CHAPTER 4

2 0 0
                                    

                                 Townsville

Peaceful, quiet,fresh air and inviting calm sea in the afternoon breeze, are the ones that welcome her in Townsville Village. Yes a Village with sea waters in it. "Woah!", manghang saad niya sa sarili. She never thought it would be this beautiful to stay here. "What is this place again?", agaw pansin niya sa pinsan na busy sa pag baba nang mga gamit niya sa compartment ng sasakyan.

"This Townsville itself. Munting baryo lang ito noon, pero kalaunan ay ginagawa na itong subdivision para mas angkop ang pangalan nito sa lugar mismo", paliwanag ni William. "At siya nga pala, may ipapa dala kaming katulong dito para naman may mauutosan ka kong sakaling may ipapagawa ka", pag papatuloy niya.

Pumasok sila sa loob matapos mababa ni William ang lahat ng gamit niya. "Don't you think this house is too big for a few people to live?" tanong niya sa pinsang lalaki. "Come insan, all houses here are big, mansion pa nga ang iba. Kaya wag kanang mag taka". Tahimik lamang siyang nag mamasid sa bahay. "I'll be going now insan, don't hesitate to call us when you need something, okay?", paalala niya bago lumabas ng bahay. Naiwang mag isa si Clavia sa bahay. She went straight into the kitchen and found something on the fridge. A sticky note.

'Hi, welcome home! I'll be out for a while for groceries, eat the snack that I have prepared for you. Rest if you need it too'

-E.C.- 😊

'Himala naman at pumayag sina Tito at tita na may makaka sama ako sa bahay na lalaki' sambit niya sa sarili.

True. She found a piece of cake on the fridge. A chocolate flavored cake. Sinubukan niyang kainin. 'Hmmm, not bad.masarap naman' sambit niya sa sarili.
Matapos kumain ay bumalik siya sa sala at humiga sa sofa. 'Bakit ba ang ganda nang bahay na'to?. Lahat nang gamit ay masyadong mamahalin, pati sofa parang bulak sa lambot' pag papa tuloy niya.

Dala sa subrang pagod galing sa byahe ay naka tulog siya. The moment she drifted herself into deep slumber, a handsome guy entered the house bring huge plastics of groceries. Natigilan siya sa kanyang nakita at unti unti lumapit sa babaeng natutulog. "It's been so long Daffodil, and there's no time that I wouldn't missed you" kausap niya natutulog na dalaga.

Maya maya pa, hinatid niya sa kusina ang lahat nang dala niyang gamit at bumalik sa sala. He lifted her like a pillow yet so cautious not to wake her up. Umakyat hagda at pusamok sa pinto malapit nang veranda. "Sleep tight, babe" he whispered and kisses her nose up to her forehead. He glanced at her one last time before going out of the room.

Alas otso ng gabi ay nagising si Clavia dahil sa pag aalburuto ng kanyang tiyan. As if on cue, a heavenly aroma of her favorite caldereta filled her nostrils. Dali dali siyang bumangon para lumabas. Pero bago niya mabuksan ang pinto, doon niya lang nasa kwarto siya. 'Sinong nagdala sa'kin dito?, tanong niya sa sarili. Dali dali niyang tiningnan ang sarili at nang wala siyang makitang kakaiba. Doon niya napagtanto ang isang bagay. 'Hindi kaya'y ang magiging kasamahan ko dito ang nag buhat sa'kin dito sa kwarto?', Dali dali siyang lumabas at bumaba sa hagdanan at hinanap ang presensya nang taong gusto niyang makita.

Upon reaching the kitchen, she saw a man facing his broad back at her while busy preparing the food. Hindi siya napansin nang lalaki, bagkus patuloy lamang ito sa kanyang ginagawa. Dahan dahan siyang lumapit sa lalaki,ewan ba niya pero napa kapamilyar nang lalaki sa kanya. Habang papalapit siya sa taong naka talikod sa kanya, lumalakas ang tibok nang puso niya. She was about to tap the man's shoulder when he suddenly turn around. It seems like the whole world stop upon knowing who the guy is.

Both of them were shock to see each other in that kind of situation. "Eric", "Daffodil", sabay na sambit nila sa isa't isa. Due to shock, she felt her limbs getting softer until she lost consciousness. But before she could felt the cold floor, strong arms wrap around her waist that prevented her from falling.


A/N: To my readers, thankie very much 😊 for reading my story despite of the late updates. Ito na po at naka pag update na ako 😁 salamat din admins for giving me the chance 😍😍

SINGLE PSYCHOLOGIST Where stories live. Discover now