Epilogue

748 70 13
                                    






Let's Not Fall In Love







ဆောင်ဟွန်းက နောက်ပိုင်း အတန်းပျက်တာ များလာသည်။

ခေါင်းကိုက်တာ ပိုဆိုးလာ၍ ကျောင်းကနေ ခွင့်ယူရန် အိမ်က တိုက်တွန်းလိုက်သောကြောင့် ခွင့် မယူချင်ဘဲ ယူခဲ့ရသည်။
ခွဲစိတ်ကုသဖို့ ရက်မတိုင်ခင်အထိ ဆေးရုံနဲ့ အိမ်က အိမ်ဦးနဲ့ ကြမ်းပြင်လို သွားနေရမှာဖြစ်သည်။

တစ်ဖက်တွင်လည်း အတန်းထဲမှာ သူ့ဘေးက ထိုင်ခုံ အလွတ်လေးကို ကြည့်ပြီး လွမ်းဆွေးနေရတဲ့ ဂျုံဆောင်းတစ်ယောက်က ရှိနေပေသည်။


အဲ့နေ့။

သူတို့တွေ ကျောင်းကြီးရဲ့ အနောက်ဘက်မှာ ပထမဆုံးအနေနဲ့ နမ်းရှိုက်ခဲ့ကြတဲ့ နေ့။
အဲ့နေ့ပြီးကတည်းက ဆောင်ဟွန်းက ကျောင်းကို မလာတော့ခြင်းဖြစ်သည်။
ဂျုံဆောင်း ဖုန်းဆက်တာတွေလည်းမကိုင်၊ ပို့ထားတဲ့ မက်ဆေ့ခ်ျတွေကိုလည်း မဖတ်နဲ့၊ အခြေအနေက စိတ်ကျဉ်းကြပ်ဖို့ ကောင်းလှသည်။

ဆောင်ဟွန်း ကျောင်းပျက်တာ တစ်ပတ်ထက်ကြာနေပြီဖြစ်၍ အတန်းပိုင်ဆရာမဆီ သွားမေးကြည့်တော့လည်း

" အိမ်မှာ ကိစ္စလေးတွေ ရှိလို့ ခွင့်ရက်ရှည်ယူပါရစေလို့ပဲ ကျောင်းအုပ်ကြီးကို တိုက်ရိုက်လာပြောသွားတာ၊ ဆရာမလည်း သေချာမသိဘူး သား။ " လို့သာ ပြန်ဖြေသည်။

‌စာလည်းတော်၊ အဆင့်တွေကလည်းကောင်း၊ မိဘနောက်ခံကလည်း ရှိတော့ ကျောင်းအုပ်ကြီးကို တိုက်ရိုက် ခွင့်သွားတိုင်ရုံနဲ့ ကိစ္စကပြီးသည်။

ဒါပေမဲ့ အကြောင်းအရင်း တိတိကျကျမပြောဘဲ ရုတ်တရတ်ကြီး ပျောက်သွားတာက အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူးမလား။

" မင်းမှာ တကယ်ပဲ ဘာကိစ္စတွေရှိနေလို့လဲ ဆောင်ဟွန်းရာ...."

အမြဲတမ်း ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ ပါးချိုင့်လေး ထင်းသွားတဲ့အထိ ပြုံးပြတတ်တဲ့ ထို ကောင်လေးကြောင့် ဂျုံဆောင်းက ကျောင်းတက်ပြီး ရှေ့ဆုံးမှာထိုင်ကာ စာလုပ်ရသည်ကို နှစ်သက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

အခု ဘ၀ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုလေးမရှိတော့ ကျောင်းတက်နေရတဲ့နေ့တွေ၊ ကျောင်းပြန်ရတဲ့အချိန်တွေက အဖော်မဲ့ လွမ်းဆွေးဖွယ်ဖြစ်နေ၏။

Let's Not Fall In Love ✔︎Where stories live. Discover now