11:11-3

10 0 0
                                    

At aambang sasaksakin ka.

Niyakap kita.Nakaramdam ako ng mainit na likidomg dumadaloy sa tagiliran ko.

Wala na akong maalala simula noon. Tanging alam ko lang yakap kita.

Nasa Hospital na ako ng magising.mukha mo ang una kong nakita.Sumasagi tuloy sa isip ko na unti-unting ng tinutupad ng 11:11 ang wish ko.Mukhang nagaalala ka ng makita kita.Nagulat ako ng Niyakap mo ako habang umiiyak ka.Sinisisi mo ang sarili mo dahil sa nangyari sa akin.

Simula ng araw na iyon namgako ka kila mama na ikaw ang magaalaga sa akin.Hindi ko naman inasahan na tutuparin mo amg pangako mo.Malalim ang pagkakasaksak sa tagiliran ko dahilan para magStay pa ako sa hospital ng mas matagal.Ito na ba yun? Tinadhana ba na Masaksak ako para makasama kita.?

Siguro nga.

Dahil sa pangayayring iyon ikaw na ang nagbabantay sa akin arawaraw. Binabasa mo pa nga ang lesson's mo sa akin tutal pareho lang ang tinuturo.Ikaw ang nagsilbing guro ko ng mga panahong iyon.Naisip ko na lung sana nangyari na to dati pa.ikaw rin ang nagpapasaya sa akin.Hindi ko alam kung gaano ako kasaya sa tuwing daraanan mo pa ako sa hospital bago pumasok.Sobrang saya ko kasi nakilala at nging close tayo.Natatakot ako na dumating yung oras na ma-dischrage ako sa hospital .Natatakot akong magbalik ang dati.

Natatkot ako na mawala ka sa akin.

Bagp akp lumabas sa hospital kinausap mo ako.

"Salamt sa paglitas sa akin ha. Wonderwoman,Saka sorry dahil sa akin nandto ka"-Mahinahon at sincere na sabi mo.Nalulungkot ako kasi Baka yun na ang huling

Tomboy ? ako ?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon