KARANLIĞIMDAKİ AYDINLIK

YARA 2

DESTİNADAN DEVAM~~

  Dediği şey her ne kadar bana şok etkisi yaratsa bile yüzüne bakmaktan başka bir tepki veremiyordum. Bir yandan hoşuma gitmişti aslında ama ben rahat edemem ki. Düşüncelerimi Miran'nın sesi böldü
  "Bak sen istemediğin sürece eve gelmem ama bu ayakla bir yere gidemezsin ne kendine yap bu acıyı ne de benim aklım sende kalsın" dedi .
Sözleri çok samimi gelmişti ama rahat edemezdim ben onun evinde düşüncesi bile değişik.
  "Ama ben raha-" sözümü bitirmeden lafa girdi
  "Rahat edersin bu ayakla evde tek başına kalamazsın bunu sende iyi biliyorsun" sözlerine devam etti
  "Annenleri de ayağın için çağırmayacagina göre bize gidiyoruz itiraz kabul etmiyorum" dedi sesi rica eder gibi değilde daha çok emir verir gibi çıkmıştı.
  "Tamam köşeye sıkıştım" dedim ve bana ufak bı tebessüm gönderdi onu çok nadir gülerken görüyordum. Gülümsemek dediğim sadece dudak kenarları hafif kuruluyordu.
  "O zaman seni şimdi eve götürüyoruz daha sonra ihtiyacın ne var ise birini göndereceğim ona söyle o herşeyi halledecek" dedi ve ayağı kalktı. Ben ise lafa girdim
  "Hayır hayır evden pijama takımı ve bir kaç şort ve crop getirsem yeter onuda Burcu bana getirir" dedim ve kabul etmesini bekledim o ise ayakta dikilmiş bana bakıyordu.
Daha sonra bana yaklaştı ve kulağıma eğilerek şu sözleri fısıldadı
"Crop ve şort çok iddialı ama tek sorun seni sen istediğin zaman görebilmem olacak" dedi ve ben şuan kızarmamak için içimden dualar ediyordum. Kendini doğrulttu ve beni aniden kucağına aldı ben ise şok olmuş bi şekilde ona bakarken konuşmayı becerip lafa girdim
"Yürüyebilirdim" dedim ve tek kaşını kaldırıp bana emin misin der gibi baktı ben ise ifadesiz bı şekilde ona baktım.
Sonra yürümeye başladı. Herkesin gözünü üzerimizde hissediyordum. Buna inatla bir elimi ensesine diğerini ise göğsüne koydum ve başımı da elimin üstüne koydum.

Arabaya yaklastigimizi anladığımda başımı kaldirdim. Miran beni arka koltuğa dikkatli bir şekilde oturttuı ve kendi de şoför koltuğuna oturdu. Arkamızda gelen koruma aracı dikkatinden kaçmadı ve merakıma yenik düşüp sordum.
"Bişey sorabilir miyim?" Dedim sonra gözlerimiz dikiz aynasında birleşti gözlerime bakarak ve bir yandan arabayı kullanarak
"Sor bakalım" dedi ve yola baktı.
"Şey sen neden her yere koruma ile gidiyorsun" dedim ve tekrar dikiz aynasından bana baktı ve sonra gözlerini yola dikti .
"Bunları öğrenmen için daha erken zamanı geldiğinde zaten sana ben söylerim" dedi .

Sessiz geçen araba yolculuğu sonrası evin önünde araba durmuştu. Arabadan ilk o indi daha sonra beni kucaklayıp korumaları önden gönderip kapıyı açtırdı. Kapıyı açan hizmetliye Miran misafir odasını hazırlamasını söyledi ve beni salona götürüp koltuğa yavaşça oturttu ve o da yanımdaki koltuğa oturdu.
  " Üstündekileri çıkarman lazım ve dizinin sargisini değiştirecekmişiz ve birde bileğinde var tabi yemek ve banyonu da unutmamak lazım" bu dedikleri şimdiden beni yormuştu.
Gözlerine bakarak konuşmaya başladım
"Ama ben çok yorg-" daha sözümü bitirmeden lafa girdi.
"Mızmızlanmak yok küçük hanım" dedi oda full benim gözlerime baktı.
  "Ben küçük değilim" dedim küçük bir kız çocuğu edası ile.
  "Ama benim yanımda küçük bir kız çocuğu gibisin . Kucağımda kendini görseydin aynen bir kız çocuğu gibiydim" dedikleriyle utanmıştım. Başımı önüme eğin tırnaklarımla oynamaya başladım o ise bu hale önce tebessüm etti sonra telefonunu eline aldı.

Aradan geçen 5 dk sonra odanın hazır olduğunu söylediler . Daha sonra kendimi tekrar kucağında buldum.
Kokusu insanı uyuşturuyordu ve ben bunu çok seviyorum.
Beni yatağa bıraktığında sırtımı yatak başlığına yasladım ve ayaklarımı uzattım . O ise ayakta bana bakıyordu. Çift kişilik siyah başlıklı bir yatak ve yanında iki komidi vardı odada başka bir kapı daha vardı galiba banyo ve tuvaletti. Oda bej rengi duvarları ve koca bir kitaplık ile süslenmişti .  6kapaklı gardırop kitaplığın karşısındaydı ve yatağa biraz uzaktı. Oda fazla büyüktü ve bu bana eksi puan kazandırdı. Ortada ise gri renkte yuvarlak bir hali vardı herşey birbiri ile uyumluydu. Düşüncelerimi Miran'nın sesi böldü. 
" Birazdan giyebileceğin şeyler gelir " dedi
"Teşekkür ederim ". Aklıma telefonumun çantamda kaldığı ve çantamın ise sınıfta kaldığı geldi . O ise tam kapıdan çıkacaktı ki
  "Şey senden birşey isteyebilimiyim?" Konuşmak üzerine arkasını dönüp bana baktı .
"Tabi isteyebilirsin" gözlerime bakınca bende onun gözlerine baktım ve konuşmaya başladım.
" Şey benim telefonum sınıfta kaldı acaba Burcu yada eymeni arasan telefonumu bana getirseler olur mu?" Ben böyle diyince kapıyı kapattı. Biraz ürkmedim değil. Adımları yatağı bulunca yanımdaydı. Yatağın yanında olunca bende sırtımı yatak başlığına daha çok bastırdım o ise söze girip
" Telefonunu mu istiyorsun" dedi ayakta bana bakarken ben ise kafamı kaldırıp ona bakıyordum . Başımı aşağı yukarı salladım . O da tamam diyip odadan çıktı. Üstümdekiler   ile uyuyamiyacagima göre giysilerimin gelmisini bekliyecektim.