Döner (bxb)

3

Bilal yazsa da Ali'den bir türlü cevap alamamıştı.

En son "En azından gelmeyeceğini söyleyebilirdin." yazıp kapattı telefonunu.

Geçen iki saatin sonunda gelen bildirim sesiyle telefonunu açtı.

"Orada buluşalım, açıklayacağım."

Gitmeyecekti. Uygulamadan çıkıp izlediği videoya geri döndü.

Dünkü yeşillikte beklerken kendisine sövüyordu. Dayanamamış, tıpış tıpış gelmişti.

"Çok beklettim mi?"

"Aaa! Sen de mi buradaydın? Ben de arkadaşlarımı bekliyordum."

"Sallama. Merakına yenik düşüp gelmişsindir sen."

"Hiç de bile."

"O zaman gideyim ben."

"Hı hı görüşürüz."

Ali arkasını dönüp gidiyormuş gibi yaparken içinden gülüyordu. Onu çağırmak için ne uyduracaktı acaba?

"Pşt bi' baksana!"

"Hm?"

"Arkadaşlarım gelemiyormuş da yalnız bırakma beni."

"Eh pekala ama o zaman döner yemeyelim başka bir şey yiyelim."

"Ama- neyse tamam. Ne yiyelim?"

Sanırım artık sadece oyun için değil gerçekten konuşmak istiyordu ama buna rağmen kendine bunu oyun için yaptığını söylüyordu

"Çiğköfte."

"Şuradan alalım burada yiyelim, sen de açıkla neden iki saat sonra cevap yazdığını."

Ali gerilse de gülümsedi. Bilal bir şekilde unuturdu diye düşündüyse de bilmediği şey Bilal'ın kafaya taktığı her şeyi her türlü hatırlayacağıydı.

"Tamam."

Ali çimenlikte yatarken Bilal almaya gitmişti.

Ali gözlerini kapatmış kafasında dönen şarkıya eşlik ederken üstüne atılan şeyle yerinden kalktı.

Bilal de hemen yanına kuruldu. Konuşarak yediklerinden sonra bir suskunluk olmuştu.

"Unuttum sanma. Anlat hadi."

Şimdi nasıl diyecekti ki evden kovulduğu için vaktinin çoğunu dışarıda geçirip geceleri babaannesinde kaldığını ve telefonunu diğer evde unuttuğunu.