yüreğimde doğdu bu şiirler, incitmeyin kanatlarını ne olur

Sevmek bu sanıyorsun ama yanılıyorsun. İnsan bile isteye incitir mi sevdiğini?

bir güvercin hayal et,
kanatları özgürlükten dikilmiş
ve küçük gözlerinde göğü taşıyan.

o güvercini
sımsıkı tutuyorsun avuçlarında,
canını acıtıyorsun
ve kaçamadığı için
gerçek bir kuş olamamakla suçluyorsun.

söndürüyorsun gözlerindeki göğü
siyah dumanlar üflüyorsun özgürlüğüne,
ve sonra
sevmek bu, diyorsun.
sevmek bu değil.
sevmek bir kuşu incitmek değil,
gönlünün dallarına konmasına,
kendi göğünde
bir ömür uçmasına izin vermek demek.
dipdiri özgürlük kokan o kanatları
ellerin kanaya kanaya dikmiş olmak demek.