Yataktan kalkıyorum dünün eğlencesi şimdi yorgunluğa dönüşmüş.Güzel bir kahvaltı hazırlıyorum Eymen de uyanmış yanağıma bir öpücük konduruyor.
-Günaydın
-Günaydın.
Kahvaltıya başlıyoruz.Çayı dolduruyor ve Eymen'in yanındaki sandalyeye oturuyorum.Bu sabahta her zaman ki gibi yakışıklı ve karizmatik.
-Bu gün işe gidiyor musun?
-Doğru sormaktan sıkılmayacağın sorular arasında bu da vardı.
-Pisliksin.
-Memnun oldum bende Eymen
-Güzelce söylesen olmuyor mu?
Masadan kalkıyorum.Sözde naz yapıyorum.Kolumdan tuttup beni kendisine çekiyor.
-Evet.
-Ne?
-Gidecem
Bu adam neden sürekli beni şaşkına ceviriyor?Ondan uzaklaşıyorum.Arkamdan sesleniyor gülüyorum ama çaktırmadan
-Hey sen!Annen adını niye nazlı ya da sert kafa veya en güzeli çatlak koymamış?
-Masayı toplamak sana kaldı hahahaa
-Çok kötüsün
-Kötü değil nazlı ya da sert kafa veya en güzeli çatlak.
Gülerek odama gidiyorum giyiniyorum Eymen odaya giriyo
-Topladın mı?
-Hıhı
-Ne oldu?
Acele ediyor.
-Yok bir şey gecikiyorum.
Saate bakıyorum ama daha var gitmesine.Acele ediyor.Onu izliyorum yanağıma bir öpücük konduruyor.
-Görüşürüz.
Daha cevap veremeden evden çıkıyor.Yatağı toplamaya başlıyorum bitince şöyle bir bakıyorum memnun bir şekilde aşşağı iniyorum.Olamaz!Eymen telefonunu unutmuş ve telefonu onun için çok önemlidir.Hemen evden çıkıyorum arabama biniyorum iş yeri Allahtan çok uzak değil.Ve geldim hızla arabadan iniyorum.Eymen'nin çalıştığı bölüme ilerliyorum ama Eymen yok.İş arkadaşına nerde olduğunu soruyorum.Bana patronun odasında olduğunu söylüyor.Patronu bir kadın uzun boylu,sarışın,lensi,estetikli kıcık kadın oraya ilerlerken bunlar aklımdan geçiyor.Olamaz bu Eymen olamaz.Evet o.Şu Leyla denilen patronuyla öpüşen adam benim kocam.
