beomgyu, yeonjunun dediği gibi diz çöküp başını eğdi ve ağzından hızlıca nefes vermeye başladı, bir süre sonra gelen 'kalk' komutunu duymasıyla kendisini yeonjuna bıraktı ve aniden boğazını saran ellerin sahibine baktı, gülümsüyordu..
gülmek mu kadar basit miydi?
gülelim o zaman.
...
beomgyu aniden titremeye baslamis ve dudağının kenarı hafif kıvrılmıştı. Yeonjun ardından titreyen bedenin kafasını omzuna yasladı ve yere yatırdı ardından biraz bekleyip parmağını burnuna götürdü, ve aniden beomgyu gözlerini açtı
gülüyordu, hatta kahkaha atıyordu.
başarmıştı.
beomgyuyu yaklaşık 3 senedir tanıyordu ve bir kez olsun onu böyle görmemişti, mutlu olduğu anlar bile çok nadirdi.
yeonjun amacına ulaştığı için memnundu fakat ileride olacaklardan haberi var mıydı?
'çok mu mutlusun gyu? seni hep böyle görebilsem keşke'
'HEY ŞUNA BAK ÇOK GÜZEL GÜLÜYORSUN'
'ah bu kadar güzel güldüğünü bilsem daha erken öğrenirdim bu yolu'
'teşekkür ederim.. ben.. mutluyum?'
'gerçekten niye mutluyum? woa çok saçma'
'ama güzel'
'sevdiysen sorun yok, sevinmen yeterli o zaman bende sevinirim'
'güvendiğin için teşekkürler'
peki yeonjun, gerçekten güvenmesi gereken biri miydi?
onu bu çukura teşvik etmişti,
e adım da attırmıştı,
hala güvenebilecek misin beomgyu?
..
28.04.2022
