum at hemen geliyorum"

"Tamam"

Hemen jennie'nin numarasına girip konum atmıştım.

Attıktan sonra adama teşekkür edip telefonunu vermiştim.

Tam gidecekken adam konuşmuştu.

"Hanımefendi iyi misiniz?"

"Şey ben..."

Aklıma 'eğer birisine benden bahsedersen kollarını ve bacaklarını kopartır seul'un bir köşesine atarım' sözleri dönüp duruyordu o katildi yapardı.

"Ben sadece merdivenlerden yuvarlandım merak etmeyin"

"İsterseniz bi lavaboya girin"

Benzinliğin tuvaletine girmiştim yüzmünü yıkamak için suyu yüzüme çarptığında ağzımdan küçük bi çığlık kaçtı.

"Ahh!"

Yüzüm o kadar acıyordu ki su bile canımı yakıyordu.

Olabildiğince yüzümü yıkadıktan sonra tuvaletten çıktım adam beni ilk yardım çantasıyla bekliyordu.

"Çok kötü gözüküyordunuz bende bunu getireyim dedim"

"Çok teşekkür ederim ama gerek yoktu"

"Olur mu öyle geçinde yapayım"

Sandayleye oturdum adam yaralarıma tampon yapmıştı sonrada yara bandıyla kapattı.

İşimiz bittiğinde dışardan araba sesi duydum  ve içinden koşarak buraya gelen bir jennie.

"Lisa!"

İkimizde birbirimize sıkıca sarılmıştık.

"Nerdeydin? Kaç gündür seni arıyoruz. Ne oldu? Bu yüzünün hali ne? Kim yaptı?"

"Jennie sakin ol anlatacağım"

Kurtulmuştum şimdi sırada jennie'ye inandırıcı bir yalan söylemekti...

1 hafta sonra

Bir haftadır her hangi bir şey olmuyordu, olabildiğince normal bir şekilde hayatıma devam etmeye çalışıyordum.

Jennie ve diğerlerine doktorumun biraz dinlemeye ihtiyacım olduğunu söylediğini ve kafamı dağıtmam gerektiğini söyledim yaralarımı sorduklarında orman evinde kalıyordum merdivenden düşüp tahtaların üstüne yuvarlandığımı söyledim.

Buraya kadar bir sıkıntı yoktu ama jennie neden onu aradığımda kurtar beni dediğimi sormuştu bende dolaşmak için çıktığımı ve sonra kaybolduğumu söyledim.

Ama jennie bu anlattıklarıma pek inanmış gibi değil sürekli beni sıkıştırıyor.

"Günaydıın!"

"Günaydın"

"Hadi kalk hemen dışarı çıkacağız"

"Daha yeni uyandım ayrıca nereye?"

"Lisa soru sorma gidince görürsün hadi hemen giyin geç kalıcaz"

Deyip odadan çıkmıştı yine bir şeyler yapıyor ama neyse...

Arabaya binmiş gideceğimiz yere doğru gidiyoruk.

Ne kadar sorsamda jennie'nin ağzını bıçak açmıyordu.

"Geldik!"

Güzel bir kafenin önünde durmuştuk arabadan inip içeri girdik.

İçeri girdiğimiz anda herkez bağırmaya başladı

"İyiki doğdun lisaaa!!"

"doğum günüm müydü??"

"Evet lisa nasıl unutursun?"

İnsan o kadar şeyden sonra...

"Hadi gel pasta üfleyeceğiz"

Pastanın yanına geçtiğimde ilk önce fotoğraf çekildik sonra tam üfliyecekken içeriye birisi girdi...

"İşte son konuğumuzda sonunda geldii"

Jungkook....