*unicode*
ထိုအိမ်မာနေတဲ့4ရက်လုံးမပျင်းရjeonကမျိုးစုံမပျင်းရအောင်လုပ်ပေးသည်..အပြန်လမ်းမာjeonကစကားစလာတယ်..
"JC companyကအလုပ်ထွက်လိုက်ပါလားhoney?"
"ဟင် ဘာလို့လည်း!?"
"honeyအလုပ်လုပ်ချင်တယ်ဆိုလည်းကိုယ့် companyမာဝင်လေ"
taehyung jk companyမာအလုပ်မလုပ်ချင်ပါသူအနေနဲ့ရုတ်တရက်jungkookအရိပ်အောက်မာလည်းမနေချင်သေးတာပါတယ်..JCမာသူအဆင်ပြေနေတာပဲလေ
"ကျွန်တော်.."
ပြောရခတ်နေတဲ့ပုံကြောင့်jungkookတန်းရိပ်မိလိုက်ပီး..
"အလျင်မလိုဘူး honeyစိတ်တိုင်းကျပါပဲ"
"အင်း..အမြဲနားလည်ပေးလို့ကျေးဇူးပါjeon"
"မလိုဘူးကိုယ့်အသက်..ကိုယ်တောင်းဆိုစရာတခုရှိသေးတယ်"
"ပြောပါjeon"
"ကိုယ့်စံအိမ်မာလိုက်နေနိင်မလား?"
"တောင်းဆိုတာပါ မင်းနဲ့နီးနီးလေးမာရှိပေမဲ့ဝေးနေသလိုခံစားရတဲ့ခံစားချက်ကိုမနှစ်သက်လို့"
မာန?မာနဆိုတာအရာကkim taehyungဆိုတဲ့ထိုလူသားလေးနဲ့မှအကုန်မြေအောက်ခစားသွားခဲ့ရပီ....သိမ့်ကိုမာနကြီးပီးအထက်စီးဆန်ခဲ့တဲ့သူကအခုတော့သူမဟုတ်သလိုပါပဲလား..kim taehyungဆိုတဲ့သက်ရှိကြွေရုပ်လေးဆီပြိုလဲနေမိပီ..
"ကောင်းပီ..ကျွန်တော်လိုက်နေပေးပါမယ်jeon"
သူလက်ခံလိုက်တော့ချက်ချင်းပျော်သွားတဲ့ပုံလေးကြောင့်အလိုလိုပြုံးမိလာသည်.."ဒါဆိုပြန်ရောက်ရင်ချက်ချင်းတန်းရွေ့ခိုင်းလိုက်မယ်နော်"
"မမြန်လွန်းဘူးလားjeon"
"မမြန်ပါဘူးဟန်နီရဲ့"
ပြုံးစစနဲ့ပြောနေတဲ့ပုံစံကစိတ်ကျေနှပ်နေသည်ဆိုတာခန့်မှန်းစရာတောင်မလို..
သူ့စံအိမ်ကိုပဲတန်းမောင်းနှင်လာလိုက်ပီးရောက်တော့..
"jeon ပစ္စည်းတွေရွေ့ပြောင်းဖို့က.."
"ကိုယ့်လူတွေကိုလွှတ်ပီးခိုင်းပီးသားမလို့စိတ်မပူပါနဲ့"