Chanlix -Concert

~Finally happy end -S-

Hepsi karşımda süt dömüş kedi gibi duruyorlardı hepsi bir andan konuşmaya başlamışlardı ve gerçekten dayanılmaz bir ses çıkmıştı hepsini tek bir el hareketiyle susuturmuştum. Bu olduğunda çok mutlu oluyordum.
"Şimdi sen başla bakalım köpecik nasıl barıştın bununla"

"Eheh şimdi nerden başlasam heh buldum. Hani senin bize hiçbir şey söylemden gittiğin gün var ya o gün başladı işte ben salak gibi kırıldım sana birazcık depresyona girdim bu da  -sevgilim- ilkede buluşalım diyince boş bulunup gittim iyi ki de gitmişim sonra bu bey biraz fazla içince bana her şeyi anlattı ama çok komikti orda biraz asık olmuş olabilirm neyse işte olan bu özür dilerim haber etmeliydim"

"Sorun değil bebeğim sadece şaşırdım şimdi sıra sende In dökül bakalım"

"Ya sizin zaten beni pek taktığınız yoktu baktım Jisung hyungun yanında daş gibi biri var yazayım dedim ve şu an sevgiliniz bu yani"

"Benim bebeğim ilgisiz mi kalmışşş" yanaklarını sıktığımda yüzüne tiksinen bi bakış vardı.

Çıkış günüm olduğu için şu anda hazırlanıyordum o yüzden çıkarmıştım diğerlerini. Yanımda sadece Chan kalmıştı o da zorla kabul ettirmişti kendini o an sadece hazırlanan bana bakıyordu ama benim yanaklarım çoktan kıpkırmızı olmuştu bile.

Hazır olduğuma emin olduktan sonra elimden tutan Chana bakıyordum. Bir şeyler anlatmak istediğine emindim. Onu anlıyordum zordu ama onu sonuna kadar destekleyecektim. O sırada cebinden çıkardığı mektubu elime tutuşturdu ve odadan dolu gözlerle çıktı.

"Felix güzel bebeğim sana dokunmaya bile kıyamıyorum şu an bir sedyede yatıyorsun ve bu sanırım benim yüzümden senin gibi bir meleğe iyi gelemediğim için özür dilerim aslında sen hayatta yanında olmak istediğim şüphesiz en değerli ve tek kişisin sana anlatmak istediğim ama cesaret edemediğim bir kaç şey var. Ben çocukluğumdan beri erkeklere daha çok ilgi duyan biriyim şimdi seninle dahaniyi anlıyorum. Ama biliyorsun annem ve babam onlar beni her zaman en "mükemmel" şekilde yetiştirmeye çalıştıklarını düşündüler. Bu yüzden hep kendimi sakladım sadece bir kaç kişiyr söylemeye çalıştığımı hatırlıyorum. Kötü anılardı sana ilk başlarda kötü davrandığım için üzgünüm sadece içindeki küçük beni bastırmam gerekiyordu annemlerin öğrenmemesi gerekiyordu bu yüzden kız arkadaş yaptım ama o anı hatırladıkça midem bulanıyor özür dilerim kendi içimde çok fazla savaş verdim ve sonuç olarak kendimi senden uzaklaştırmaya karar verdim çok özür dilerim bebeğim ama umarım beni anlarsın beni bekle olur mu çinkü geleceğim kiraz çiçekleri açtığında..."

Gözyaşlarım kağıdın üzerine damlıyor ama yüzümde bir gülümswme vardı sevildiğimi hissetmiştim ve vaz geçmeyeçektim...

1 yıl sonra

Bugün oraya ilk defa gidiyor gibi hazırlanmıştım 1 yıl koskoca bir yıl onsuzluk içime işlemişti sanki elimdeki kutuya bakıp gülümsedim din gece isimsiz birinden aldığım kiraz çiçekleri açınca mesajı kalbimi yerinden oynatmıştı şimdi ise oraya gidiyordum. Saate bakmak için açtığım telefon ekranında gözüm tarihe kaymıştı 1 yıl geçmişti onun beni ayıkken ilk öptüğü zamanın üzerinden bu adam çok güzel düşünüyordı.

Bu geçen süre içinde aşkım azalmamıştı çünkü umudum vardı ama akıllanmıştım çünkü beklemek olgunlaştırıyordu. Acaba o beni hala seviyor muydu?...

Yolunu ezbere bildiğim yoldan ilerlemeye başladım kiraz çiçekleri yine çok güzeldi o bankı gördüğümde içimde buruk bir his oluştu dolan gözlerimi silerek orada duran geçen yıla göre daha büyük olan kediye baktım kucağıma aldığımda hemen kendinş ssvdirmeye başlamıştı ama şu an önemli birini bekliyordum bu yüzdem üzerimin tüy olmaması için onu kenara bıraktım. Hava düşündüğümden serin çıkmıştı umarım erken gelir diyerek saate baktım sanırım en erken 15 dakika içinde burada olurdu