BİZARE (BOYXBOY) (TAMAMLANDI)

HUZUR GEÇMİŞTE BİR GÖLGE

    Plakta Münir Nurettin Selçuk üstadın sesi yankılanırken sabah güneşinin huzuru ile elimde gazeteler bahçeye bakan koltuğumda keyfediyordum. Keyif dediğime bakmayın üç yıldır kendimi koyduğum bu lüks tabutta bir tutam ışıkla teselli bulmaktı benimki. Zira bu mezarı kendi rızamla kabul ettiğim için bir teselli arayışıydı her sabah kendimle yaşadığım anlık kaçamaklar. Ki çok uzun sürmeden duyduğum tiz ses ile kaçtığım mabediminden çıkmak zorunda kaldım.

" Adiiil, "

 İşte benim tabutumun başına bahşedilmiş zebanim de gelmişti.

" Çekil İlyas yoksa seni parçalarım."

 Zavallı İlyas bu cazgır kadından çektiğini bir ben bir de kendi bilir. Ben bunları düşünürken hışımla açılan kapıdan bol boya badanalı , rüküş , şirret nikah defterimdeki diğer isim teşrif ettiler. Evet kendileri yasal olarak eşim, özel olarak hiç bir şeyim olmayan kişi Şebnem.

" Adil bu ne demek?"

 Elinde salladığı kağıdın ne olduğunu bilsem de kaşlarımı kaldırıp oyuncu bir ses tonu ile cevap verdim.

" Müneccimlik sertifikamı hala almadım Şebnem."

  Sözlerim onu daha da delirtirken burnundan soluyarak oturduğum kanepeye gelip üzerime eğildi.

" Benden bu kadar kolay kurtulamazsın. Boşanmıyorum."

 Yüzüne yerleştirdiği sinsi gülümseme ile elindeki mahkeme celbini yırtarken sakince onu izledim. Kollarını göğsünde kavuşturup başını dikleştirerek yukarıdan baktığında gülme sırası bana gelmişti. Oturduğum koltuktan kalkıp çalışma masasından bir dosya alarak yerime tekrar oturup içinden başka bir dosya çıkarıp Şebnem'e uzattım.

" Hamilesin ve ben kısırım."

  Şebnem yüzündeki pis gülüşü bozmadan:

" E ne güzel işte bedavadan baba oluyorsun." dediğinde gülme sırası bana gelmişti. Elimdeki dosyadan çıkardığım sözleşmede işaretlediğim kısmı katlayarak Şebnem'e uzattım.

" Sözleşmemizin 17. maddesi gereği hamile kalırsan evliliğimiz otomatik olarak bitiyor. Bu senin de kabul ettiğin bir durumdu. Üstelik beni aldattığın için nafaka ve miras hakkından da feragat ediyorsun." 

 Şebnem eline tutuşturduğum kağıtlara solan gülüşü ile bakıp bana dönüp:

" Şerefsizsin Adil bunu bana yapamazsın." dedikten sonra elinde tutuğu kağıtları yüzüme fırlatıp İlyas'ı da iteleyerek odadan çıktı. Sakin ve ifadesiz bir şekilde bana bakan İlyas:

" Geç bile kaldınız Beyefendi. Başka bir arzunuz." dediğinde gülümsemem genişlerken:

" Sade bir sabah kahvesi yanında lokumunu da unutma lütfen" deyip koltuğuma tekrar kuruldum. Şebnem ile evliliğim şantaj nedeni ile olan formalite bir evlilikti. Ama bu evlilik öncesi olabilecekleri hesapladığım için detaylı bir evlilik sözlemesi hazırlamıştım. Ama Şebnem kendinden o kadar emindi ki sözleşmeyi ısrarlarıma rağmen okuma gereği bile duymamıştı. Kendi hatası ,ona o zaman bu evliliğin onun canını yakacağını peşin söylemiş olsam da kendi kabul etmek hatasında bulunarak beni devre dışı bırakmıştı.

......

3 YIL 6 AY ÖNCE

  Karşımda oturan orta yaşlı çantasını sıkı sıkı tutan kadına bakarken içim ezildi. Ailemin tek çocuğuydum ve bana hatırı sayılır bir miras bırakmalarının rahatlığını yaşamıştım hayatım boyunca. Onları kaybettiğimde sahip olduklarımın idaresini usulünce kuzenlerim arasında pay edip her zaman sevdiğim ve gönül verdiğim meslek olan polislik mesleğini icra etmiş, ne mutlu bana ki bunda da fazlası ile muvaffak olmuştum. Şimdi ise iki büyük düşmanla savaşmanın verdiği ağırlığı taşıyordum. İlki Şebnem adında en yakın arkadaşımın ablasının şantajı, ikincisi de şu an karşımda ezilmiş hali ile sevdiğim adamın annesi.