Yıl 2300 BxB {Omegaverse}

B1> ÇALIŞMAK

Uyarı : İlerdeki zamanlar da kelimeler ve cümleler değişebilir. (Eklenebilir ve ya çıkarabilir)

Emir (OMEGA)

Koşmaktan nefes nefese kalmıştım. Neden koştuğumu merak etmişsindir hemen anlatıyım ;

Uzun zaman önce beta ve alfa türlerin sayısı arttı ve omega sayısı azalmıştı. Alfa soylarını devam ettirmek için omega türüne ihtiyaçları var. Kız betaların omega veya alfa doğurma %15 ihtimali varken bir omeganın %100 ihtimali var. Bu yüzden omegalara ihtiyaçları var.

Şuan 18 yaşındayım, 17 yaşımdan belli asker ve polislerden kaçıyorum. Kaç yaşında olursanız olun türünüz omega ise sizi merkeze götürüyorlar. Duyduğum kadarıyla orada deney yapıyorlarmış ve ya alfa asker ve polislerle zorunlu mühürlettiriyorlarmış

Nefesimi düzenlemek için bir yerde durup soluklandım. Nefesimi toparlayınca etrafa baktım kimseyi göremeyince yürümeye başladım terk edilmiş bir evde kalıyordum 3 4 ay önce bu evi bulmuştum. Dıştan bakınca korkunç gözüktüğü ve terk edilmiş olduğu için pek kimse gelmiyordu ve bu benim işime geliyor.

Evime vardığımda eskimiş yatak süngerine uzandım. Bu günde yiyecek bulamamıştım 2 gündür yemek yemiyorum eskiden daha rahat yemek bulabiliyordum çünkü beta polisler ve askerler benim omega olduğumu anlamıyorlar. Şimdi alfa polisler ve askerler arttığı için rahat gezemiyorum hemen kokumu alıyorlardı.

********

Sabah uyandığımda hemen üstüme biraz kirlenmiş siyah sweet tişörtümü giyinip dışarı çıktım. Kapşonumu başıma geçirip yemek aramaya başladım.

Çalışıp kazandığım parayla yemek almak isterdim fakat bunu yapmam imkansız. Kendimi alfa veya beta gibi tanıtamazdım çünkü onlara benzemiyordum kısa boylu ve bebek gibi bir suratım var. Beta olduğumu belki ikna edebilirdim fakat bütün omegalar böyle. Bir restorantın yanındaki sokağa girdim burada yemek bulabilirdim.

Çöp kutusunun içinde ararken arkamdan biri dokununca gözlerim fal taşı gibi açıldı korkudan ellerim ayaklarım titriyordu. Birden arkamı döndüm dokunan kişi kız betaydı üstünde restorantın işçi kıyafetleri vardı.

"Korkuttuysam özür dilerim. Size bir şeyler getirdim" dedi gülümseyerek

Eline baktığımda yemek ve su vardı ve o yemeği bana uzatıyordu. Israrla elime verdi teşekkür edip elinden aldım benimle beraber kenara geçip konuşmaya başladı.

"Sen omega mısın?" bana sorduğu soruyla yemek boğazımda kalmıştı. "İyi misin?"

"İyiyim sadece boğazımda kaldı." Lokmayı zar zor yutup konuşmama devam ettim "Ben betayım omega olsam burada olamazdım değil mi?"

"Omegaya çok benziyorsunda seni omega sandım aslında omegaları severim nasıl olsa bunca alfa ve tabi omegalar onların sayesinde geldi. Okuduğum kitaplara ve araştırmalarıma göre erkek betaların spremlerini alfa spremlere dönüştürebiliyormuş fakat omegaların yumurtaları özel olduğu için onu yapay yapamıyorlarmış. Keşke öyle bir şey olsaydı. Omegalara yardım ederdim" dedi uzaklara bakarak. Bizi bu kadar düşünmesine sevindim. İç çektikten sonra bana döndü.

"Neyse peki neden sokakta yaşıyorsun?"

Bir yalan düşünmem lazım omega olduğumu ona söyleyemem. "Şey annem vefat etmişti yıllar sonra babam başka birine aşık oldu. Üvey annem beni pek sevmediği için dışarı attı." Özür dilerim ailem bu yalanı söylemek zorundaydım.