Αφού έκλαψα αρκετή ώρα στην αγκαλιά του σιγά-σιγά άρχισα να ηρεμώ βγήκα απ' την αγκαλιά του και τον κοίταξα στα μάτια, έπαιρνα δύναμη για κάτι που έπρεπε να είχα κάνει εδώ και καιρό, να μιλήσω στην μητέρα μου η οποία έκανε τα ίδια λάθη που έκανε στο παρελθόν η γιαγιά μου με τον πατέρα μου.
Πριν σηκωθώ απ' τον καναπέ για να πάω μέσα να ντυθώ και να φύγω με φίλησε χωρίς να προλάβω να το επεξεργαστώ, έκλεισα τα μάτια μου και το απόλαυσα.
<<Σε λίγη ώρα θα είμαι πίσω τώρα ξέρω που ανήκω, άργησα να το συνειδητοποιήσω αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ, άσε μου χώρο στην ντουλάπα σου.>>
<<Μάλιστα αγάπη μου>> και μου έδωσε ένα φιλί στο κούτελο.
Σηκώθηκα πήγα ντύθηκα και έφυγα όσο οδηγούσα προς το χωριό ένιωθα όλο και πιο ανάλαφρη ένιωθα ότι πετούσα. Με το που έφτασα σπίτι μου με κατέπνιξε ξανά αυτή η μαυρίλα του πένθους που υπήρχε στην οικογένειά μου δεν είχε μειωθεί καθόλου μέσα στον έναν χρόνο που λείπαμε στα Γιάννενα.
Ευτυχώς δεν ήταν κανείς στο σπίτι, ανέβηκα στο δωμάτιό μου έβαλα αρκετά ρούχα στην βαλίτσα όπως και την κούκλα που μου είχε κάνει δώρο ο πατέρας μου και έφυγα, καθώς έκλεινα την καγκελόπορτα ήμουν και λυπημένη και χαρούμενη, είδα την μητέρα μου να έρχεται προς το μέρος μου.
<<Που πας κόρη μου;>> με ρώτησε περπατώντας προς το εσωτερικό του σπιτιού.
<<Μητέρα καιρός να φύγω, να ξανά ζήσω μόνη μου.>> της είπα, δεν ήθελα να την πληγώσω, αλλά δεν μπορούσα να κοροϊδεύω τον εαυτό μου πιά, ούτε την καρδιά μου.
<<Σε εκείνον πας έτσι;;>> με ρώτησε ακουμπώντας το πρόσωπό μου, με το χέρι της.
<<Ναι στον Αστέρη θα μείνω μαμά, και επιτέλους μπορούμε να λέμε το όνομά του>>.
<<Ξέρεις το διαισθανόμουν ότι θα γίνει απλά όχι τόσο γρήγορα, αν γυρνάγαμε στα Γιάννενα, ίσως τον ξεχνούσες>>.
<<Όχι με καμία δύναμη δεν θα γίνει αυτό, πλέον δεν μπορώ να κρύβομαι φτάνει !!!!!!>>
Πριν απομακρυνθώ έριξα μια τελευταία ματιά σε αυτό το σπίτι με το απέραντο πένθος και άφησα την τελευταία μου ματιά να πέσει πάνω στην μητέρα μου.
Μπήκα στο αμάξι και ξεκίνησα για το σπίτι του Αστέρη που βρισκόταν έξω απ' το χωριό.
Αφού το πάρκαρα βγήκα, άνοιξα το πορτ μπαγκαζ έβγαλα την βαλίτσα μου ξαφνικά ένιωσα τα χέρια του να την παίρνουν και να την ανεβάζει εκείνος στο σπίτι, με πήρε απ' την μέση με το άλλο χέρι και με οδήγησε προς το σπίτι, πριν μπούμε όμως μέσα με φίλησε.
Αρετούσα
CZYTASZ
Απέξω σε μισώ, μέσα μου όμως σε αγαπώ
FanfictionΟ Αστέρης και η Αργυρώ δύο άνθρωποι που ερωτεύτηκαν βαθιά χωρίς όρια αλλά χώρισαν από διάφορες πλεκτάνες των γύρων τους, κρυμμένα μυστικά και ένα ατύχημα, τα όνειρά τους έγιναν σκόνη στον άνεμο, θα είναι πάλι μαζί και αυτή την φορά θα κρατήσει;;
