သန့်စင်ခန်းရဲ့ဗေစင်နားမှာလက်ဆေးနေတုန်းအနောက်ကနေတိုင်းဖက်ခံရတာေကြာင့်နည်းနည်းတော့လန့်သွားတယ်ပြီးေတာ့သူ့စကားပြောသံကနားထင်နားတည့်တည့်လာယှက်နေတာကြောင့်နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
"ယွန်း"
"ဆောင်း ..ဆောင်းဟွန်း"
"အွန်းကိုယ်လေ"
"ငါ့ကို မလုပ်ပါနဲ့လား"
"ကိုယ်ကလုပ် ချင်တယ်ဆိုရင်ကော baby"
"တောင်း...တောင်းပန်ပါတယ် လွှတ်ပေးပါ"
"မင်းလေး body က လှလိုက်တာ"
"မထိပါနဲ့"
ပြောနေရင်းမှဆောင်းဟွန်းလက်နှစ်စုံလုံးဟာဂျယ်ယွန်းခါးကိုပိုမိုတင်းကျပ်စွာလာဖက်တယ်
ဂျယ်ယွန်းဘယ်လောက်ပဲရုံးရုံးအင်အချင်းမမျှတာကြောင့်အချည်းနှီးသာ
"လွှတ်ပေးပါ ငါအသက်ရူကျပ်နေပြီ လွှတ်ပေးပါ"
"ဟင့်အင် မလွှတ်ချင်ဘူး"
"မလုပ်ပါနဲ့"
"ဒါကျောင်းသန့်စင်ခန်းမှာကြီးလေ သူများမြင်ရင်တစ်မျိုးထင်နိုင်တယ်"
"ကိုယ်ကတော့ထင်စေချင်တယ်"
"မ မကောင်းဘူးလေ သူများမြင်ရင်အဲ့တာကြောင့်မလို့ လွှတ်ပေးပါ"
"သူများမြင်ရင် မကောင်းဘူးဆိုတော့မမြင်စေချင်တာလား အဲ့တာဆိုအိမ်သာထဲသွားရအောင်လေ"
ဆောင်းဟွန်းကအိမ်သာထဲကိုအတင်းဆွဲခေါ်ဖို့လုပ်နေတာကြောင့်ဂျယ်ယွန်းကြောက်ေကြာက်နဲ့ငိုချလိုက်တယ် ဒါပေမယ့် လည်းဆောင်းဟွန်းက ဂရုမစိုက် သူ့နားကို လျှောက်လာပြီးခါတိုင်းထက်တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပိုပြီးဖတ်လာတယ်
"ငိုနေတာလား baby"
"အီး ဟီး လွှတ်ပေးပါ တောင်းပန်ပါတယ်"
ဂျယ်ယွန်းလည်းဘယ်လိုမှမတတ်နိုင်တာကြောင့်လှမ်းအော်ပြီးအကူအညီတောင်းရတော့တယ်
"ကူ ကူညီကြပါဦး"
ထိုစဉ်သန့်စင်ခန်းထဲဝင်လာသောကောင်လေးနှစ်ယောက်
YOU ARE READING
You are mine (Sim jaeyun)🌙
Romanceပတ်ဆောင်းဟွန်း- မင်းမှာပိုင်ရှင်ရှိနေလဲဂရုမစိုက်ဘူး မင်းကိုကိုယ့်အပိုင်ဖြစ်အောင်လုပ်ပစ်မှာမလို့ ရှင်းဂျယ်ယွန်း- ငါက မင်းရဲ့ကစားစရာအရုပ်မဟုတ်ဘူး မင်းမလိုချင်လို့စွန့်ပစ်ခဲ့ပြီးပြီပဲ ဘာလို့ပြန်လိုချင်သေးတာလဲ ပတ္ေဆာင္းဟြန္း- မင္းမွာပိုင္ရွင္ရွိေနလဲဂ႐ု...
