Who's The Killer? (COMPLETED)

CASE CLOSED.

After 5 months.

“Yes, we will transfer her to better facility in New York, I think it's better din na roon na s'ya magpa galing. I'm so thankful at pinayagan n'yo kami sa gusto namin para sa pamangkin ko, Detective.” mahinahong saad ng Tita ni Ashanti habang naka tingin sa'kanya mula sa loob ng isang puting silid.

After winning the case na isinampa sa'kanya 5 months ago ay nakulong s'ya ng isang buwan ngunit pag katapos n'yon ay cinomfirm ng doctor na mayroong sakit sa pag iisip ang dalaga.

Napag desisyonan na dalhin ito sa isang mental institution sa New York at roon ipagaling, pagkatapos ng pagpa pagaling ay roon n'ya haharapin ang ka-parusahang ginawa n'ya dito sa Pilipinas.

“You’re right, but won't you mind if I ask we're is Ashanti’s parents?” mahinang tanong ni Hashil habang naka tingin din sa dalaga na naka upo lang roon sa loob ng kwarto.

Bumuntong hininga ang tita ni Ash at bumaling kay Hashil, tumayo ng maayos si Hash at humarap din dito.

Mapait na ngumiti ang tita nito.
“After hearing what happened to their only daughter, nagalit sila, they are so mad at Ashanti because of what she did.” mahinang saad nito at lumingon pa kay Ashanti na roon ay na taka lang na nakatingin sa'kanila.

“I-I didn't expect that this will happened to Ashanti, she's a very a badass girl, a strong and independent one maybe she became like this because of us, because of her parents. She just want attention pero hindi namin iyun maibigay...” umiling iling na saad nito.

“S-She became a b-bad woman and a rebel one because of us and I'll never forgive myself because of it.” mapait na saad nito.

Bago pa maka saad ng ano mang salita  si Hashil ay agad na s'yang tinalikuran ng Ginang at pumunta sa counter.

Bumuntong hininga ang detective bago bumaling muli sa dalaga na nilalaro lamang ang mga kamay, may awa sa mga mata n'ya bago umiling iling at tumalikod na'rin.

“I MISS YOU” iyun agad ang salitang naibulong ni Kyle sa hangin habang naka tingin sa puntod ni Hera.

Bumuntong hininga s'ya bago umupo sa damuhan, inilapag n'ya ang dala n’yang bulaklak.

“damn, I miss you so fvcking much Hera.” may lungkot sa boses ni Kyle, tumingala s'ya sa langit upang roon ay mapigilan ang mga nagbabadya n'yang luha.

“I-I still can't move on, I don't w-want to move o-on, I-I still wish you were here, I r-regret so many things Hera.” binaba n'ya ang tingin sa lapida nito at roon ay tuluyan ng namalisbis ang mga luha n'ya sa mata.

“f-fvck, If I didn't leave you that n-night e-edi sana buhay ka pa, kasama pa sana k-kita, kayo ni b-baby.” may pagsisi sa boses n'ya.

Halos araw araw sa paggising n'ya, sinisisi ni Kyle ang mga nangyari sa'kanya. Buhay s'ya ngunit miserable at puno ng pagsisi.

“H-help me p-please, I-I don't k-know what t-to do anymore, Hera. I can't take this pain anymore. H-how can I stop this fvckng for being h-hurt?” napahagulhol si Kyle habang naka yuko at hawak ang pangalan ni Hera na naka ukit sa lapida.

“ANO BA? Tutunganga nalang ba tayo dito ha?? Kyle need us! I don't fvckng care if magalit nanamn sya sa atin! He need us right now!” naiinis na saad ni Veron habang naka tingin kay Kyle na roon ay umiiyak sa puntod ng dating kasintahan.

Nakasakay silang apat sa isang kotse at roon ay tinitingnan si Kyle. Sa driver seat ay roon naka upo si Akiro sa passenger seat naman si Ice, at ang dalawang babae ay nasa likod.

Limang buwan na silang iniiwasan ni Kyle at pinagtatabuyan, galit s'ya sa'kanila, hinayaan iyun ng mga ito dahil naiintindihan nila si Kyle ngunit lagi naman silang naka bantay rito.

Nag aalala lang sila dahil na'rin mahirap na kung anong maisip ni Kyle lalo na sa situation n'ya ngayon.

