lordlar ve varisler

🌳🍎🧺✌️

Yıllar yıllar sonra tekrar yazıyorum. Bu hikayenin okuyucusu olacağını düşünmemiştim fakat son zamanlarda hikayemi okuyan beğenen ve tekrar bölüm isteyen bazı kişiler ile tanıştım ve ya farklı platformlardan onlar beni bulup yeni bölüm istediklerini yazdılar. O kadar mutluyum ki size anlatamam, gerçekten çok teşekkür ederim. Son olarak birşey eklemek istiyorum nagilam bir videomu beğendi yorumlarda falan da baya diyalogumuz geçti, mutluluktan ağlamak istiyorum...

*Hikaye başlangıcı*

Yeni bir güne Daren'in kollarında başlamak gibisi yoktu. Kafamı yukarı kaldırdım Daren'in hâlâ uyuduğunu görünce eski anılarımız gözlerimde canlandı, bir de şimdi ki zamana bakılırsa baya iyi yönetmiştik ikimizde. Tabiii kiiii bazı küçük aksaklıklar olmuştu fakat onlarda üstesinden gelemeyeceğimiz türden şeyler değildi hem biz birbirimize kavuşmuştuk gerisi bir şekilde halledilirdi. Ben bunları düşünürken daren yavaşça gözlerini açtı her zamanki gibi mükemmel görünüyordu biraz karışmış saçları ve o ateş mavisi gözleri beni kendine çekiyordu. Bir süre göz temasını hiç bırakmadık, sanki yüzümü ezberlemek istercesine bana bakıyordu, o pembenin en güzel tonunu almış büyük dudaklarını araladı tam birşey söyleyecekti ama daha sonra vaz geçip kollarını etrafıma daha sıkıca sardı ve aramızda ki mesafeyi kapattı. Gerçekten onun yanındayken kendimi yenilmez ve evde hissediyordum benim kayıp bir parçam ondaydı ve o parça ondan ayrı kalamamamı sağlıyordu aramızda ki bu bağ hoşuma gitmiyor değil ve onunda bunun farkında olduğunu aynı şeyleri hissettiğini bildiğim için onu daha çok seviyordum. Herkes ona düzenbaz oyunlar oynayan ve ölümcül birşey sanıyordu ama bu adam bence göre hiçte öyle değildi ve kahretsin eğer öyleyse bile çok güzel seviyordu. Ben tüm bunları düşünürken sırıtarak bana baktı ve konuşmaya başladı.

*Yıldız ışığım biliyorum odadan bakınca çok yakışıklıyım ve benden gözlerini alamıyorsun fakat artık kahvaltıya inmeliyiz*

*Aman Deren sana çok aşığım ve seninle şu durumda olup bakışmaktan hoşlanıyorum demiyorsun da*

*Yaaanniiiiiii öyle de denebilir, neyse hadi bakalım gidelim*

Üzerimi darenin verdiği insan kıyafetleri ile değiştirdim buradakiler gerçekten katlanılmazlardı uyurken bile bir insan niye evleniyormuşcasına giyinir ki saçmalık. Ben giyindikten sonra aşşağıya indik ve birşeyler yiyerek konuştuk. Şunu söylemeliyim elemental de en çok sevdiğim şey yemekleri (Dareni saymazsak😉) gerçekten özellikle de hava sarayının o kadar güzel yemek yapan alfinlerimiz olmalı şu krallığını kurtarınca Sina'dan birkaç tane ödünç alabilirim. Yemekten sonra Sonay ile kütüphaneye gittik ve bana su sarayı hakkında bilgiler vermeye başladı, gerçekten benim onun yerine bir yem olduğum zamanlarda kütüphaneye kapatılmak ona iyi gelmişti. Birkaç saat sonra dinlenmek için odama geçtim Ama yatağımın üzerinde bir sepet elma bulmayı beklemiyordum, yatağa yaklaştığımda üzerinde bir not buldum ve notta şöyle yazıyordu...

Evet tam olarak burada kestim bunu kendimden beklemezdim ama biraz heyecanlanın canım. Ayyyy acaba notta ne yazıyor ve bu gizemli elma Sepeti kimden?!? Bakalım Sina elma bahçelerindeki artık olmayan bu bir sepet elmanın da yasını tutacak mı...