Her şey bir oyun

70

Uyandığımda saat 2 ye yaklaşıyordu Hala uykuluydum o yüzden kalktım

Salonda koltukta uyumuştum etrafımda bakındım tachihara diğer koltukta birlikte uyuyakalmışlardı

Atsushi nerdeydi karmayı da görememiştim

Yerimden kalktım ve odasına gittim odada yoktu

Kaşlarımı çattım ve salona geri döndüm

Belki görmemişimdir diye düşünüp etrafa bakındım hiç bi yerde yoktu

Çıldıracaktım tam odasına geri dönerken gözüm kapıya takıldı

Ağzına kadar açıktı

Gece kapıyı kırdıktan sonra onu düşünmemiştik

Salona gittim ve tachiharayı uyandırdım

Akutagawa: tachihara atsushi yok yerinden hemen doğruldu

Tachihara: nası yok

Akutagawa: kapı sonuna kadar açık elini alnına vurdu

Tachihara: aklımıza hiç gelmedi yerimizden kalktık

Tachihara: aramaya çalıştın mı hiç

Akutagawa: hayır deneyelim telefonumu bulup aradım

Uzunca çaldı ardından açıldı açıldığında çok mutlu oldum

Akutagawa: atsushi sonunda aç-

Bilinmeyen: hahahaha atsushinin sesi değildi

Akutagawa: sensin SEVGİLİM NERDE hala gülüyordu

Akutagawa: cevap versene orospu çocuğu

Bilinmeyen: sevgilin elimde maalesef onu geri vermeyi düşünmüyorum onu hemen bulmalıyım

Telefonu kapattı sinirle telefonu bi kenara fırlattım tachihara beni tutmaya çalışıyordu ama boşunaydı

Atsushi

Uyandığımda bembeyaz bi odadaydım akutagawa nerdeydi

Etrafa bakmaya devam ederken bileklerimde kelepçe olduğunu fark ettim

Kelepçelere bakarken odanın kapısı açıldı

Bilinmeyen: uyanmışsın al yemeğin

Atsushi: neden burdayım

Bilinmeyen: sen benimsin ya

Atsushi: hayır değilim yüzünde maske vardı o yüzden tepkilerini göremiyorum

Bilinmeyen: o piç hep düşüncelerini değiştirdi bi şey demedim o da elindeki tepsiyi yatağa koydu ve kapıya ilerledi

Ayağımla tepsiyi yere ittirdim sesle durdu

Bilinmeyen: davranışlarına dikkat et dedi ve odadan çıktı

Oda da bi tane cam vardı ayağa kalktım ve cama ilerledim ama kelepçenin zinciri cama kadar yetişmiyordu

Yetişen yere baktım bi tane giysi dolabına ve çalışma masasına yetişiyordum

Dolabı incelemeye başladım içinde sadece birkaç giysi vardı çalışma masasına yaklaştım

Çekmecelerini incelemeye başladım içinde bi kalem ve defter vardı

Yatağa geri oturdum ağlamak istemiyorum ama göz yaşlarım beni buna zorluyor resmen sessiz sessiz ağlamaya başladım

Akutagawa

Tachihara: karma nerde kaşlarımı çattım onu da hiç görmediğim aklıma geldi

Tachiharayla birbirimize baktık ardından ayaklandım

Akutagawa: adam dibimize geliyor ama biz duymuyoruz şaka gibi

Tachihara: napıcaz şimdi

Akutagawa: bilmiyorum

Tachihara: poli-

Akutagawa: hayır ona cezasını ben vermek istiyorum evi araştırmaya başladık

İlla bi şey vardır kapıya baktım ben Tachiharada atsushinin odasına

Kapı zorlamayla açılmamıştı bunu denemek için dışarı çıktım ve kapıyı açmaya çalıştım kolaydı

Tachiharanın yanına gittim

Tachihara: oda da hiç bi şey yok

Akutagawa: sokaktaki güvenlik kameralarına baksak

Tachihara: nasıl izin alıcaz onun için

Akutagawa: bilmiyorum kafam ağrımaya başladı koltuğa oturdum

Atsushiyi o adamdan nasıl kurtarıcaktım birden aklıma harika bi fikir geldi

Akutagawa: buldum beni duymamıştı

Tachihara: ne

Akutagawa: onları nası bulacağımızı buldum merakla baktı

Tachihara: nasılmış

Akutagawa: neden daha önce aklıma gelmedi

Tachihara: hadi söyle

Akutagawa: moriden yardım alıcaz mori neden daha önce aklıma gelmişti

Yer altı dünyasıyla en bağlantılı insandı ve küçükkende bana o bakmıştı

Tachihara: bize yardım eder mi ki

Akutagawa: ben istersem evet ayaklandık ve dışarı çıktık evi biraz uzaktaydı o yüzden metroya bindik

Metrodan inip biraz yürüdük evinin yolu biraz kötü insanlarla dolu olduğundan dolayı tachihara biraz korkarak geliyordu bense buralarda büyümüştüm

Evine varınca ilk olarak gini gördüm

Gin: ryunosuke

Akutagawa: gin bende kaç gündür nerdesin diye şey etmiştim hiç aklıma gelmedi

Gin: hiç bi sorun mu var buraya çok sık gelmezsim

Akutagawa: sonra anlatırım dedim ve morinin odasına ilerledim

🐯