Poëzie [NL]

Twijfel *Trigger Warning*

Let op: Dit gedicht is zeer persoonlijk!

Ja. 

Ik heb het gezegd.

Eindelijk.

Ik vraag me af,

Kan je me komen halen?

Dan zijn we weer samen.

Maar de mensen.

De mensen hier,

Ze zullen zo verdrietig zijn.

Dat kan ik niet,

Ik kan ze dat niet aandoen.

Of wel?

Want dan zie ik jou weer.

En dan niet als een sterretje aan de hemel.

Dan kan ik,

Net als jij,

Waken.

Waken over hun.

De mensen,

Die ik dan achterlaat.

Maar zullen ze het dan overleven?

Zullen zij,

Zonder mij kunnen leven?

Ze zijn zo breekbaar,

Ja, de mensen,

Zijn zo breekbaar.

Maar één ding is duidelijk.

Ik waak.

In dood

of

In leven.