Ben onu beklemeye devam ederken konuşmaya başladı
"Bugünlük burda kalsak? " diye sordu.
"Peki, olur. iyi hissetmiyorsan haftaya devam edelim. " dedim sonra hemen başını salladı ve süremiz bitti
" Haftaya görüşürüz, şimdilik size ilaç yazmıyacam ama haftaya konuştuğumuzda da gerek görürsem yazabilirim. " dedim
" Benim acımı, içimdeki yangını söndürebilecek bi ilaç bilmiyorum ben Ama? olur işe yarayacağını düşünüyosanız neyse haftaya görüşürüz Asya Hanım. " deyip daha bişey dememi beklemeden hızlı adımlarla çıktı beni tekrar şokta bırakırken . İsmimi hemen nasıl öğrenmişti? halbuki hiçbir yere o kadar ayrıntılı baktığını görmedim banada sormamıştı.bu kafamı dolduran, bende şok yaratan sorulara ve olaylara cevap arayıp onlara dalmışken eşyalarımı alıp odadan çıktım bugün erken çıktım hemde çok erken. Dışarı çıktım derin derin nefes aldım yürüdüm gökyüzüne baktım sanki huzur arıyodum sadece sessiz sedasız huzur aklımdaki, beynimdeki her şeyi silip sessizliği dinleyip huzuru bulmak ister gibiydi ruhum . Yürümeye devam ettim sonra sahile karşı duran banklardan birine oturdum kulağımda dalgaların sesi gözüm gökyüzünde sessizce yaşadıklarımı, bugüne kadar yaşadığım her şeyi bir bir kafamda canlandırıyordum. Sanki bu gün içimde bir yerde sakladığım, çıkarmaya korktuğum, bastırdığım onca his açığa çıkmaya başlamıştı bugün, dinlediğim anlamaya çalıştığım şeylerden sonra. İçimde çok garip bir his var sanki hayatım yeniden dönmeye başlamıştı ,ben bugüne kadar hiç yaşamamıştım sanki. Bugün yaşadıklarımın bana hissetirdikleri tamda bunlardı. Ve ben giderek açığa çıkmaya başlayan beni hayata sanki yeniden dönmüşüm gibi hissetmeme sebep olan hislerimden korkuyordum sanki daha onlarla yüzleşmeyi ne ruhum ne beynim ne de kalbim hazırdı. Kalktım tekrar yürüyerek eve gittim direk üzerimi değişip en rahat pijamalarımı geçirip yatağa attım kendimi bir daha hiç bu yataktan çıkmayıp derin bir uykuya dalmak istiyodum. Hayat durağan değildi ama ben bu zamana kadar sanki hep durmuştum ve dünya dönmüyordu benim için ama şimdi ben hareket etmeye başlamış hayat yeni dönmüştü ama ben hislerimle, duygularımla her şeyimle anne ve babamın öldüğünü gördüğüm o anda küçüklüğümde donup kalmıştım , şimdi dünya dönüyordu benim için ve ben çok korkuyodum.
