Şifrozen

-2-

Gözlerimi açtım. Yine aynı tıkırtı sesleri duyuyordum. Ama bu sefer her yerde siyah birileri vardı. Kimdi onlar? Benden ne istiyorlar? Bunların cevabını cok merak ediyorum. Kim ya kim kim? Hemen ayağa kalktım. Rastgele seçtiğim bir siyah adama dokundum. İnanır mısınız? Yere düştüm. Sonra o güm sesi ile annem odama geldi.

Duru:
Kızım ne oldu?
Niye yerdesin?

Alya:
Anlatsam sanki inanırsın.

Duru:
Kızım ne oldu?

Alya:
Siyah adamlar var şuan burada.
Onlardan birine dokundum.
Gözümü açtığımda yerdeydim.

Duru:
Hahahahahahahayt kızım ne komiksin sen?
Deli ya.

Alya:
Başladık yine.
Hani deli demek yoktu?

Duru:
Unuttum yapıcak bir şey yok hadi baban seni bekliyor hazırlan.

Annem odadan çıkar çıkmaz lavaboya gittim. Yüzümü yıkadım. Aynaya baktığımda. Bana bakan bir sürü gözlü birisini gördüm. Bağırarak annemin yanına gittim.

Alya:
Anne yardım et!

Duru:
Kızım ne oldu?
Sakinleş.

Alya:
Anne bir sürü gözü olan birisini gördüm!

Duru:
Kızım hazırlanma direk git babanın yanına.

Alya:
Anne çok korktum!
İğrençti!
Gülüyordü!

Duru:
Mert!

Mert:
Ne oldu?

Duru:
Bu kız yine delirdi al şunu basımdan.

Mert:
Alya gel kızım.

Ben delirmedim. Delirmedim! Psikoloka gitmek istemiyorum. Annem sözünü tutmuyor. Ne yapacağım? En iyisi babamla gitmek. Babam kolumu tuttu ve dısarı çıkardı. Sonra arabaya bindik. Yaklaşık yarım saat boyunca yoldaydık. Sonunda gelmiştik. Ufak tedirgin olmuştum. Babamla yukarı çıktık. Babam bir odaya girdi ben kapıda bekliyordum. Ve babam odadan çıktı.

Mert:
Kızım psikolok gece hanım seni bekliyor.
Ben eve gidiyorum.
Bir şey olursa ara.
Çıkmadan beş on dakika önce ara beni.
Gelip alırım seni.

Babam babam gidiyordu! Korktuğum şey basıma geldi. Neden korkuyorum? En fazla ne olabilir? İçimde kötü bir his var. Ve içeri girdim.