Seokjin မနက်အစောကြီးနိုးနေခဲ့ပြီး ဂျောင်ကုအခန်းရှေ့မှာခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လျှောက်နေမိသည်~
ထိုအချိန် ဂျောင်ကုအခန်းထဲကထွက်လာသော jhope;
Jhope- hyung နိုးပြီလား?
Jin- အင်း... hobiပြန်နားချင်ရင်ပြန်နားလေ hyung စောင့်ပေးမယ်
Jhope- Nae...ခဏနေရင်တော့ jiminရောက်လာမယ်ထင်တယ်
Jin- jimin မနိုးသေးရင်မခေါ်နိုးပါနဲ့ hyung တကယ်စောင့်ပေးလို့အဆင်ပြေပါတယ်
Jhope - Nae...hyung
Jhopeထွက်သွားပြီး seokjin ဂျောင်ကုအခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်
ဝင်ဝင်ချင်းပဲနံရံဘက်ကိုဆွဲကပ်ခံလိုက်ရတဲ့ seokjin~
Jin- အာ့..ဂျောင်ကု!
Jk- ဘာလို့ရောက် မလာတာလဲ hyung ကျွန်တော့်အပေါ်တကယ်ပဲညီတစ်ယောက်ထက် မပိုဘူးလား
Jin- ဂျောင်ကု hyung ကိုလွှတ်
Jk-ကျွန်တော်မေးတာကိုဖြေလေ
Jin- ငါ့ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုမင်းသိပြီးပြီပဲ ဘာလို့ထပ်မေးနေတာလဲ
Jk-အဲ့ဒါတကယ်ပဲ hyung ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်လား
Jin- omm...
Jk- ကျွန်တော့်ကိုငြင်းရတဲ့အကြောင်းပြချက်လေးပေးပါအုံး
Jin- hyung မင်းအပေါ်ညီတစ်ယောက်လိုချစ်တာမင်းသိပါတယ် ဒီလိုမင်းအပေါ်ခံစားချက်ပြောင်းလိုက်ဖို့ဆိုတာ hyung အတွက်မလွယ်ဘူးလေ
Jk-ဘာလဲ ကျွန်တော့်အပေါ် ခံစားချက်တွေပြောင်းလဲလာအောင် အချိန်တစ်ခုလိုတာလား
ကျွန်တော်စောင့်နိုင်တယ်နော်
Jin-ဟင့်အင်း...
Jk- ဘာလို့ဟင့်အင်းလဲ? ကျွန်တော် hyung ကိုအရမ်းချစ်မိနေပြီ ကျွန်တော့်ရဲ့ခံစားချက်ကိုလက်ခံပေးပါ hyung
Jin-မဖြစ်ဘူးဂျောင်ကု
Jk- hyung...hyung ကတခြားလူတွေသိသွားမှာကြောက်နေတာလား? အဲ့ဒါဆိုကျွန်တော်တို့ဘယ်သူမှမသိအောင်...!!
Jin-တော်တော့ဂျောင်ကု!!
Jk- ဘာလဲ hyung မှာချစ်ရမယ့်သူရှိလို့လား?
