9

96 11 5
                                    

Bir hafta, kos koca bir hafta geçti. Bu gün abimin geliceğini öğrenmiştim her ne kadar kabul etmesem de gerçekten onu özlemiştim çünkü burada ailemden görebildiğim tek kişi abimdi.

Normalde ziyaretçi alıyorlardı ama beni görmeye ne annem ne de babam geliyordu. Ama artık umrumda değil.

Burdan çıkarmayacağıma olan inancım tüm, üstüne birde burda öleceğimi düşünmeye başladım gerçi bu düşünceler benim için yeni değil, kendimi bildim bileli hayattan hiç zevk almıyorum, birde yetmezmiş gibi üstüne sürekli kullanmak zorunda bırakıldığım ilaçlarda eklenince hayattan zevk almayı bırak sabah uyanmak bile istemiyordum.

Peki burda ne değişti? Hiç bir şey. Ve şaşırtıcı bir 'gelişme' mi? Hayır. Odamda öylece boş boş oturuken kendime sabah uyanmak için sebepler arıyordum. Beni görmeye gelmeyen ailem, beni buraya kapatan abim, resim çizmek için cebimdeki tüm parayı harcadığım kaliteli eskiz defterim ve kalemim. Evet pek iç açıcı sebepler değil, ama elimizde bunlar var yapacak bir şey yok.

Koridordan gelen sesler ile abimin geldiğini anlamıştım. Galiba biriyle tartışıyordu. Ayağa kalktım ve kapıya yaklaşıp dinlemeye başladım.

"itachi sakin olur musun"

Sakura, abimi sakinleştirmeye çalışıyordu.

"olamam Sakura, bu dediğiniz aşırı saçma. Kim kabul eder ki."

Sessizlik oldu. Sanki her ne hakkında konuşuyorlarsa itachi'nin kabul etmesi gerekiyor gibi gözüküyordu.

"nerdeyse herkes kabul etti itachi, zende etmek zorundasın"

Naruto'nun sesini duymam ile afalladım. Neye ikna etmeye çalışıyorlardı.

Sesler kesilince içeri girdiklerini anlamak zor olmadı. Her ne hakkında konuşuyorlarsa konuşsunlar İtachi'nin bu durumdan memnun olmadığı belliydi.

Kapının açılma sesini duyduğumda dinlemeye devam ettim.

"bi daha böyle bir şeyle gelmeyin bana."

Fazla meraklı bir çocuk değildim ama ne hakkında konuştuklarını cidden çok merak etmeye başlamıştım.

"umarım itachi umarım"

Naruto nun sesi bıkkın çıkmıştı adım sesleri giderek uzaklaşınca odamdan çıktım. Abimin odasının kapısının önüne gelince derin bir nefes aldım ve kapıyı tıklattım.

"Gel"

Kapıyı yavaş ve sakin bir şekilde açtım ve içeri girdim. İtachi dosyalar ile uğraşıyordu. Kapıyı arkamdan kapattım, masasının önündeki sandalyeye oturdum.

Bakışları beni bulunca gülümsedi.

"Ah.. Sasuke sen miydin"

Bakışlarımı gözlerine diktim

"ne hakkında konuşuyordunuz?"

Bana anlamaz bir şekilde baktı

"Naruto ile ne hakkında konuşuyordunuz diyorum."

Kaşlarını çattı ve öne eğildi

"bizi mi dinliyorsun?"

Kaşlarımı çattım

"soruma cevap ver ne hakkında konuşuyordunuz!?"

Arkasına yaslandı

"seni ilgilendirmez programına uy ve tedavini ol Sasuke!"

Ayağa kalktım ve kapıya yöneldim

"bir şeyler sakladığınızı anlayabiliyorum abi"

Odasından çıktım ve bahçeye inmek için merdivenlere yöneldim eğer bende Sasukeysem bu hastanede neler döndüğünü öğreneceğim. Bahçeye inince boş banklardan birine oturdum. Burası ilk geldiğim güne göre daha çok bunaltıcı olmaya başlamıştı ve eve dönmeyi çok istiyordum.

"Sasuke tek başına ne yapıyorsun"

Bakışlarımı arkama çevirdim Naruto o her zamanki gülümsemesi ile bana bakıyordu omuz silktim ve önüme döndüm

"oturuyorum"

Naruto yaklaştı ve yanıma oturdu

"onu görebiliyorum neden teksin"

Gözlerimi devirdim

"buradaki deliler ile arkadaş olmayı düşünmüyorum"

Bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum

"ben deli değilim"

Önüne döndü

"arkadaşımda değilsin"

Bakışlarımı Naruto ya çevirdim ve göz göze geldik

"o zaman olalım"

Gülümseyerek konuştu tepki vermedim

"arkadaş isteseydim bulurdum"

Abim ile ne konuştuklarını öğrenmeliyim

"seni abimin odasından çıkarken gördüm"

Kaşları kalktı

"ne?"

Tamamen ona döndüm

"ne konuştunuz İtachi yi sinirlendirmiş gibiydin"

Bakışlarını kaçırdı

"hiç, hiç bir şey konuşmadık"

Tek kaşımı kaldırdım ve biraz Naruto ya yaklaşıp üzerine eğildim

"emin misin"

Bir an sessiz kaldı ve uzaklaştı

"eminim neyse benim gitmem lazım meşgul bir doktorum"

Aceleyle yanımdan kalkıp hastaneye girdi. Garip, farklı bir şeyler var.

>LGS bittiğine göre tekrar bölüm atmaya başlayabilirim tabi yazabilirsem. Umarım bölüm hoşunuza gider. Yorum ve vote atmayı unutmayın sizi seviyorum ^3^

Hasta || SasuNaru Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin