08|25|20
ᶠᵉᵃᵗᵘʳⁱⁿᵍ ᵒⁿᵉ ᵒᶠ ᵗʰᵉ ᵐᵉᵐᵇᵉʳ ⁱⁿ ᵇᵗˢ
Nasaan na ba ako? Kanina pa kase ako nawawala kahit kung saan ako lumingon ay hindi ko tanda kung saang kanto o lugar ako dumaan. Nagugutom kase ako kanina gusto ko lang naman ng ice cream kaso wala akong kasama, magpapabili sana ako kaya lumabas nalang ako magisa tsaka naghanap ng mini mart na mapagbibilhan kahit na wala akong kaalam alam sa lugar na to.
Akala ko malapit lang ang pinuntahan ko kaya nung pagbalik ko hindi ko na alam ang daan pauwi hanggang sa naggabi na, hindi ko din dala yung cellphone ko para tawagan sila ano ba naman kase eh. Siguradong tunaw na tong ice cream na bitbit ko sa supot feeling ko mga dalawang oras na akong palakad lakad dito, wala din akong taong mapagtanungan ang dilim pa naman dito. Uulan pa ata nu bayan, naramdaman ko kaseng may pumatak sa kamay ko hanggang sa dumami na ito at lumakas na nga ang ulan.
"𝘼𝙣𝙤 𝙗𝙖 𝙮𝙖𝙣, 𝙢𝙖𝙮 𝙢𝙖𝙨𝙞𝙨𝙞𝙡𝙪𝙣𝙜𝙖𝙣 𝙗𝙖 𝙙𝙞𝙩𝙤?" Patakbo takbo na ako dito wala pa rin akong makitang masisilungan man lang nawawala na nga ako umulan pa basang basa na tuloy ako. Wala akong magawa kundi maupo nalang sa gilid ng daan malapit sa poste ng kulay pulang ilaw hinihiling na sana hanapin nila ako.
"𝙃𝙖𝙣𝙖𝙥𝙞𝙣 𝙣𝙮𝙤𝙠𝙤 𝙥𝙡𝙚𝙖𝙨𝙚, 𝙖𝙣𝙤 𝙗𝙖 𝙮𝙖𝙣 𝙗𝙖𝙩 𝙥𝙖 𝙠𝙖𝙨𝙚 𝙖𝙠𝙤 𝙡𝙪𝙢𝙖𝙗𝙖𝙨 𝙚𝙝?" Mabilis na lumipas pa ang ilang oras pero nandito pa rin ako at patuloy pa din ang buhos ng ulan. Namalayan ko na lang na umiiyak na ako habang iniisip kung hindi na ba ako makakauwi. Halos manginig nginig kong pinunasan ang pisngi ko sabay ng pagyakap sa sariling tuhod.
"𝙉-𝙣𝙖𝙨𝙖𝙣 𝙣𝙖 𝙗𝙖 𝙠𝙖𝙮𝙤?" "𝙭#𝙮𝙭#𝙣𝙭" rinig kong parang may sumigaw pero hindi ko mawari kung anong boses yon tumayo ako tsaka ko nilinga linga yung paligid, ang dilim masyadong malabo sa paningin yung daan dahil sa malakas na pagbuhos ng ulan. Narinig ko pa ulit yung parang boses na may tinatawag pero diko matunugan kung sino yon.
"𝙃𝙀𝙇𝙇𝙊?" Pagsigaw ko para kumpiramahin kung meron talagang tao baka kase naghahalucinate lang ako. "𝙔/𝙉?!" Luminaw na yung sigaw nung boses lalaki kaso diko alam kung sino yon pero pangalan ko ang isinisigaw nya. Marahan kong ikinusot kusot ang mga mata ko para malinawan tsaka ko maiging tinitigan yung daan kung saan nagmumula ang boses, madilim parin pero may nakita ako! May lalaki nakapayong sya!
"𝙃𝙀𝙇𝙇𝙊?!" Mas nilakasan ko pa yon na nakapagbigay ng atensyon sa nakatayong lalaking di kalayuan sa akin tsaka sya napahinto at alam kong nakatingin sya sa puwesto ko. "𝙮/𝙣?... 𝙔/𝙉?!" Nabitawan nya yung payong nya nang patakbo syang pumunta sa akin nang makalapit na sya ay unti unti kong nakita ang itsura nya dahil sa pagtama ng liwanag mula sa ilaw malapit sa akin.
"𝙔/𝙉 𝙎𝘼𝘼𝙉 𝙆𝘼 𝘽𝘼 𝙋𝙐𝙈𝙐𝙉𝙏𝘼 𝙃𝙐𝙃??!"... Galit ang boses nyang turan sa akin haban hawak nya ang magkabilang braso ko. "𝘼𝙇𝘼𝙈 𝙈𝙊 𝘽𝘼𝙉𝙂 𝘼𝙇𝘼𝙇𝘼𝙉𝙂 𝘼𝙇𝘼𝙇𝘼 𝙆𝘼𝙈𝙀 𝙎𝘼𝙔𝙊?! 𝘼𝙆𝘼𝙇𝘼 𝙉𝘼𝙈𝙄𝙉 𝙉𝘼𝙋𝘼𝙉𝙊 𝙆𝘼𝙉𝘼!"... Pinisil nya ako. "𝙔/𝙉 𝙉𝘼𝙈𝘼𝙉 𝙎𝙐𝙈𝘼𝙂𝙊𝙏-" Hindi ko na sya pinatapos pa pero basta nalang gumalaw ang katawan ko at sinunggaban sya ng mahigpit na yakap hanggang sa hindi ko na mapigilang humagulgol. Tama lang ang pagbagsak ng ulan sa amin damang dama ko ang katawan nya.
"𝙎-𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮 𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮... 𝙎-𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮 𝙉𝙖𝙢𝙟𝙤𝙤𝙣 𝙠𝙖𝙨𝙚 𝙡𝙪𝙢𝙖𝙗𝙖𝙨 𝙖𝙠𝙤, 𝙖𝙠𝙖𝙡𝙖 𝙠𝙤..𝙖-𝙖𝙠𝙖𝙡𝙖 𝙠𝙤 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙣𝙖 𝙩𝙖𝙡𝙖𝙜𝙖 𝙖𝙠𝙤 𝙢𝙖𝙠𝙖𝙠𝙖𝙗𝙖𝙡𝙞𝙠." Garagal kong sagot sa kanya habang patuloy pa din sa pagiyak. "𝙎-𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮 𝙠𝙪𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙜𝙞𝙣𝙜 𝙥𝙖𝙨𝙖𝙬𝙖𝙮 𝙖𝙠𝙤" hindi sya nagsalita, naramdaman ko naman yung kamay nyang inaalo ako sa ulo. Sa posisyon namin ngayon parang ayoko nang kumalas pa, ang saya saya ko kase nakita nya ako akala ko talaga hindi na ako makakauwi. Kumalas ako sa kanya at hinawakan nya ulit ang magkabilang braso ko tsaka nya akong saglit tinitigan yung mga mata nya kahit nahaharangan ng ulan kita kong nagaalala sya.
"𝙆𝙖𝙣𝙞𝙣𝙖 𝙠𝙖 𝙥𝙖 𝙣𝙖𝙢𝙞𝙣 𝙝𝙞𝙣𝙖𝙝𝙖𝙣𝙖𝙥 𝙖𝙠𝙖𝙡𝙖 𝙣𝙖𝙢𝙞𝙣 𝙠𝙪𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙥𝙖𝙣𝙤 𝙠𝙖𝙣𝙖... 𝙋𝙞𝙣𝙖𝙜𝙖𝙡𝙖𝙡𝙖 𝙢𝙤 𝙠𝙖𝙢𝙚 𝙮/𝙣 𝙖𝙡𝙖𝙢 𝙢𝙤 𝙗𝙖 𝙮𝙪𝙣?....𝙒𝙖𝙜 𝙢𝙤 𝙣𝙖 𝙪𝙡𝙞𝙩 𝙜𝙖𝙜𝙖𝙬𝙞𝙣 𝙮𝙤𝙣 𝙖𝙝 𝙠𝙖𝙨𝙚 𝙠𝙖𝙥𝙖𝙜 𝙢𝙖𝙮 𝙣𝙖𝙣𝙜𝙮𝙖𝙧𝙞 𝙣𝙖 𝙩𝙖𝙡𝙖𝙜𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙨𝙖𝙢𝙖 𝙨𝙖𝙮𝙤..." Hindi nya na natuloy ang sasabihin nya at basta nalang syang napayuko. Malumanay na ang boses nya kumapara kanina na galit na galit. "𝙎-𝙨𝙤𝙧𝙧𝙮" yun na lamang ang nasagot ko tsaka nya ako nilapit sa kanya, sa pagkakataong yon nakatingala ako sa kanya kitang kita ko ng malapitan ang muka nya, ang bagsak nyang basang buhok, ang kulay brown nyang mga mata, ang basang labi nyang pula. Sa puntong yon napagtanto ko na gusto kong dito muna kami saglit. Saglit pa ay sya na mismo ang yumakap sa akin ng mahigpit damang dama ko sya, rinig ko ang mabilis na pagtibok ng puso nya. Tumagal kaming ganon ng ilang minuto, napakakomportable ko kapag nandyan sya sa tabiko.
