20🍓

236 61 15
                                    

Boşanma haberinden iki gün geçmişti ki şimdi Kuira ve Beomgyu mahkemeye gidiyorlardı.

Kuira gitmek istemiyordu ama zorunlu olduğunu söylemişti babası. Zaten çok uzun sürmeyecekti. Derin bir nefes aldı ve kapıdan Beomgyu ile içeri girdiler.

Mahkeme bitmişti ve şimdi eve dönüyorlardı. Kuira yürürken aklı başka yerdeydi. Babası yurt dışına gidecekti ve Beomgyu da onunla gidecekti. Henüz reşit olmadığından böyle bir karar alınmıştı Beomgyu için. Kendisi neredeyse reşit sayılırdı. Bu yüzden Kuira için bir karar alınmamıştı bile.

Onsuz ne olacaktı? Babasıyla olması değildi sorun. Yurt dışında, Kanada'da olacak olmasındaydı. Uzakta.

Özleyecekti, bir şekilde bu da halledilecekti. En azından öyle düşünüyordu. Aslında Beomgyu için kötü değildi bu. Kanada güzel bir ülkeydi, araştırma ödevi yapmıştı bir ara oradan iyi biliyordu. Üniversiteleri güzeldi. Onun için eğitim, iş hayatı da iyi olurdu.

Beomgyu da çok üzülmemişti zaten. Sadece ablasından ayrı olacak olması üzüyordu onu.

Eve vardıklarında Heesung onları karşıladı. Mahkemeye gelememişti. İşi olduğunu ve onları evde bekleyeceğini söylemişti.

Heesung'a neler olduğunu anlattılar. Dikkatle dinledi, biraz üzgündü o da. Belki de Beomgyu da reşit olunca Kore'ye dönerdi. Biraz öyle konuştular.

"Evet millet şimdi biraz gezmeye gidelim." dedi Heesung. "Hadi hazırlanın."

"Nereye?" dedi Kuira. Heesung göz kırptı söylemem anlamında.

On beş dakika içinde otobüse binmişlerdi bile. Heesung her şeyi ayarladığını söylemişti.

Hava kararmak üzereydi, bu saatte de nereye gidilirdi ki? Kuira'nın düşünceleri otobüsten inmeleriyle sonlanırken Heesung önlerine geçti ve gülümsedi.

"Şimdi eğlenme zamanı!"

Kuira güldü. Heesung gibi birine sahip olduğu için çok şanslıydı. Üzgün olduğu için onlara bir şeyler planlamıştı anlaşılan.

"Bu ne?"

"Aç bakalım."

Kuira küçük bir çocuk gibi heyecanla açtı Heesung'un verdiği paketi. Gördüğü şeyle gözleri dolar gibi oldu.

"Heey, kitabım."

"Güzel kitaptı. Altını çizmeyi istediğim cümleleri senin çizmiş olman ise, dahs güzeliydi biliyor musun? Bana bu dünyaya karşılaşmak için değil de birbirimizin olmak için gelmişiz gibi hissettirdi."

"Zaten öyle, değil mi?"

İşte şimdi, bundan sonra Kuira'nın rüyalara ihtiyacı yoktu. Gözlerini tekrar kapatmasına ihtiyacı da yoktu. Çünkü Heesung tam karşısındaydı ve ona gülümsüyordu.

Sonra bir ses duydu ve kollarından sarsıldığını hissetti. Gözlerini araladı yavaşça.

🍓

bombayı atıp kaçıyorum

VEEE BUUUUM

In My DreamsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin