Karşımda Esra'nın tıpatıp aynısı vardı ve muhtemelen ölmüştü.Bir anlığına oradaki kadının Esra olduğunu sandım.Sadece bir anlığına düşünmek bile,beni öldürecek kadar korkutmuştu.Esra gözlerini kocaman açmıştı,ağzı açık şekilde yerde yatan kadına bakıyordu,aynı fotoğrafları gördüğünde ki yüz ifadesi vardı.
"Esra,iyi misin?"diye sordum.Ahmet abi geriden bizi izliyordu hiçbir şey söylemiyordu,sadece bakıyordu.Esra sessizce;
"İyiyim,sorun yok.Ben ölmedim sonuçta,banane?"gülümsüyordu ama korktuğunu hissetmiştim.Ahmet abi aramızdan geçip kadının ceplerini karıştırmaya başladı.Birkaç saniye sonra cebinden bir mendil çıkardı ve donmuş bir ifade ile:
"Peride bu."dedi.Sesi net ve ürkütücüydü.
"Mustafa Kemal'i kurtaran,suikasti engelleyen kadın mı?!"diye sordum.Peride'nin ölmesi demek,Atatürk'ün kurtulamaması demekti.Türkiye'nin sonu!
"Olamaz bu!Ne yapacağız Ahmet abi?"Esra soruyu sorar,sormaz Ahmet abi Esra'yı süzmeye başladı.
"Ne oldu?Ahmet abi?"Esra üst üste sorular sormaya başladığında sadece ikisini izliyordum.Ahmet abinin ne demek istediğini anlamıştım.Esra,Peride'nin neredeyse ikiziydi.Bu da demek oluyordu ki Esra,Peride'nin yerine geçecekti.Bence Esra'da anlamıştı fakat belli etmiyordu çünkü bu yapmak isteyeceği son şeydi.
"Anladın,Esra."dedi Ahmet abi.
"Hayır anlamadım."Esra dalga geçiyor gibiydi ama yanlış anlamış olmayı dilediğine emindim.
"Esra,hadi.Ne yapalım ki?Atatürk ölür Esra,bunu istemezsin değil mi?"biraz duygu sömrüsü yapmak iyi olacağından bir şeyler mırıldanmıştım.Ahmet abi Esra'yı arkasından tuvalete ittiğinde Esra hala homurdanıyordu.
"Çok yakışmış!"
"Efendim?Dalga mi geçiyorsun canım?"evet dalga geçiyordum ama Esra'nın bilmesine gerek yoktu değil mi?
"Hayır,çok yakışmış."dedim ve yüzümü Ahmet abiye çevirdim."Peki,tam olarak ne yapacağız şimdi?Bir anlatsana Ahmet abi."
"İlk önce,gerçek Peride'yi kim öldürmüş,suikast ile bir bağlantısı var mı onu öğrenmemiz şart.Sonra da suikaste engel olmamız gerek."kısa bir özet geçtiğinde hızlıca kafamı salladım.
"Onu nasıl yapacağız Ahmet abi?"dedi Esra.Haklıydı,suikaste nasıl engel olacaktık hiçbir fikrimiz yoktu.
"Peride'nin izinden gideceğiz.Senin Peride'nin ailesi şüphelenmeden eve gitmen lazım.Önce ailesini Peride olduğuna inandır,sonra da Peride ne plan yapmış hepsini öğren."dedi.
"Ahmet abi ben nasıl ailesini Peride olduğuma inandırayım?"diye sordu.
"Hanımefendi gibi davransan yeter,o kadarcık rol yapamaz mısın?"
"Yaparım,o kadarını yaparım.Yaparım,yaparım.Ben hayatım boyunca rol yaptım,yalan söyledim."o an o kadar komik görünüyorlardı ki anlatamam.Esra bir anda minik kahkahalar eşliğinde hanımefendi taklidi yapmaya başladı.
"Müşerref oldum efenim,ben deniz de peride.Nasılsınız?Afiyettesiniz inşallah?"
"Aa,rahatsız olmayın,istirham ederim!"
"Ahahaha,ay hiç güleceğim yoktu.Pek nüktedansınız!"Esra saçma sapan taklitler yaparken ağzımın içinde patlamaya hazır bir kahkaha vardı.
"En iyisi pek konuşmamak."O an tamamen patladım,tüm oda kahkahalarımla dolmuştu ve gülmemi asla durduramıyordum.
"Susar mısın,canım kardeşim?"
"Hayır."hala kahkaha atıyordum ve en sonunda sustuğumda Ahmet abi:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pera Palas'ta Gece Yarısı
FanficBen Ada.Ve bu benim,1919'da ki beni bulma hikayem.Bu,benim kendimle tanışmamın hikayem.