အပြာရောင်အလင်းလေးဟာ ရှေးဟောင်းဘုရားခြေတော်ရင်းမှာ လင်းလက်နေတယ်။ ဆောင်းဦးညချမ်းရဲ့ တရားဓမ္မတွေကို နှောင့်ယှက်နေသလိုပါပဲ။
တယောက်နဲ့တယောက် တလလောက် မတွေ့ရတဲ့အခါ ဝမ်ရိပေါ်ဟာ ဖုံးအုပ်ထားတဲ့အဝတ်တွေကို အမြန်ခွာချပြီး ရှောင်းကျန့်နဲ့ အသားချင်းထိကပ်လို့ နမ်းတယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထားရင်း ရှောင်းကျန့်ကို သူ့ကိုယ်အောက်မှာ တင်းတင်းဖိကပ်ထားတယ်။
ရှောင်းကျန့်က မျက်မှောင်တွေ ကြုတ်ထားတယ်။ မျက်ရည်စတွေ မရှိတော့တဲ့ သူ့မျက်ဝန်းတွေဟာ တဖျတ်ဖျတ် လှုပ်ခတ်နေတယ်။ သူ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ထားရင်း ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေအတိုင်း အလိုက်သင့်လုပ်ဆောင်ပေးတယ်။ အဝတ်တွေ ချွတ်လို့ရအောင် သူ့ခါးကို ကော့ပေးတယ်။
ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်ကို ကျင့်သားမရသေးခင်မှာပဲ သူ့ရဲ့ အရေးကြီးဆုံးနေရာဟာ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့လက်ဖဝါးထဲ ဆုပ်ကိုင်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတော့တယ်။ ရှောင်းကျန့်မှာ ဒီလိုအတွေ့အကြုံမျိုး တခါမှ မရှိခဲ့ဖူးဘူး။ သူ့ရဲ့ ထိုးထွင်းဉာဏ်ဟာ ဒီလိုကိစ္စကို ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်ဘူး။
အဝတ်တွေ မရှိတော့တဲ့အခါ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က ဖြူဖွေးတဲ့အသားအရည်ပေါ်မှာ ဓါးဒဏ်ရာ အသေးအကြီး အမာရွတ်တွေ၊ ပျောက်ခါနီးအမာရွတ်တွေနဲ့ ထင်းထင်းကျန်နေတဲ့ အမာရွတ်တွေကို ရှောင်းကျန့် တွေ့လိုက်ရတယ်။
ရှောင်းကျန့်ဟာ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အောက်မှာ ဖိချထားခြင်း ခံရတယ်။ သူ့လက်ကို မြှောက်လို့ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ပခုံးပေါ် ဝိုက်ဖက်လိုက်တယ်။ သူ့ခေါင်းကို ငုံ့ထားပြီး ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ကြုံ့ကြုံ့လေး ဝင်နေတယ်။ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ တောင်းဆိုသံကို သူ ကြားလိုက်ရတယ်။
"ကိုကို ငါ့ကိုပေးပါ နော်?"
ရှောင်းကျန့်ရဲ့ခြေထောက်တဖက်ဟာ ကုတင်အောက်ကို တွဲလွဲကျနေပြီး ထိန်းမ မထားနိုင်တာကြောင့် ရှေ့နောက်ယမ်းနေတယ်။ လက်ဖဝါးကြီးတဖက်ဟာ သူ့ခြေထောက်ကို ခပ်သွက်သွက် ပင့်မလာတယ်။ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အနမ်းတွေဟာ ရှောင်းကျန့်ရဲ့မျက်နှာပေါ် ကျရောက်လာပြီး လှပတဲ့မျက်နှာကို စိတ်ဆန္ဒတွေနဲ့ ရဲတွတ်သွားအောင် လုပ်လိုက်သလိုရှိတယ်။
YOU ARE READING
Spring Spiral ||Completed||
Fanfictionလက်ဖက်ရည်ကြမ်းတွေ အေးနေပြီမို့ မင်း လာသောက်ပေးနိုင်မလား? Translated with permission from the original author.
