KARANLIĞIMDAKİ AYDINLIK

Başlangıç

   Sabah uyku tutmadığı için erken uyandım. Annem ve babam uyuduğu için kahvaltıyı ben hazırlamaya başladım. İse çay için ocağa şu koymakla başladım daha sonra yumurtaları cezveye koyup şu üstüne koydum ve ocağın üstüne pişmeye bıraktım. Kahvaltiliklari dolaptan çıkarıp masaya dizdim yumurtaları cezbeden alıp soymaya başladım ve o sırada annem mutfağa gelmişti

"Günaydın kızım "
"Günaydın anne bana domates ve salatalıklari doğrarken mısın? " elimdeki yumurtalari masaya koydum ve çayı demlemek için ocağın başına geçtim. Annemde dolaptan çıkardığı sebzeleri dogruyordu.

"Kızım babanı uyandırır mısın geç kalacak"
Çayı demleyip masanın üstüne bıraktım
"Tamam anne"  diyip mutfaktan çıktım Babamın işi ve benim üniversiteyi Ankara da okuma kararım üzerine 2, 3 yıl önce Ankara ya taşındık her ne kadar doguyup büyüdüğüm İzmiri terk etmek kolay olmadıysa bile burcu ve Eymen sayesinde çevreye çabuk adapte oldum her zaman bana yol gösterdiler ve yardım ettiler .
  Bu düşüncelerimi bi kenara bırakıp odanı  kapısını tıklatım ses gelmeyince odaya girdim ve babam hala uyuyordu. Yatağın kenarına oturup;
"Baba hadi kahvaltı hazır seni bekliyoruz ve ise geç kalacaksın " uyku sersemligiyle gözlerini aralayıp
  "Tamam siz başlayın ben giyinip geliyorum" dedi ve odadan çıktım.
   Aileme olan düşkünlüğüm galiba tek çocuk olmamdan her zaman destek oldular. Gerçekten onları çok seviyorum ve her ne olursa arkamda olduklarını biliyorum. Mutfağa girip anneme kahvaltıya başlamamızı söyledim çayları doldurdum ve babam geçen sesiz geçen kahvaltıdan sonra geç kalacağımı düşünüp annemden izin isteyip odama giyinmeye çıktım.
  

Kombin bu arkadaşlar ^

Üzerime giysileri mi geçirip açık kahverengi gözlerime köyü maskara sürdüm ve dolgun dudaklarıma şeftali tonlarında bir ruj sürdüm daha sonra belime kadar gelen saçlarımı taradım hızlı bi şekilde düzleştirdim. Çantama gerekli defter ve bi kaç kalem koyduktan sonra hazırdım.

  Çantada aynı bu arada^

  Odadan çıktığımda babamda kapını önündeydi beyaz sporlarının alıp " baba yol üstünde beni de okula bırakır mısın galiba geç kalıcam"
  "Tamam kızım sporlarının giy çıkalım " sporlarının giydim ve babam da ayakkabısını giymişti . Daha sonra anneme sarılıp binadan çıktık. Babam şoför koltuğuna geçti bende arabaya bindim ve babam arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.

   Üniversite 2. Siniftim ve moda tasarimciligi okuyorum . Okuduğum bölüm zaten hep hayalimdi ve gayet de memnunum. Okul ve ev arası araba ile 15 20 dk yürüyerek ise yaklaşık yarım saati yürüyerek gitmeyi tercih ederdim ama geç kaldığımda babam beni bırakırdı  ben düşüncelerim ile Cebellesirken okula gelmiştik bile. Babamı öpüp arabadan indim.

Okulun önünde gördüğüm siyah 2 araba dikkatimi çekti meraklı bakışlarımı arabalara gönderdikten sonra okula girdim. Daha sonra Burcu ve Eymen okulun onundeydiler onlara el sallayıp yanlarına yürümeye başladım. Eymen psikoloji okuyor ve ailesinden ayrı yani ailesi Antalya'daki yaşıyor. Burcu ise benimle aynı bölümde oda ailesinden ayrı   yani onunda ailesi mersi de yaşıyormuş. 

"Günaydın herkese"
"Günaydın "
"Günaydın "
  Eymen söze girip "Derse geç kalacağım hadi gidelim "dedi ve yürümeye başladık
"Okulun önündeki siyah araclar kimindi gördünüz mü? " yine merkima yenik düştüm ve sordum . Burcu söze girip
"Okulun yeni sahibi " dedi ve Eymen bize el sallayıp sınıfa girdi .
"Hmm iyi bari" dedim ve sınıfa girdik .

Derslerin bitmesiyle bizde bittik şuan okuldan çıkıyordum ve okulun kapısının önünde yine o siyah araçları gördük araç önünde 2 adet koruma bulunuyordu ve 2 si de tamamen siyah giyinmiş bizi görünce önlerini iliklediler ahhh hayır arkama bakıyorlar di  arkamı döndüm ve tamamen siyah takım giymiş yanında 2 adet korumayla okuldan çıkıyordu.  okulun yeni sahibi bu olmalıydı.
Çok sert bakıyordu etrafına ama göz göze gelince bian kasları normal haline döndü Eymen beni dürtünce kendime geldim "nerelere daldın yine" dedi.
"Ne yiyeceğimi düşünüyordum " dedim hemen hızlı bi yalan bulup.
"Çocuğa düştüm demiyoda" anlamıştı galiba
"Kim ben mi " dedim hemen kendimi savunarak
"Evet sen Eymene diyecek halim yok heralde" Eymen hızla ona bakıp "konu ne ara bana geldi yaa" dedi sitem ederek seviyorum bu çocuğu ya.
"Çok konuştun hadi şimdi annem arayacak bian önce gidelim şu kafeye" dedim ve kafeye doğru yürümeye başladık.