"𝘼𝙠𝙖𝙡𝙖 𝙠𝙤 𝙢𝙖𝙬𝙖𝙬𝙖𝙡𝙖 𝙠𝙖𝙣𝙖 𝙨𝙖𝙠𝙞𝙣" mahinang sabi nya sa tenga ko. Ramdam ko ang init ng hininga nya. "𝙄 𝙙𝙤𝙣'𝙩 𝙠𝙣𝙤𝙬 𝙬𝙝𝙖𝙩 𝙩𝙤 𝙙𝙤 𝙞𝙛 𝙮𝙤𝙪 𝙡𝙚𝙖𝙫𝙚 𝙢𝙚. 𝙆𝙪𝙣𝙜 𝙥𝙬𝙚𝙙𝙚 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙩𝙖𝙮𝙤𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙜𝙩𝙖𝙜𝙖𝙡 𝙥𝙖 𝙙𝙞𝙩𝙤 𝙨𝙖 𝙪𝙡𝙖𝙣 𝙣𝙜 𝙞𝙡𝙖𝙣 𝙥𝙖𝙣𝙜 𝙤𝙧𝙖𝙨" may paghihinayang na tono sa boses nya,kung kaya ko lang sabihin sa kanya na '𝘗𝘸𝘦𝘥𝘦 𝘯𝘢𝘮𝘢𝘯 𝘕𝘢𝘮𝘫𝘰𝘰𝘯 𝘨𝘢𝘯𝘰𝘰𝘯 𝘥𝘪𝘯 𝘢𝘯𝘨 𝘨𝘶𝘴𝘵𝘰 𝘬𝘰' pero wala akong lakas ng loob.
"𝙐𝙬𝙞 𝙣𝙖 𝙩𝙖𝙮𝙤 𝙗𝙖𝙨𝙖𝙣𝙜 𝙗𝙖𝙨𝙖 𝙠𝙖𝙣𝙖...𝙉𝙖𝙜𝙖𝙖𝙡𝙖𝙡𝙖 𝙣𝙖 𝙙𝙞𝙣 𝙨𝙞𝙡𝙖 𝙨𝙖𝙮𝙤." Pagkatapos ay kinalas nya na ang pagkakayakap nya sa akin. Pinunasan nya muna ang pisngi ko bago nya ako hawakan sa kamay. Hindi na ako nagsalita pa at iginaya na nya akong maglakad papauwi.
ⁱᵗ ⁱˢ ᵐʸ ᵒʷⁿ ʷᵒʳᵏ ᵒᶠ ᶠⁱᶜᵗⁱᵒⁿ ᵖˡˢ ⁿᵒ ᵗᵒ ᶜᵒᵖʸʳⁱᵍʰᵗ ˡᵃᵇʸᵘ
𝙏𝙝𝙖𝙣𝙠 𝙮𝙤𝙪 𝙛𝙤𝙧 𝙧𝙚𝙖𝙙𝙞𝙣𝙜..
ˣˢˡᵉᵉᵖʸˣᵈᵉᵐᵒⁿˣ
BINABASA MO ANG
Lennox's BTS ffs collections
FanfictionThese are Anepithýmitos Lennox's BTS Fan Fiction Scenario collections, written by myself in 2020. Just wanna share it here. Dati kase nasa Fb acc to. Expect grammar errors and cringy scenarios. yoshh!