Her şey bir oyun

43

Tachihara

Atsushi haklıydı hemde çok aklıydı ben tam bir gerizekalıydım ona o kadar şey yaptıktan sonra beni kabul etmesini bekleyemezdim 

Şu an okuldan çıkmıştım ve karmanın evine gidiyordum

Evin önüne gelince merdivenleri 2şer 3er çıkarak katına geldim

Parmağımı beni görmemesi için deliğe soktum ve ardından kapıyı çaldım

Adım sesleri artarken içeriden karma konuşmaya başladı

Karma: kim o cevap verme taraftarı değildim ama karma ısrarcıydı

Karma: kim o biraz daha bekledikten sonra kapı yavaşça açıldı

Karmayla göz göze geldiğimde gözlerinde sadece bir saniye kadar bir parlama gördüm ama ardından silinmişti

Karma: ne-neden burdasın

Tachihara: seninle konuşmam lazı-

Karma: hayır. Tekrar olmaz elleriyle kulaklarını kapatıyordu

Elimi yavaşça eline doğru uzattım tam elini tutup bu sefer kötü olmayacak dicekken karma benden bi adım uzaklaştı

Karma: l-lütfen uzak d-dur Tachi- hayır adını söyleyemem lütfen git gözlerinden yaşlar akıyordu içim parçalanmaya başlamıştı ne diyeceğimi yada ne yapacağımı bilmiyordum

Tachihara: şey b-ben sonra geleyim hızlı adımlarla ilerleyip evime gittim

Kendimi yüz üstü yatağa attım ve ağlamaya başladım içimden boğ şu yastıkla kendimi karmada kurtulsun sende diye geçirdim

Ayağa kalktım gözümün önüne karma gelmişti cidden ben sevdiğime nasıl kıymıştım

Kafam zonklayana kadar kafama vurdum acımaya başlayınca yatağa oturdum kafamı dağıtmak istiyordum o yüzden telefonumu aldım ve instagrama girdim

Atsushi

Ne demek istenişti ben böyle büyüdüm derken

Son üç derstir bunu düşünüyordum cidden sormalı mıydım ya üzücü bir olay varsa olayın arkasında düşüncelerim beynimin içinde bin bir türlü olasılık düşünürken birinin beni dürttüğünü hissettim

Dürten mariaydı ve bana sessizce fısıldıyordu

Maria: kunikida-sensei iki saattir sana sesleniyor söyledikleriyle gözlerim büyürken başımı hemen kunikida-senseiye çevirdim

Kunikida-sensei ile göz göze gelince konuşmaya başladı

Kunikida: atsushi sonunda kendine gelebilmişsin merak ediyorum seni sesimi duyuramayacak kadar meşgul eden düşünce ne acaba sınıfla paylaşılır mısın? Evet güzel sıçmıştım ama önceki cezalara göre bu daha basitti

Atsushi: sensei önemli bir şey değildi

Kunikida: önemli değilse neden o kadar dalmıştın

Atsushi: şeyy...ee-

Kunikida: düşüncelerini sınıfla paylaşır mısın yoksa ceza mı vereyim güzell sıçtım ne dicektim "sensei sadece akutagawanın geçmişini düşünüyorum" mu dicektim bunu dedim diyelim Akutagawa ya kötü bi olay yaşadıysa ve ben bunu hatırlamasında rol oynadıysam

Kunikida: anlaşıldı ben sana ceza vereyim başımı öne eğdim ceza vermesine izin verecektim

Kunikida: okul çıkışı okuldaki çöpleri topladıktan sonra gidebilirsin düşündüğüm kadar kötü bir ceza vermemişti o yüzden rahattım ve akutagawaya baktım

Bana noldu bakışları atıyordu fısıldayarak konuşmaya başladım

Atsushi: önemli bi şey deği-

Kunikida: atsushi galiba ceza almak bu kadar çok istiyorsun artık zil çalabilir mi ben bu sensei daha fazla çekmek istemiyorum da

Atsushi: hayır sensei

Kunikida: chuuya-senseinin yanına hemen daha ne kadar sıçabilirdim bilmiyorum

Chuuya-sensei disiplin kurulunun başkanı olduğunu için yanına gönderiyordu

Ayağa kalktım ve başımı öne eğerek kapıya yürüdüm

Kapıyı kapatırken akutagawaya üzgün bir bakış atıp kapattım

Chuuya-senseinin odasının önüne geldiğimde yutkundum ardından kapıyı tıklattım içerinden ses gelmeyince tekrar tıklattım yine ses gelmeyince içeride kimsenin olmadığını düşünerek içeri girdim

Keşke girmeseydim dazai-sensei ve chuuya-sensei öpüşüyordu

Chuuya-sensei beni görünce dazai-senseiden ayrıldı bende hemen kapıyı kapattım

Az önce ne görnüştüm ben öylee!!

Kapı açılınca dazai-sensei çıktı ama bana bakmadan uzaklaştı

İçeriden gel sesi gelince odaya girdim

🐯

Evd bölüm bitti

Vote atabilirsiniz