After nilang malaman ang totoong killer ay ilang linggo rin sila Veron, Avery, Ice at Akiro na hindi rin nagpansinan, dahil na'rin iyun sa sama ng loob at tampo dahil sa pangbibintang nila sa isa't isa, pero pagkatapos naman ng iyun ay nagka patawaran sila, ngunit si Kyle..ay hindi pa'rin maayos.

“Damn! Let's go!” naiinip na saad naman ni Avery.

Pasaring na tumingin sa'kanya si Veron, may inis sa mata nito.

“w-what? Hey! Don't look at me like that! I don't have any feelings for Kyle na noh! I'm just worried, that's all!” mataray na saad naman ni Avery dito.

Bumuntong hininga si Ice at bumaling sa dalawa. Nanahimik naman ang dalawa.

“I think tama silang dalawa, Kyle need someone to lean on right now, and that's us.” mahinang saad ni Akiro habang may awang nakikita sa mga mata nito.

Bumuntong hininga si Ice bago umiwas ng tingin.
“Let’s go.” mahinang saad ni Ice bago lumabas sa sasakyan, sumunod namn sa'kanya ang tatlo.

NANG makarating sila sa kinaroroonan nila ay agad na tumingala si Kyle at kita ang gulat sa mata nito.

Agad na tumayo si Kyle at pinunasan ang luha sa mga mata.

“W-what are you all doing here?” mahinahong tanong ni Kyle.

Veron sighed and look at Kyle.

“Were here because we are your friends, you need us Kyle.” mahinang saad ni Veron

“Veron’s right and besides we're so tired of explaining our side to you. We don't fvckng care if you're still mad at us, you need us and that's important here.” mahinang saad ni Avery habang seryosong naka tingin kay Kyle na roon ay naka titig din sakanya.

Ice cleared his throat.

“yeah.. you need us and we're so tired spying you for almost 5 months.” masungit na saad ni Ice.

“wh-what the fck?spying—” hindi natapos ang sasabihin ni Kyle ng magsalita si Akiro.

“C'mon Kyle, we're so tired and we doesn't care if you're still mad at us like what Avery said, your feelings and your state is important here.” pagpuputol ni Akiro rito habang naka pamulsang naka tayo.

Kyle sighed and look at the grave of Hera. Bumaling din s'ya agad sa mga kaibigan.

“T-Thank you” roon ay saad ni Kyle.

“fck bro, we miss you so much!” pagkatapos sabihin iyun ni Ice ay nakipag bro hug s'ya kasunod n'yon ay si Akiro.

Bumaling si Kyle kay Avery at Veron.
Avery sigh and hug Kyle, ganon rin ang ginawa ni Veron.

Sabay silang bumaling sa puntod ng namayapang guro nila at namayapang girlfriend ng kaibigang si Kyle.

“I-Im so sorry, Ms. Hera. I'm sorry for harsh word na ibinabato ko sa'iyo noon. I'm so deeply sorry.” sinserong paghingi ng paumanhin ni Veron rito.

Naalala ni Veron noon kung pa ano n'ya pag salitaan ng masasakit na salita ang guro at nagsisi s'ya sa lahat ng iyun.

“Im sorry too, I did hate you because of a stupid feelings of mine haha. I thought it was love, hindi pala eh. I'm sorry again.” mahinang saad ni Avery rito.

“Well I'm sorry too cause I'm part of those who hates you Ms.” saad ni Akiro.

“me too, I'm so deeply sorry.” huling saad ni Ice.

“Thank you, salamat sa'inyo. I'm in pain but it ease a bit because of all you.” nahihiyang saad ni Kyle.

“oh c'mon don't cry you freak.” natatawang saad ni Avery.

Napatawa ang lahat at tumalikod, sabay sabay silang inakbayan ang bawat isa at may ngiti sa mga labi.

After what happened to them, naging okay parin sila, maybe that's one of the obstacle and problems na dumating lang sa pagkakaibigan nila.

Hindi man sila buo pero kahit ganon ay masaya sila, masakit at nanghihinayang sa nangyare kay Ashanti pero alam nila, maybe... Maybe there's a better future for Ashanti.

They can finally say “CASE CLOSED.”

The question now have an answer. “Who’s The killer?”