If you do not want to read this section, you can skip this section because it contains harsh terms like Myanmar idol image I have absolutely no desire to touch
ဒီအပိုင်းသည်မြန်မာလိုကြမ်းတမ်းတဲ့အသုံးအနူန်းတွေပါတာကြောင့် မဖတ်ချင်ရင်ကျော်သွားလို့ရပါတယ် Idol image ကိုလုံဝ လုံးဝ စိတ်ခိုက်လိုစိတ်မရှိပါ fic ကို fic အတိုင်းပဲ ဖတ်စေချင်ပါတယ်
ဆောင်းဟွန်းဂျယ်ယွန်းကို ကားပေါ်ခေါ်တင်ပြီး လူသူရှင်းတဲ့ မြို့ပြင်က ဟိုတယ် ကိုခေါ်လာတယ်
"ပတ်ဆောင်းဟွန်း ဒါဘာလုပ်တာလဲ"
"ကိုယ့်ကို မင်းအပိုင်ဖြစ်အောင် လုပ်မလို့လေ"
"မင်းအခု ချက်ချင်း လွှတ်ပေး ငါ့ကို"
"မရဘူး မင်းပြေးလို့လွှတ်မယ်ထင်နေလား"
"လာ လိုက်ခဲ့"
ဆောင်းဟွန်းဂျယ်ယွန်းကို ဟိုတယ်ထဲသို့ မပွေ့ယုံတမယ်ခေါ်သွားတယ်
ဟိုတယ်ခန်းထဲရောက်တော့
"လွှတ်မင်း ဒါဘာလုပ်တာလဲ"
"မင်းကိုယ့် ကိုငြင်းရင် ကိုယ့်အဆိုးမဆိုနဲ့လို့မပြောခဲ့ဘူးလား ဘေဘီ"
"ငါမှမင်း ကိုမချစ်တာ ငါ့မှာရည်းစားကြီး တမ်းလှမ်းနဲ့လို့ပြောတာတောင်မရဘူး"
"ကိုယ်ဂရုမစိုက်ဘူး ေဘဘီ"
"ကိုယ့်တို့ ကလေးယူကြရအောင် ဘေဘီ"
"ဘာ....ရူးနေလား ဆောင်းဟွန်း"
ဂျယ်ယွန်းတောင် ဆွံ့အသွားတယ်
"ကလေးယူကြရအောင်လို့ပြောတာလေ"
"ဆောင်း.....ဆောင်းဟွန်း တကယ် တကယ် တောင်းပန်နေတာပါ အဲ့လိုတော့မလုပ်ပါနဲ့"
ဂျယ်ယွန်းပြောရင်းနဲ့မျက်ရည်တွေကျလာတယ်
ဆောင်းဟွန်းဂျယ်ယွန်းကို ကုတင်ပေါ်ကိုတွန်းချလိုက်တော့ ထိုင်ရက်ပြတ်ကျသွားတယ်
YOU ARE READING
You are mine (Sim jaeyun)🌙
Romansaပတ်ဆောင်းဟွန်း- မင်းမှာပိုင်ရှင်ရှိနေလဲဂရုမစိုက်ဘူး မင်းကိုကိုယ့်အပိုင်ဖြစ်အောင်လုပ်ပစ်မှာမလို့ ရှင်းဂျယ်ယွန်း- ငါက မင်းရဲ့ကစားစရာအရုပ်မဟုတ်ဘူး မင်းမလိုချင်လို့စွန့်ပစ်ခဲ့ပြီးပြီပဲ ဘာလို့ပြန်လိုချင်သေးတာလဲ ပတ္ေဆာင္းဟြန္း- မင္းမွာပိုင္ရွင္ရွိေနလဲဂ႐ု...
