Bölüm 6

585 82 255
                                    

"..."

Bölüm 6

      Gece boyunca düşünmüş olmasına rağmen düzgün bir meydan okuma bulamadı. Sonunda acele etmemeye karar vermişti. Harry ona zorla bir şeyler söyletecek değildi. Harry ne kadar ısrarcı olursa olsun burada güç Magnus'un elindeydi. Görevi verecek olan oydu, Harry beklemek zorundaydı.

      Aklının bir köşesinde görev düşünmeye devam eden Magnus, güne her zamanki gibi başladı. Biraz uykusuzdu ama uykusuzluk genel olarak onu rahatsız etmezdi. Her zaman uğraşacak bir şeyleri olurdu ve Magnus zaman bulmak için uykudan kısmaya alışkındı.

      Odadan çıktığında ortak salonda Harry'yi görmeyi bekliyordu zaten, şaşırmadı.

      "Sensin günaydın," dedi hemen. "Göreve henüz karar vermedim, sen sormadan söyleyeyim."

      "Tamam," dedi Harry. "Acele etme zaten."

      Magnus şaşkın bakışlarını Harry'nin ciddi yüzünde gezdirdi. "Acele etmeyeyim mi?"

      Harry başıyla onaylayıp gülümsedi. "Bu görev konusu ne kadar uzarsa o kadar iyi," dedi. "Seni daha uzun süre görme şansım olacak."

      O ana kadar yanlarında dikilen Aetius, "Ben en iyisi gideyim," dedi ve Magnus'un kolunu pat patladı. "Sana kolay gelsin."

      Aetius giderken Magnus ona tepki vermedi. Harry'ye odaklanmıştı. "İkinci görevin anlıktı, biliyorsun değil mi?"

      "İkinci görev ne alaka şimdi?"

      "Hani yaptın, bitti, söyleyeyim dedim."

      Harry şaşkınca, "Sen dün söylediklerimi sadece görevden mi sanıyordun?" diye sordu.

      "Değil miydi?"

      Harry sırıttı. "Bilemezsin. Belki de bana çok uzun süredir içimde tuttuğum hisleri dışa vurma şansı verdin."

      Magnus göz devirdi. "İstediğim şey için beni pişman edeceksin, değil mi?"

      "Niyetim öyle değil," dedi Harry. "Ama pişman olmana da engel olamam."

      Magnus gülerek kafasını salladı. "Anlaşıldı. Hadi görüşürüz."

      "Sensin görüşürüz," dedi Harry sırıtarak. Magnus tam uzaklaşırken arkasından, "Heekos," diye seslendi.

      Magnus durup Harry'ye baktı. "James?"

      Harry bir anda ciddileşti. "Hislerimin karşılık bulma ihtimali-"

      Magnus devamını dinlemeden arkasını dönüp ortak salondan çıktı. Harry ise yüzünde sırıtmayla olduğu yerde dikilerek Ron'un gelmesini bekledi.

      Harry zoru severdi. Harry'nin utanması yoktu. Harry bir Gryffindor'du. Harry... Harry... Harry...

      Harry'ye dair bildiklerini aklından geçirirken yeni görevin onu sıkıştıracağından emin olmaya çalışıyordu. Bir insanı her şeyiyle tanımadan, zaaflarını bilmeden onu sıkıştırmak kolay değildi. Aslında şu durumda Magnus, Harry'nin zaaflarını bilmiyor değildi. Harry'nin neredeyse her şeyi herkes tarafından biliniyordu. Ancak Magnus bu zaafları kullanmayı aklından bile geçirmezdi.

      Farklı bir şeyler bulması gerekiyordu. Onu bel altı vurmayacağı ama yine de zorlayacağı bir şeyler... Ailesinden, geçmişinden veya yaralarından farklı bir şeyler...

Heekos | Harry & MagnusHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin