KİMSESİZLER

Yıldızlar yok

Otelden çıkıp buluşucağımız pastaneye doğru gitmek için taksi çevirdim taksi pastanenin önünde durdu. Derin bi nefes aldım ve içeri girdim.

"Günaydın"
"Günaydın, çok güzel olmuşsun"
"Teşekkür ederim"
"ee hazırmısın koşmaya"
"Yani ben yürürüz diye düşünmüştüm ama" diyip yüzüne baktım.
"şaka yapıyorum sen nasıl istersen"
Dedi ve gülümsedi bende karşılık verdim ve konuşmaya başladım.

"ee levent o gün pek konuşamadık okuyormusun"
"hayır çalışyorum"
"'Hım ne iş yapıyorsun"
"pek önemi yok aslında abimle çalışıyorum"
"Anladım"
birden yüzüme yaklaştı ve konuşmaya başladı.
"Ya parla ben lafı dolandırmak istemiyorum aslında sevgilin varmı" dedi.

İşte böyle gel oltaya leventciğim

"Hayır yok " diyip gülümsedim

"Çok mutlu oldum parla şuan yaptığım ne kadar doğru bilmiyorum ama senden çok hoşlanıyorum, ben ilk görüşte aşka inanmazdım ama oluyormuş" diyip gülümsedi.

Allahım kusacağım şimdi sen yardım et.

"Şey ne desemki bilemedim"

"Bak ne diyeceğim koşmayı erteleyelim bize geçelim hem ben sana güzel bi kahvaltı hazırlarım olurmu, cevabınıda istersen orda verirsin".

Fırsat ayağına kadar gelmiş kaçırma, ama önce rüzgarı arayıp haber vermen gerekiyor, kafenin lavabosuna girip aramak en iyisi olacak.

"Olur ama ben önce bi lavaboya gitsem"

"tamam bende alınacak şeyleri alayım çilekli pasta severmisin."

"Bayılırım"
"tamam sen gir lavaboya bende pastayı alayım."

"Tamam" hızlı adımlarla pastanenin lavabosuna doğru yürümeye başladım, lavaboyu bulup içeri girdim,kapıyı kapatım ve hemen rüzgarı aradım.

"alo, parla iyisin dimi bi sorunmu var"

"İyiyim, iyiyim sadece eve gitmeyi teklif etti"

arkadan ateşin sesi geliyordu
"ne?, piçe bak sen!"

"ateş bi dur" dedi rüzgar

"Bende kabul ettim şimdi pastanedeyiz yani ben lavabodayım o içerde çilekli pasta alıyor "

"yediricem ben ona çilekli pasta beklesin o" dedi ateş.

"Ateş iyimi?"

"iyi, iyi merak etme sen, sana güveniyoruz parla hadi kızım yerleştir şu aleti"

"parla!" leventin sesiydi bu
"Geliyorum!"diye karşılık verdim levente
"kapatmam lazım."

"taman dikkat et"

"Tamam"

"aldım çilekli pastayı başka istediğin birşey varmı" diyip yanıma yaklaştı.

"Yok yeterli"

"tamam o zaman hadi çıkalım"

Arabaya doğru yürümeye başladık yan tarafa geçip kapımı açtı oturdum bana doğru eğildi.

"Bu günü hiç unutamayacaksın" diyip kapıyı kapattı.

Neden böyle birşey söylemişti anlamamıştım, şuan burada onunla oturmak beni o kadar huzursuz ediyorduki elimden gelse camdan atlardım.

"Levent neden öyle söyledin" diyip gözlerinin içine baktım o ise kemerine takmakla meşguldü birden dönüp
"ne dedim ki" dedi.

"Bu günü hiç unutamayacaksın dedin ya hani"