Her şey bir oyun

40

Karma

Akutagawanın evinden ayrıldığımda direkt parka gittim her zamanki ağacın altına oturdum ve düşüncelerime daldım

Hayatım bundan sonra nasıl devam edecekti en yakınım bende nefret ediyordu

Tachihara benim küçüklük arkadaşımdı ailem yanımda yokken o vardı sürekli bana destek olmuştu ama şimdi ailem bile olmadığı zamanlar olan arkadaşım sadece yönelimimden dolayı benden kaçmıştı

Gözlerim dolduğun hissettiğimde başımı dizlerime koydum sadece uyumak istiyordum

Yanıma doğru gelen ayak sesiyle başımı kaldırdım gelen küçük bir çocuktu

Çocuk: neden ağlıyorsun oni-chan

Karma: sevdiğim kişi beni sevmiyor

Çocuk: üzülme oni-chan seviyordur seni

Karma: hayır beni sevmiyor binlerce kere tekrar etti neden bir çocukla konuştuğumu bilmiyorum adeta kısa bir süreliğine düşünme yetimi kaybetmiştim

Çocuk: o sen yakının mıydı

Karma: evet...hemde baya yakın biriydi ama...beni sevmiyor

Çocuk: o da seni seviyordur oni-chan çünkü insanlar yakın olduğu kişileri severler hem biliyor musun dedi ve bana doğru biraz yaklaştı

Çocuk: bende babamı seviyorum bunun için dibime girip söylemesi bana baya garip gelmişti

Çocuk: ama ne yazıkki babamı hiç tanımadım içim daha da acıdı ardından biri çocuğa seslenmesiye bana görüşürüz diyip gitti

Yine tek başıma kaldım ve ardından kendime bir şey inandırma dürtüsü hissettim onu da şu sözcüklerle idare ettim kendimi

Ben Tachiharaya aşık değilim

Tachihara

Nasıl insanların içinde bunu yapabilirler

Bunlar bana hep kötü bir şey diye öğretildi neden insanlar bunları yaparken utanmıyordu

Şu an nerdeyse herkesin gay/lezbiyen olduğu bir sokaktaydım ve nerdeyse sokak ortasında sevişeceklerdi

Ben onlara garip garip bakarken biri yanıma yaklaştı

X: bi sıkıntı mı var

Tachihara: ah hayır sadece bunların sokak ortasında yapmaları...ne bilim garip geldi

X: bak çocuk bir insanın davranışları neyse ona artık bi şey diyemezsin bu yönelim için de geçerli

Tachihara: ne demek istiyorsun

X: demek istediğim eğer sen bi erkekten hoşlanıyorsan bırak birlikte olun eğlenin insanların düşüncesini umursama ne dediklerini yada nasıl baktıklarını önemseme sadece sevdiğin kişiye odaklan umursamamam mı gerekiyordu bunu yapabilir miydim onunla birlikte olup sanki normal bir ilişkiymiş gibi bir hayat yaşayabilir miydim

X: galiba senin buna ihtiyacın vardı

Tachihara: evet...saolun dedim ve koşarak karmanın evine ilerlemeye başladım

Basamakları 2şer 3er çıkarak katına geldim kapıyı kırarcasına çaldım biraz bekledim ama açan olmadı

"Belki kapıyı sert çaldığım için korktu" düşüncesi aklımda belirdi yumuşak bir tonla konuşmaya başladım

Tachihara: karma...benim Tachihara...şimdi bu salak neden buraya geliyor diyebilirsin...haklısında...ben sadece sana bir şeyler söylemek için geldim...kapıyı açar mısın? Hala ses yoktu bu bana garip gelmişti

Paspasın altındaki anahtarı aldım ve eve girdim karma evde yoktu

Kaşlarımı çattım ve telefonumu çıkararak aramaya başladım uzunca çaldı ama açan olmadı

Tekrar aradım yine açmadı bir kere daha aradım bu sefer açtı ve benim konuşmamı bekledi

Tachihara: karma...sana önemli bir şey söylemem gere-

Karma: bu sefer ne diceksin yine benden nefret ettiğini mi yada nasıl bir pislik olduğumu mu belki intahar etmemi falan söylersin

Tachihara: hayır...bak yaptıklarımın ve söylediklerimin ağır şeyler olduğunu biliyorum ama cidden beni dinlemelisin

Karma: hayır asıl sen beni dinle be-ben artık seni sevmiyorum l-lütfen beni arama artık dedi ve telefonu yüzüme kapattı salonun ortasında kala kalmıştım napçağımı bilmiyordum yere çivilenmiş gibiydim

Artık bacaklarım beni tutmayınca yere düştüm gözlerim dolmuştu göz yaşlarım bir bir düşerken bacaklarımı kendime çekmiştim ve sırtımı arkamdaki koltuğa yaslayıp başımı dizlerimin üzerine koymuştum

Keşke bunların hiç birini yapmasaydım

🐯

Evd bölüm bitti

Gece bölüm atıcam dedim ama atamadım gomenn

Tarih sınavından 20 aldım dedim ya optiklerde bir sorun olmuş o yüzden değiştile şu an 48 alıyorum ve eğer 2. Sınavda 60 üstü almazsam belge alamıyorum :')

Vote atabilirsiniz