Hasta || SasuNaru

1

"BEN HASTA FALAN DEĞİLİM."

İtachi kardeşini hastaneye yatması için ikna etmeye çalışıyordu. Ama Sasuke asla kabul etmiyordu, üstüne mutfaktan aldığı bıçakla tehdit ediyordu abisini

"peki hasta değilsin hadi bırak o bıçağı." Sasuke abisine sorgular gibi bir bakış attı ve yavaşça bıçağı yere bıraktı. Kapının arkasından onları izleyen annesi ve babasına baktı. İkiside korkmuş görünüyorlardı ve Sasuke'ye onların çocuğu olduğuna inanamıyormuş gibi bakıyorlardı.

"ne, niye öyle bakıyorsunuz." Sasuke'nin sorusuyla annesi gözlerini Sasukeden kaçırdı. Sasuke'nin gözleri dolmuştu, ailesinin o bakışlarını unutamayacağını biliyordu. Neden ona yabancı birini evlerinde görmüş gibi bakıyorlardı.

"ben sizin çocuğunuzum başkası değilim lütfen öyle bakmayın." İtachi kardeşinin bu haline çok üzülüyordu, yavaş yavaş ona yaklaşıp ellerini tuttu "Sasuke her ne kadar kabul etmesende senin hastaneye yatman gerek." Sasuke dolu gözlerle abisine baktı

"tek kalmak istemiyorum." İtachi yüzüne bir gülümseme yerleştirdi kardeşine sarıldı "tek olmayacaksın, bir sürü arkadaşın olacak." Sasuke anne ve babasına döndü annesi gülümsüyordu belki en iyisi budur diye düşündü "peki yatıcam." abisi Sasuke'den ayrıldı gülümsemesi bu sefer gerçekti.

"hadi odana gidip eşyalarını toplayalım" Sasuke her ne kadar istemesede kabul etmişti. Eğer ailesi böyle mutlu olacaksa onun için sorun değildi. Abisinin arkasından yavaş adımlarla merdivenlerden çıktı ve odasına yöneldi. "çantan nerdeydi." Sasuke yatağına doğru ilerledi ve altındaki Çantayı çıkartıp abisine verdi "dolabından bir kaç kıyafet çıkartabilir misin" Sasuke yine itiraz etmeden abisinin dediğini yapmak için dolaba yöneldi, bir kaç parça kıyafet çıkarttı ve yatağın üstüne koydu. İtachi ise kıyafetleri tek tek özenle çantaya koydu. Sasuke'nin ihtiyacı olan herşeyi çantaya koydular.

İşleri bitince İtachi yatağa oturdu ve kardeşine döndü Sasuke yerde oturmuş öylece yeri izliyordu. İtachi elini omzuna koydu "dışarı çıkıp bişiler yapmak ister misin" Sasuke biraz düşündü abisine döndü omzundaki elini çekip ayağa kalktı "olur" İtachi de gülümseyip ayağa kalktı, iki kardeş odadan çıktılar ve kapıya yöneldiler.

Anneleri mutfağın kapısından kafasını çıkardı ve çocuklarının ne yaptığına baktı, iki kardeşin bir şeyler yapıcak olmasına gülümsemekle yetindi zaten bu günden sonra neredeyse her saatleri birlikte geçicek diye düşündü ve işine döndü.

İtachi önde Sasuke arkada yürüyorlardı. İtachi kardeşinin arkada kaldığını fark edince yavaşladı ve kendisine yetişmesine izin verdi. Sasuke bir süredir evden çıkmıyordu, çıkmadığından dolayı bir türlü rahat rahat yürüyemiyordu, sanki herkes onu izliyor gibi hissediyordu ve bu onu acayip rahatsız ediyordu, bu durumu nasıl atlatacağı hakkında en küçük bir fikri bile yoktu. Bir ara İtachi ye bunu sormayı düşünmüştü ama son anda vaz geçmişti.

"hava ne güzel değil mi" Sasuke abisinin sorusuyla olumlu anlamda lafasını salladı "evet güzel. Ama güneş gözümü acıtıyor" son cümleyi söylerken gözlerini kısıp eliyle güneşi engellemeye çalışıyordu. "alışırsın" İtachi'nin gülümsemesi Sasuke'nin garibine gidiyordu