Mirandan Devam~~

Okula gelip gerekli işlemleri hallettikten sonra çıkışa doğru yöneldim ve onu gördüm açık kahveleriyle bana ve korumalara olan şaşkın bakışları komik görünüyordu.
Beline kadar olan saçlari duzdu ve çok hoş görünüyordu dolgun dudakları ve büyük gözleri açık kahveydi ve gerçekten çok hoş bi tondu yüzüne orantılı burnu ve kara ve uzun kirpikleri ben burdayım diyordu . Üzerindeki bluz mu crop mu yoksa bi bez parçası mı anlamadım. Yanındaki 1 erkek 1 kız arkadaşını yeni farkettim.  Ve onu dürtüp erkek olan söze girdi ve yürümeye başladılar. Acaba sevgilis mi diye düşünmeden edemedim . Umarım değildir. Araca binip arka koltuğa geçtim ve öndeki korumama "Şu okulun önündeki kızı bi araştır " dedim ve korumadan onay alınca aniden aklıma gelen düşünceyle hemen "şunları takip et bakalım " dedim.
Koruma "Ama efendim toplant-"
"Sana takip et dedim toplantıya da artu girsin bi zahmet" diye kükredim.

Artu en güvendiğim insandır her zaman yanımda olan ve her koşulda ona güvendiğim arkadaşim hatta kardeşim. Dostluğumuz çocukken başladı ve hala devam ediyor. Birbirimiz için canımızı bile gözümüzü kırpmadan veririz. Araç 'LIGHT CAFE' yazan kafenin önünde durdu. Diğer aracı dikkat çekmememiz adına gönderdim ve beklemeye başladım. Böyle bisey neden yapıyorum en ufak bi fikrim yok ama onu bana çeken bisey vardı sanki. Koskoca Miran Ateş ufak bi kızı kafede bekleyecek. Artu bunu duyarsa kahkahalara boğulur ve rüya anlattığımı filan sanardi.

Düşüncelerim korumanın sesiyle bölündü.
"İstediğiniz bilgiler e mail hesabınıza gönderildi efendim"
"Ben dosya istediğimi sanıyordum "dedim tek kaşımı kaldırıp . Koruma hemen söze girdi "Dosya şirketinize gönderilmiş efendim" dedi bende başımla onayladım.
Ve tam telefonu elime alacaktım ki dışarıya çıktılar. Yanındaki çocuk kumral tenli yaklaşık 22 23 yaşlarında benim boylarında ve gayet yapılı bi vücudu vardı. Nedense gözüm  tutmadı bunu. Korumaya dönüp " Adı neymiş" dedim.
"Destina efendim"
Destina

Hemen bakışlarımı dışarıya yoneltim erkek ve kız arkadaşları taksi çevirmişlerdi ve birbirlerine sarılıp vedalastılar. Tekrar onu takip etmeye başladım artık erkek arkadaşı yoktu ve ben bundan gayet memnunum nedenini bilmiyorum. Yürüyordu ve arabayla gitmem sağlıklı olmazdı bende aracı durdurup indim. Araç arkamdan geliyordu . Aramızda yaklaşık 7 8 adım vardı. Bu kadar yakın olmak nedense vücuduma sıcak bi elektrik yaymisti. Beni hissetmiş olacak ki arkasını döndü gözleri beni görünce kocaman açıldı neden bu kadar şaşırdı anlamadım.  Ama komik göründüğünün farkında değildi . Gözleri koyularimi bulunca heyecanlandım yavaş adımlarla yürüyor bana bakıyordu.  Ve önünü dönüp çantasının kolunu sıkmaya başladı. Galiba küçük hanımı korkuttum. Yürümeye devam edince bende bi o kadar sert ve dik yürümeye başladım. giydiği bez parçası yüzünden erkeklerin dikkati direk olarak göbeğine kayiyordu . Zayıftı kafeden çıkmasına rağmen sanki sabahtan beri bisey yememiş gibi bi hali vardı vücudunun. Şuan tek şükür ettiğim şey giydiği bol kot ceketti en azından kolları ve sırtı dışarıda değildi.
Parktan çıktıktan sonra 5 dk daha yürüdük ve binanın kapısının önünde durdu . Bende hemen durunca arkasına baktı ve gözleri koyularimi buldu . Aramızda yalnızca 3 adım vardı. Aniden gelen cesaret ister desem artık bilmiyorum ama
"Görüşürüz küçük hanım " dedim. Şaşırmıştı ve gözleri kocaman açılmıştı. Hızla binaya girdi. Bende kendi kendime mırıldandım.

"Mutlaka görüşeceğiz küçük hanım  " dedim.

İlk deneyimim ve ilkkitabim umarım beğenirsiniz oy vermeyi unutmayın.  Şimdiden teşekkürler 🥰