Ufuk, köpeğiyle beraber bahçeye kurmuş oldukları büyük salıncakta sallanıyordu.
Bir yandan köpeğinin başını okşarken diğer yandan elindeki bulmacayı çözmeye çalışıyordu.
"Ufuk! Ah, buradaymışsın."
"Başka bir yerde mi olmam gerekiyordu?"
"Hayır, hayır. Sadece- yok bir şey."
Her an gerçek ortaya çıkacak ve onu bırakacak diye korkuyordu.
"Ne yapıyorsunuz?"
Elindeki bulmaca kitabını havaya kaldırıp salladı.
"Bulmaca çözüyorum. Gelsene yanıma."
Olduğu yerde biraz toparlanıp yer açtı ve yanını patpatladı.
Utku, Ufuk'un arkasına oturup ayaklarını Ufuk'un yanlarına koydu ve kollarını Ufuk'un boynuna sarıp kafasını kafasına yasladı.
"Senin yanında o kadar huzurlu ve mutlu oluyorum ki."
Ufuk duyduklarıyla yerine biraz daha yerleştirdi ve Utku'nun boynundan sarkan ellerini tuttu.
"Ben de aynı şekilde hissediyorum ama bu aralar içimde kötü bir his oluşuyor ve ben bunu durduramıyorum. Sana güveniyorum ama bir şey yapacakmışsın gibi."
Utku, Ufuk'un her bir kelimesinde omuzlarına yükler çöküyormuş gibi hissetse de cevapsız bırakmadı dediklerini.
"Bana güven. Seni üzecek hiçbir şey yapmayacağım ve yapmam da."
"Beni değil bizi üzecek bir şey yapma."
Utku son günlerinin olduğunu bilerek Ufuk'un kokusunu derin derin soludu ve boynuna bir sürü öpücük kondurdu.
"Ya! Huylanıyorum sevgilim, dursana!"
Bir yandan gülerken bir yandan da ellerini tutmuş öpücüklerini sıralayan adamı durdurmaya çalışıyordu.
En sonunda dönerek yüz yüze gelmelerini sağladı.
Utku yine sevgilisinin mavi gözlerine dalıp gitmişken Ufuk, Utku'nun toprak rengi gözlerinde kayboluyordu.
Aralarındaki bakışmayı Ufuk dudaklarını birleştirerek bozdu.
Utku dudaklarındaki dudaklarla ellerini Ufuk'un beline sardı. Ufuk da Utku'nun kucağına yerleşip Utku'nun ensesinden tutarak yeterince yakın değillermiş gibi iyice kendine çekiyordu sevdiği dudakları.
Nefesinin azalmasıyla ayırdı dudaklarını Ufuk.
"Yatak odasında devam edelim mi?"
Bu kitapta geri sayım gibi yazmayı düşündüm. Yani aslında ilk bölüm son bölümdü.
İlerideki bölümlerde bu bölümdeki gibi sevgililik dönemlerini ve tanışmalarını anlatacağım. Son bölümde de ilk bölüme bağlayacağım.
Umarım beğenirsiniz,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanırım Sevgiydi (bxb)
Short Story[Tamamlanmıştır (×16)] Kantincinin oğlu için her gün kantinden kazık yemek mi? Harika! İyi okumalar,